राजकिय धागे आणि वाचक

टीआरपी हो, दुसरे काय

यू आर अ मायनॉरिटी ;-)

:)
मजा तर तेंव्हा येते जेंव्हा या असल्या धाग्यांना कंटाळलो, वैतागलो असे जिथे तिथे म्हणनारे स्वतः मात्र राजकीय बातम्या शोधून-शोधून आणून टाकत असतात. त्या बातम्या त्यांच्या पक्षाला फायद्याच्या असणार्‍या असतील :)

सहमत आहे.
आधी मला राजकारणाच्या धाग्याबद्दल असेच वाटायचे. काय भांडत बसतात हे लोक्स म्हणून. आजकाल वाटते, करु दे त्यांना काय करायचे ते. आपल्याला कळते, वाचू वाटते ते वाचायचे. आपल्या कथांकडे कुठे फिरकतात हे पब्लिक. आपणही तसेच करायचे. कधी वाटते आम्ही सोशल नाहीत असा मॉरल हायग्राउंड घेउन वावरणार्‍या राजकारण एक्स्पर्टांना ललित, कथा, कविता अशा गोष्टीविषयी खरेच तिटकारा असतो का?
समाजकारणाबद्दल धागे आले तर लिमिटेड बुध्दीनुसार कधी थोडेसे लिहू वाटते. लिहितो. पण उगी फॉर्म्यालिटी म्हणून +१ देऊ वाटत नाही. नुसते सहमत असे म्हणणे दृष्टीकोनच नसल्याचे लक्षण वाटते.
कथा/कविता आवडतात. आवर्जून प्रतिसाद देतोच.
भटकंती धाग्यावद्दलच्या विचारांना १०० टक्के सहमत असून त्यात फोटोज कॉम्प्रेस केलेले नसल्याने मेमरी जास्त वाया जाते हा स्वार्थी दृष्टीकोन असतो ;)
पाकृमध्ये पेठकरकाका आणी सानिकाचे धागे आदर्श बघणेबल. पेठकरकाका एकच फोटो टाकतात पण पाकृ सविस्तर आणि स्पष्ट लिहितात. सानिका प्रेझेन्टेशन भारी करते पहिल्या आणि शेवटच्या फोटोत. मधले फोटो कॉम्प्रेस/कोलाज करते. असा रीडर अवेअरनेस पाकृच्या फार कमी धाग्यात पहायास मिळतो.
कलादालनात तर आजकाल कुणीच नसते. तेव्हा आपणच कायतरी करावेसे वाटू लागलेय. ;)
खरडफळ्यावरही हे फोटोचे अथवा चित्रांचे प्रमाण थांबवावे असे वाटते. वाटल्यास त्यांना एखादी गॅलरी टाइप करुन देता येईल. त्यात लिंका, जिफ इमेजेस, फोटो, चित्रे, वीडीओ असे साहित्य डकवता येईल.

राजकारणी धागे खूप आवडतात. त.जो/ गुर्जी तुम लगे रहो!

Intolerance...!

भटकंती विभागात दोन-तीन सदस्य सोडले तर फक्त फोटो (पक्षी पाट्या) टाकणारे असतात.

हे पटलं नाही बुवा...भटकंती विभागात भरपूर वाचण्यासारखे आहे. जाउन बघा एकदा !!

अगदी खरं आहे,
मिपावर असहिष्णुता वाढली आहे.

मला पाकविभाग बोअरिंग वाटतो, बर्‍याच कविता अगदी बालिश वाटतात. भटकंती विभागात दोन-तीन सदस्य सोडले तर फक्त फोटो (पक्षी पाट्या) टाकणारे असतात.

