त्यांनी हिंदीत का बोलावं?

https://akm-img-a-in.tosshub.com/indiatoday/styles/photo_slider_753x543/...

ही नंबर प्लेट देवनागरीत लिपीत का? इंग्रजी ला विरोध म्हणून का? मग देवनागरीत टाकली म्हणजे फक्त मराठी भाषिकांनाच वाचता यावी म्हणून का? तसे असेल तर दक्षिण भारतात त्यांच्या लिपीत टाकली तर चालेला का?

नाही ना? मग तरीही बिनदिक्कत टाकली आहे. का? तर कारण असे की ही देवनागरी लिपी हिंदी भाषिकांना सहज वाचता येते म्हणजेच हिंदी ही राष्ट्रभाषा अशी सोयीस्कर भूमिका या नंबर प्लेट मागे दिसते.

अन्यथा जर तुमचा हिंदी भाषेला विरोध आहे आणि द्वितीय भाषा म्हणून तुम्ही इंग्रजी चालवून घेत असाल तर तुम्हाला नंबर प्लेट इंग्रजी भाषेतच लिहायला हवी. देशातल्या प्रत्येकाला तुमची स्थानिक भाषा येतेच का?

हिंदी भाषिक म्हणजे.यूपी,बिहारी,अखंड mp ह्या राज्यातील लोक सोडली तर बाकी गैर मराठी लोक मराठी शिकण्याचा प्रयत्न करतात
खूप लोक तर मराठी बोलतात पण खूप गैर मराठी वरील राज्य सोडून मराठी समजतात पण.
गुजराती,राजस्थानी तर लवकर मराठी शिकतात.
पाच सहा वर्ष इथे राहणारा असेल तरी मराठी समजतात.
पण वरील राज्यातील बहुतांश लोक दोन दोन पिढ्या इथे राहून पण मराठी समजत नाहीत.
मग अशा घामेंडी वृत्ती चा राग येणे साहजिक आहे.

विदर्भ बाबत चेतन ह्यांनी व्यक्त केलेल्या मतातून विदर्भ वेगळा हवा अशी मागणी करणाऱ्या मागे कोणता समाज आहे हे गुपित उघड होते.
पूर्वी पण खूप लोकांनी ही शंका घेतली आहे .
विदर्भ वेगळा करून महाराष्ट्र चे तुकडे व्हावेत असे प्रयत्न मारवाडी समाज करत आहे.
वेगळा विदर्भ चे सूत्रधार हाच मारवाडी समाज आहे.

महारष्ट्र विषयी इथेच ह्याच धाग्यावर किती द्वेष पूर्ण मत व्यक्त झाली.
१)मुंबई मुळे महाराष्ट्र श्रीमंत आहे.

मुंबई महाराष्ट्र ची राजधानी आहे तुम्हाला उठा ठेवी करायची गरज काय.
२) मुंबई ची प्रगती .
गुजराती,मारवाडी,आणि हिंदी भाषिक लोकांनी केला.
ब्रिटिश लोक हेच मुंबई चे विकास करते आहेत.
बाकी लोकांनी फक्त इथे येवून स्वार्थ साधला हे सोयीस्कर विसरले.
३)विदर्भ वेगळा झाला तर २४ तास वीज महाराष्ट्रात नसेल.
म्हणजे ह्या राज्याचे तुकडे झाले पाहिजेत ही इच्छा.
४), हिंदी भाषिक मजूर आहेत म्हणून येथील उद्योग आहेत.
परत महारष्ट्र च द्वेष.
जगात खूप मजूर उपलब्ध आहेत.
हिंदी भाषिक च हवेत काही गरज नाही.
आणि जगात खूप उद्योगपती फायदा होत असेल तर उद्योग उभे करायला तयार आहेत.गुजराती आणि मारवाडी च हवेत असे काही नाही.
हे सत्य परत विसरले.
पण योग्य हवामान,योग्य शांत वातावरण,पाणी वीज ह्यांची सोय .प्रचंड समुद्र किनारा

हे मात्र सर्व ठिकाणी उपलब्ध नाही .
हे फक्त महाराष्ट्र आणि दक्षिणेतील राज्य इथेच उपलब्ध आहे.
राजस्थान लं पाकिस्तान लागून आहे वाळवंटी प्रदेश आहे,पावसाची कमी आहे .विषम हवामान आहे.पाण्याची कमी आहे.शिक्षित लोकांची कमी आहे.
किती ठरवले तरी आणि देशात मारवाडी च उद्योगपती असले तरी.
ते राजस्थान लं प्रगत राज्य बनवू शकणार नाहीत.
ना तिथे राहून ते श्रीमंत होणार आहेतं
त्या साठी महारष्ट्र किंवा दक्षिणेतील राज्य हाच एकमेव पर्याय आहे.
यूपी,बिहार मध्ये स्वस्त मजूर आहेत तर मग त्याच राज्यात उद्योगपती उद्योग का उभारत नाहीत.
मुंबई ,पुणे आणि महाराष्ट्रात मध्ये च का उद्योग उभे करतात.
महारष्ट्र वर प्रेम हे कारण नक्कीच नाही.
त्यांचे उद्योग फक्त इथेच उभे राहू शकतात आणि प्रगती करू शकतात .

