आंब्याचे स्वागत असो....

कलंत्री काकांना बर्‍याच दिवसांनी बोर्डावर पाहून बरे वाटले. :)

सध्या नुसती पोच.

आंब्याच्या नावाची जन्मकहाणी तामिळ शब्दावरुन झाली आहे असे मानले जाते. तमिळ शब्द -> मॅगे किंवा मंगके.

त्यावरुन मँगो हा शब्द जन्मला असे तुम्हाला म्हणायचे आहे काय? कारण मॅगे किंवा मंगके याच्यावरुन आंबा हा शब्द कसा जन्म घेउ शकतो कळालेले नाही

कशाला आठवण करून दु:ख देताय? रत्नागिरीचा हापूस आणि गोव्यातला मानकुराद हे दोनच खानदानी आंबे. ते आमच्या बजेटच्या बाहेर गेलेत. पायरी पण मस्त! पण ते फार कोणी लावत नाहीत बहुतेक. त्यामुळे बाजारात पण फार कमी. राहिले रसाचे रायवळ. तेसुद्धा किंमत ऐकली तर चटके बसतात! जाऊ द्या झालं...

कुणी अजून फोटो पण नाही टाकला या फळांच्या राजाचा?

कलंत्रींनी इतका रसाळ धागा सुरू केलाच आहे तर आंबा महोत्सव सुरू करुयात असं सुचवेन.

याच धाग्यावर आंब्याच्या निरनिराळ्या पाककृती द्याव्यात, खाद्यपदार्थ शक्यतो ताजे आंबे घेऊन केलेले, छायाचित्रांसहित असावेत, तसंच आपल्याच इतरत्र आधी प्रसिद्ध झालेल्या पाककृतीही इथल्या पाककला-कारांनी* सादर केल्या तरी आनंदच होईल.

या निमित्ताने मिपावर एका संग्रहणीय आंबा-महोत्सवाची नोंद होईल.

..
..
..
..
(* 'पाक-कलाकारांनी' अशी शब्दतोड केलेली नाही हे लक्षात घ्यावं ;-) )

कळायला लागल्या पासुन फक्त देवगड हापुस वर मानापासुन प्रेम जडले ते आज तागायत कायम आहे.
मार्च पासुनच चाहुल लागते या राजाची .........आणि दोन गोष्टी फार आठवतात,

१) लहानपणी मे महिन्यात कार्नाटकात गावी गेल्यावर आजीच्या अवती भोवती फिरायचो, कारण तिच्या कंबरेला अढीच्या खोलीची किल्ली असायची. अंबे साधे गावठी असायचे पण चव झकास अंबट-गोड आणि अन लिमीटेड अंबा .......शेकड्याने अंबे पहुडलेले असायच्याचे त्या अढीच्या खोलीत आणि घमधमाट काय वर्णावा!!! आजीला आमचे आम्र चौर्य माहीत होतेच .......तरी शिव्या घालायची ---रांडीच्यानो रात्री रसाला ठेवा. तरी बादलीने रस व्हायचा !!
२) माझ्या बाबांच आग्रह .......रस पानात सांडल्या शिवाय राहणार नाही त......आणि नियाम पहिली वाटी प्यायचीच.
आठवल्यावरही तडस लागते आज.

''' खुशखबर !!!! आमरस सुरु .......वर्षभराच्या दिर्घ प्रति़क्षे नंतर, पुन्हा एकदा धुम धडाक्यात सुरवात....खुशखबर !!!!
काल शेवटी ८०० रुपये डझन घेतल दादरमधे.