म्हणजे जे प्रत्यक्ष जीवनानुभवाशी निगडीत आहे, करून पाहिले आहे, अनुभवले आहे ते बालिश, बोरिंग, पाट्या टाकणे वगैरे.
आणि जे निवळ वर्तमानपत्रीय आहे, चेनेलीय चर्चा ऐकून किंवा विडिओ पाहून बनवलेले मत किंवा कुटलेला काथ्या आहे ते विद्वत्तापूर्ण.
हाईट आहे राव.
एखादी पाकृ गंडते, फोटो चुकतात, कविता बहिसटतात पण तो एक अटेम्ट आहे.
एखाद्या माणसाला प्रत्यक्ष राजकीय आंदोलनाचा अनुभव असेल, राजकीय पक्षात काम केले असेल, चळवळींचा अनुभव असेल आणि मग त्या संदभात लिहिले असते तरी समजून घेण्यासारखे आहे. विश्लेषण म्हणावे तर लिखाणातून निदान दांडग्या व्यासंगाची तरी जाणीव व्हावी पण तेही नाही. बहुतांश राजकीय धाग्यांवर 'शब्द बापुडे, केवळ वारा' असा प्रकार आहे. नुसतेच गेगाबायटी प्रतिसाद.
त्यामुळे रिकामटेकडे सदस्य कोण आणि खरोखर क्रिएटिव्ह साहित्य निर्मिती/कला निर्मिती करणारे कोण हे आताशा लगेचच ओळखता येऊ लागले आहे.
तात्या असते तर यातले अर्धे लोक हाकलले गेले असते. असो.

ह्या चर्चांच्या उपयोगितेबद्द्ल, दर्जाबद्दल, गरजेबद्दल सर्व सदस्यांच्या प्रतिक्रिया, मते जाणून घेण्याच एखादा पोल घेता येईल काय?
एकेकाळी 'कौल' हा या संस्थळावरचा गाजणारा विभाग होता. पण तो आता बंद झाला आहे.

टु एवरी अ‍ॅक्शन, देअर इज अल्वेज इक्वल अ‍ॅण्ड अपोजिट रिअ‍ॅक्शन. कितीही चुकीचे असले तरी आपलेच म्हणणे रेटणार्‍यांबद्दल कुणी बोललेलं दिसत नव्हतं. त्यांना जशास तसा विरोध व्हायला लागल्यावर मिपा राजकिय आखाडा झाल्यासारखा वाटायला लागला. काही आयडी केवळ काही राजकीय पक्ष व संघटनांच्या भूमिकांना कसंही करून योग्य ठरवण्यासाठी मिपावर येतात. हे जेव्हा बंद होईल तेव्हा काही सदस्यांना बोचणार्‍या गोष्टीही मिपावर होणं बंद होईल.

हे निरिक्षण अतिशय जास्त पटलेले आहे ! ठळक अन मोठा केलेला भाग वाचनमात्र असल्यापासुन जाणवत आलेला आहे. विरोध व्हायला आला की काही आयडी चवताळतात , गटाने शिकारी होतात , असो आता हां प्रतिसाद देऊन मी सुद्धा संबंधितांच्या निशान्यावर येईल हे मला नीट माहित आहे तरीही निरिक्षण मांडतो आहे. असो! सगळ्यांचे भले होवो हीच प्रार्थना

बाकी, अभ्या ह्यांनी +1 ची काढलेली घाऊक लाज अन विश्लेषण मनातल्या विचारांचा आरसा आहे! म्हणून त्यांची माफ़ी मागून परत एकदा

+1

मी नाही त्यातली आणि कडी लाव आतली ही म्हण ज्याने कुणी काढली त्याची विनोदबुध्दी आणि निरीक्षणशक्ती किती अचूक होती त्याचं प्रत्यंतर आलं - येतं आहे. गर्दीच्या वेळी दादर स्टेशन असतं तसं मिपा आहे. उगाचच गाड्यांना गर्दी होते आणि धक्काबुक्की होते अशी तक्रार करण्यात काय अर्थ आहे?