हे सत्य मात्र तर कधीच स्वीकारत नाहीत.

समुद्र किनारा फक्त बिगर हिंदू भाषा असणाऱ्या राज्यांना च आहे.
महाराष्ट्र आणि दक्षिण भारताला सर्वात जास्त आहे.
विदेशी व्यापार ह्या बिगर हिंदी भाषिक राज्यांवर च अवलंबून आहे ह्या मध्ये गुजरात पण येतों
आणि फायदा दिसायला लागला की गुजराती कधी ही पक्षांतर करतील.
हे प्रदेश आहेत म्हणून विदेशी व्यापार आहे.
त्या मुळे बिगर हिंदी भाषा असणाऱ्या राज्यांचा सन्मान ठेवा .
त्यांच्या शिवाय उद्योग,व्यापार मध्ये भारताने प्रगती करणे शक्य च नाही.
उगाच हिंदी थोपवू नका.
त्या पेक्षा कोणती तरी बिगर हिंदी भाषा शिका.

बहुभाषिक देश असताना एकच भारतीय भाषेचं महत्व जाहीर पने भारताच्या गृह मंत्र्याने करणेच खूप चुकीचं आहे.
ह्याचा दुसरा अर्थ बाकी भारतीय भाषा काही कामाच्या नाहीत असा होतो.
हे वर्तन चुकीचंच होते.

तुलना केली हिंदी भाषिक आणि दक्षिण भारतीय तर ..
दक्षिण भारतीय जवळचे का वाटत असतात.
1)ते महाराष्ट्रावर त्यांची संस्कृती थोपत नाहीत.त्यांचे रीती रिवाज ते त्यांच्या पर्यंत च मर्यादित ठेवतात.
२)त्यांची भाषा ,संस्कृती मराठी लोकांनी आत्मसात करावी अशी त्यांची बिलकुल प्रयत्न नसतात.
३) ते महाराष्ट्र मधील राजकारणात हस्तक्षेप करत नाहीत.
४) त्यांचे कोणतेच नेते इथे येवून राजकीय भाषण करत नाहीत.
एकदम विचाराने mature samaj aahe.
ह्याच्या विरुद्ध उत्तर भारतीय आहेत
ते त्यांच्या संस्कृती चा जाहीर उदो उदो करतात.
ते येथील राजकारणात हस्तक्षेप करतात.
त्यांचे नालायक काहीच कामाचे नसलेले बिनडोक पुढारी इथे येवून महाराष्ट्र ल शहाणपण शिकवतात.
महाराष्ट्र ची प्रगती आमच्या मुळे झाली असा बकवास ,बिनडोक विचार दक्षिण भारतीय करत नाहीत.
पण पूर्ण उत्तर भारत महारष्ट्र आणि दक्षिण भारतावर च पूर्ण अवलंबून आहे तरी ह्या प्रगत राज्यांची प्रगती आमच्या मुळे झाली असेल बकवास दावे हे अशिक्षित लोक करत असतात.

देशांनी प्रगती करावी,सर्व राज्यांनी एक मेकाशी प्रेमाने राहवे,सर्व भाषांचा सन्मान व्हावा.
आपल्यावर अन्याय होत आहे अशी भावना देशातील कोणत्याच व्यक्ती मध्ये निर्माण होवु नये...देश एकसंघ असावा.
असेच महाराष्ट्र लं वाटते.
ह्या सर्व बाबी ची जबाबदारी केंद्र सरकार ची आहे.
आणि ही जबाबदारी पक्ष विरहित अडविम
केंद्रात कोणत्या ही पक्षाचे सरकार आले,राज्यात कोणत्या ही पक्षाच सरकार अस्ले तरी जबाबदारी कोणी विसरू नये
देशभर ग्रामीण भागात रोजगार,शेती आणि शेतीवर आधारित उद्योग ना मदत.
देशभर ग्रामीण भागात सर्व सुविधा
झाल्या पाहिजेत .जेणे करून लोक स्थलांतर करणार नाहीत .
कोणत्याच राज्याला ,कोणत्याच भाषिक लोकांना असुरक्षित वाटणार नाही.
ही काळजी घेतली जावी.
उत्तर भारतात केंद्र सरकार नी सक्ती दाखवून विकास योजना राबवाव्यात .
असुरक्षित वाटले की लोक विरोध करतात.
महाराष्ट्रात खूप प्रमाणात बाहेरील लोक येतात त्या मुळे महाराष्ट्र अस्वस्थ होतो.
जी राज्य प्रगती करतात त्यांची हीच अवस्था होते
कारण समतोल विकास होत नाही.
असुरक्षित वाटणे देशासाठी नक्कीच चांगले नाही.

भाषिक चर्चेच्या अनुषंगाने अवांतर

एक होतं गाव.
"महाराष्ट्र" त्याचं नाव.

गाव खूप छान होतं,
लोक खूप चांगले होते.