आक्षेप राजकीय चर्चांना नाही. अनेकदा बरीच नवी माहिती मिळू शकते. पण शंभरात ऐंशीवेळा धागे भरकटतात किंवा मुद्दाम भरकटवले जार्तात. मग तेच तेच आयडी तेच तेच दळण दळत बसले आणि ज्यात काही निष्पन्न होणार नाही असे आरोप प्रत्यारोप, वैयक्तिक शिवेगाळ सुरू झाली की वैताग येतो. सर्वांनी जर वैयक्तिक काही न बोलण्याचे पथ्य पाळले किंवा एखाद्याचे मत पटले नाही तरी त्याची अक्कल काढणे, खवट टोमणे मारणे असे प्रकार टाळले तर बहुतेक चर्चा सुसह्य नव्हे तर वाचनीय होतील.

राजकीय चर्चा जर आवडत नसतील तर ते धागे उघडून न बघायचे स्वातंत्र्य सगळ्यांकडे असतेच.मी पाककृतीमधील एकही धागा आतापर्यंत उघडून बघितलेला नाही आणि कवितांपैकी २००९ मध्ये बिरूटे सरांनी लिहिलेला बालकवींवरील लेख आणि इतर फारच थोडे धागे (उदा. मोकलाया दाही दिशा वगैरे) उघडून बघितलेले आहेत. ज्या विषयाची आपल्याला आवड नाही आणि ज्या विषयात शून्य गती आहे त्या विषयांवरील धाग्यांकडे न फिरकलेले बरे. ज्यांना राजकीय चर्चा आवडत नाहीत त्यांनाही हे स्वातंत्र्य आहेच की.हे धागे उघडून बघा अशी जबरदस्ती कोणीही कोणावर केल्याचे ऐकिवात नाही.मग मधूनमधून राजकीय चर्चांविरूध्द असे काही का म्हटले जाते हे समजत नाही.

सगळे राजकिय धागे तात्पुरते बंद करुन हा "मिपावरील राजकिय चर्चा" विषय काथ्याकूटास घ्यावा का?

तुम्हाला (तजो साहेबांना) राजकीय चर्चा नको आहेत असे समजायचे का आम्ही?

तजो,

तुमच्याशी या विषयावर शंभर टक्के सहमत आहे. आता कसंय की युद्धस्य कथा: रम्या: म्हणतात. राजकारण हे एक युद्धाच आहे. त्यामुळे त्याच्या कथा रम्य असणारंच! ज्यांना त्या कंटाळवाण्या वाटतात त्यांनी बारकावे समजून घेण्याचा प्रयत्न करणे इष्ट होय. असं आपलं माझं मत.

आ.न.,
-गा.पै.

अनेकांनी इथे 'राजकीय चर्चा नको वाटतात ब्वॉ' असं म्हटलं आहे तर इतर अनेकांनी 'तुम्हाला वाचायच्या नसतील तर नका वाचू की' असं म्हटलेलं आहे. मला वाटतं की ज्यांना या चर्चा नकोशा वाटतात त्यांना त्या राजकीय विषयांवर आहेत, किंवा खूप प्रमाणात येत आहेत म्हणून विरोध नाही. तर चर्चेची पातळी वैयक्तिक होते, मुद्द्यांऐवजी गुद्दे येतात आणि एकमेकांना चुकीचं सिद्ध करणं यापलिकडे काही हाती लागत नाही याबद्दल तक्रार आहे.

मिपावर पूर्वीही स्फोटक विषयांवर घणाघाती चर्चा व्हायच्या. पण जेव्हा चर्चेत एकमेकांबद्दल आदर ठेवून मतं मांडली जातात तेव्हा चर्चा वाचून, ज्यांना त्यात सहभाग घ्यायचा नाही अशांच्याही हाती काही नवीन आणि वेगवेगळे दृष्टिकोन दिसल्याचं समाधान मिळायचं. उदाहरणार्थ मला एक चर्चा आठवते - घरकाम/बालसंगोपन आणि जीडीपी - ती मीच सुरू केली होती म्हणून कदाचित जाहिरातीसारखं वाटेल - पण मला आणि इतर अनेकांनाही त्या चर्चेतून समाधान मिळालेलं होतं. तीत श्रावण मोडक, क्लिंटन, अदिती, इंद्रराज, धनंजय, मी यांनी वेगवेगळ्या भूमिका मांडल्या होत्या, जवळपास सगळ्यांनीच मेगाबायटी प्रतिसाद दिले होते. पण एकमेकांच्या मताबद्दल आदर बाळगून, ध्रुवीकरण करण्यापेक्षा समन्वय साधण्याचा प्रयत्न केल्यामुळे ती चर्चा वाचनीय झाली होती. त्या चर्चेत सर्वांनीच एकमेकांना 'तुम्ही मांडलेला हा मुद्दा चांगला आहे. मात्र त्यात ही त्रुटी आहे' या स्वरूपाची विधानं केली होती त्यामुळे चर्चा चालू असतानाही वाग्युद्धापेक्षा एका टेबलाभोवती बसून बोलल्यासारखा फील आला होता.

जर राजकीय चर्चांमध्येही एकमेकांना लेबलं लावण्याऐवजी आणि हेतूंवर शंका घेण्याऐवजी मूलभूत विषयांवर चर्चा झाल्या तर चर्चेत भाग न घेणारे इतर सदस्य तक्रार करणार नाहीत अशी खात्री वाटते.

As if चर्चा व्यक्तिगत होणं हा अक्षम्य अपराध वगैरे आहे. मुळात जर लोकांची सगळ्या गोष्टींबद्दल सारखीच मतं असतील तर चर्चाही होणार नाहीत. जेव्हा मतं वेगवेगळी असतात तेव्हाच चर्चा होतात. इथे कुणीही कोणाला समोरासमोर पाहू शकत नाही. प्रत्येकजण दुस-या माणसाला त्याच्या/तिच्या मतांनीच ओळखतो. (अपवाद असतील.अनेक लोक कट्टे आणि इतर प्रकारे एकमेकांना भेटले असतील. मी त्यांच्याबद्दल बोलत नाहीये.)काही जणांची तर खरी नावंही माहित नाहीत. पण त्यांच्या मतांमुळे आणि त्यातून दिसणाऱ्या/ न दिसणाऱ्या व्यासंग/त्याचा अभाव आणि ज्ञान/अज्ञान यामुळेच लोक माहित होतात. दुस-या शब्दांत सांगायचं तर मिपावर तुमचं मत ही तुमची ओळख आहे आणि त्यामुळे एखाद्या मतावर प्रतिक्रिया व्यक्त करताना ती त्या माणसावर होऊ शकते, होते. खोदकाम करणं शक्य असल्यामुळे आणि काही लोक त्यात निष्णात असल्यामुळे एखाद्याचं मत त्याने आधी व्यक्त केलेल्या मतापेक्षा वेगळं असलं तर ते लगेच पुरावा म्हणून मांडलं जातं. काही आयडी हा मुद्दा तुम्हाला समजलेला नाही आणि समजणारही नाही असा पवित्रा घेतात.त्यांना त्याच भाषेत उत्तरं द्यावी लागतात कारण त्यांना तीच भाषा समजते. अशा वेळी सौजन्य दाखवून फायदा नसतो. त्याचा अर्थ दुबळेपणा असा घेतला जाऊ शकतो. अशा वेळी त्या आयडीला भानावर आणावं लागतं.
सांगण्याचा मुद्दा हा की जर संस्थळ जिवंत माणसं चालवत आहेत तर त्यांचे सगळे गुणदोष हे त्या संस्थळावर दिसणारच. त्याला विरोध कशाला? अगदीच वावगी भाषा वापरली गेली तर संंपादक प्रतिसाद संपादित करतात किंवा धागा वाचनमात्र करतात किंवा आयडी बॅन करण्याची अप्रिय पण अपरिहार्य कारवाई करतात. ती system इथे आहे. हे tension त्या system ला घेऊ द्या. टेन्शन द्यावं, घेऊ नये.

शिवाजी महाराजांचे गुरु रामदास स्वामी नव्हतेच, दादोजी कोंडदेव सुध्दा नव्हते असा नवा खुळचट प्रकार मधल्या काळात सुरु झाला होता. याची कारणे काय ते सांगणे नकोच.

पण अद्याप तरी तुकाराम महाराज शिवाजी महाराजांचे गुरु होते यावर आक्षेप नाही. तुकाराम महारांजांनी म्हणले आहे.

भले तर देऊ कासेची लंगोटी
नाठाळाचे माथी हाणु काठी.

नाठाळ शोधुन काठीने नाही पण प्रतिसादाने हाणायला हरकत नसावी.

चर्चा-विषय आवडला पण आशयाशी सहमत नाही.
राजकीय चर्चा बंद होऊ नयेत. फॉर दॅट मॅटर कुठल्याच चर्चा बंद होऊ नयेत. अगदी हाणामारीवाल्या चर्चांमधूनही काहीतरी चांगलं हाती लागतच. वर कुणीतरी म्हटल्याप्रमाणे नैसर्गिक मानवी स्वभावाचं प्रतिबिंब इथल्या लिखाणावर पडणारच. त्यामुळे सकारात्मक-नकारात्मक प्रतिसाद अथवा प्रतिसादांची चांगली-वाईट भाषा दिसून येणं हे अगदी नैसर्गिक आहे. वाचणार्याला हे असे प्रतिसाद टाळूनही चर्चेचा आनंद घेता येतोच. प्रतिसाद जास्त उजवीकडे सरकायला लागले की सरळ तेवढा भाग स्क्रोल करुन खाली यायचं :)

अशा चर्चांमधे रसच नसेल तर धागा न उघडण्याचा पर्यायही उपलब्ध आहे.
आणि शेवटी, अगदीच पातळी सोडून लिखाण होत असेल तर त्यावर कारवाई करायला संमं समर्थ आहेच.

आज पर्यतचे सगळे प्रतिसाद तपासुन पहा.

होस्टेल मधील मुलीचा विनयभंग आणि मिसळपाव.कॉम हा धागा तर्राट भाउंना आवडेल असा अंदाज ;)

एकूणच राजकिय चर्चांच्या वातावरणात विचारसरणीपेक्षा व्यक्तिगत होण्याकडे चर्चा करणारे झुकले आहेत

.
For this article, TJ 1+

Keep On...

सर्वत्रच चर्चा, विशेषत: राजकीय, व्यक्तिगत होवून कटुता वाढताना दिसते. ह्यावर अमिताभ बच्चन यांनी कुठल्याशा कार्यक्रमात त्यांच्या वडिलांचा सांगितलेला किस्सा आठवला.

हरिवंशराय बच्चन यांनी विचा२ले की लोक चित्रपटाना एवढी गर्दी का करतात ? सामान्य माणसाला असं वाटत असतं की रोजच्या आयुष्यात असत्यावर सत्याचा विजय होताना दिसतच नाही जो चित्रपटात दिसतो. म्हणून चित्रपट बघताना त्याला काव्यत्मक न्याय मिळाल्यासारखा वाटतो
मला काहिसे तसे वाटते की रोजच्या कटकटीना तोंड देताना अनेक गोष्टींचा राग काढण्यासाठी (स्वताच्या चुका झाकण्यासाठी) राजकारणी लोकांमधे खलनायक शोधतो. मग जो मला सोयीचा (जातीचा,गावचा,विचारसरणीचा)तो माझा, त्याला विरोघ करणार्यांच प्रत्यक्ष काही वाकड करू शकत नाही, मग विरोधकांची बाजु घेणारा सापडला की सगळी आग शाब्दिक शसत्रांनी शमवण चालू होत. तिकडे त्यांचे हीरो राजकारणी त्यांच्या लीला चालूच ठेवतात, ते त्यांचे देव काळाप्रमाणे बदलतात.

पण दोष दुसर्याना का दयावा शेवटी राजकारणीतरी कोण असतात सामान्य माणसाचे बोल्ड, एनलार्जड आणि नग्न अवतार