"मराठी" भाषा बोलत होते,

गुण्यागोविंदानं नांदत होते.
त्यांचं मन खूप मोठ्ठं होतं.
वृत्ती खूप दयाळू होती.

दुखलं- खुपलं तर एकमेकांच्या हाकेसरशी धावून जायचे.
आल्या-गेल्याला सांभाळून घ्यायचे. एकमेकांना साथ
देऊन जगण्याचं गाणं शिकवायचे,

महाराष्ट्रात होता एक भाग.
"मुंबई" त्याचं नाव.

मुंबईसुद्धा छान होती;
महाराष्ट्राची शान होती.

सर्वांच्या आकर्षणाची बाब होती.
आजूबाजूचे सगळेच मुंबईसाठी धडपडत होते.

इथं आले, की इथलेच होऊन राहत होते.

"अतिथी देवो भव...!"

या उक्तीनुसार महाराष्ट्रातील लोकांनी सर्वांचं आदरातिथ्य केलं.
पाहुण्यांचा मान म्हणून मागतील ते देऊ लागले.

हळूहळू परिस्थिती बदलू लागली.
"अतिथी" जास्त आणि "यजमान" कमी झाले.

मुंबई कमी पडू लागली, आजूबाजूला पसरू लागली. सगळ्यांचीच भाषा वेगवेगळी होती.

मराठी आपली वाटत नव्हती.

प्रश्न मोठा गहन होता,पण माणसं मात्र हुशार होती, दूरदृष्टीची होती.

त्यांना एक युक्ती सुचली.
दूरदेशीची परदेशातील
भाषा त्यांना जवळची वाटली.

त्यांना वाटलं आपली मुलं शिकतील, परदेशात जातील, उच्चशिक्षित होतील. सर्वांचाच,अगदी "महाराष्ट्राचा" ही विकास होईल, म्हणून त्यांनी याच भाषेतील शिक्षणाची सोय केली.

आजूबाजूला या भाषेत बोलणारे पाहून मराठी माणसंही खंतावली.
आपल्यालाही हे आलंच पाहिजे म्हणून याच भाषेत शिकू लागली, शिकवू लागली,

आणि मग हळूहळू मराठी कोणीच शिकेना, मराठी कोणीच बोलेना,
बोलीभाषा ही बदलली.

सगळ्याचा नुसता काला झाला.
शुद्ध, सुंदर मराठीचा लोप झाला.

?
?
?
?
?
?
?
?
?

अशा या महाराष्ट्रातील एक छोटा मुलगा आपल्या आईबरोबर

माफ करा हं........

आपल्या 'मम्मी' बरोबर एकदा वाचनालयात गेला.

चुकून त्याचा हात एका पुस्तकावर पडलं, त्यानं ते उघडलं. पुस्तक शहारलं,
पानं फडफडली, आनंदित झाली.

त्यांना वाटलं, चला निदान आज तरी आपल्याला कोणी वाचेल.

इतक्यात त्या मुलानं
विचारलं, (त्याच्या भाषेत)
"मम्मी" कोणत्या भाषेतलं पुस्तक आहे गं हे ?''

'मम्मी' खूप सजग होती,
मुलाचं हित जाणत होती, सगळं ज्ञान पुरवत होती.

पुस्तक परत जागेवर ठेवत म्हणाली, "अरे, खूप पूर्वी म्हणजे तुझ्या आजोबांच्या वेळेस,

"मराठी भाषा" प्रचलित होती;
आता कोणी नाही ती बोलत.

पुस्तक कोमेजलं, पानं आक्रसली,
पानांपानांतून अश्रू ठिबकले;
पण...................

हळहळ वाटण्याचं काही कारण नव्हतं. कारण, आता मराठी साठी दुःखी होणारं काळीज कोणाचंच उरलं नव्हतं.!!

महाराष्ट्राची शान "मराठी"भाषा!!!

मला एकानी विचारले तू मराठीत का 'पोस्ट' टाकतो....??? आणि,
मी त्यांना एवढंच म्हटलं,

आमच्या घरात "तुळस"आहे,
'Money plant'नाही.

आमच्या घरच्या स्त्रीया "मंदीरात" जातात,
'PUB' मध्ये नाही.

आम्ही मोठ्यांच्या पायाच पडतो, त्यांच्या डायरेक्ट गळ्यात मिठी मारत नाही.

आम्ही "मराठी" आहोत,
आणि मराठीच राहणार !!!

तूम्ही English मध्ये मेसेज केलात तरी मी रिप्लाय
मराठीतूनच देतो,

याचा अर्थ असा नाही की, मला English येत नाही,

अर्थ असा आहे की, मी आपल्याला मराठी शिकवतोय.

अरे गर्व बाळगा तुम्ही मराठी असल्याचा...

"तुळशी" ची जागा आता
'Money Plant' ने घेतलीय...!!

"काकी" ची जागा आता 'Aunti' घेतलीय...!!!

'वडील' जिवंतपणीच "डेड" झालेत.

अजुन बरंच काही आहे, आणि तुम्ही आत्ताच Glad झाले....???

"भाऊ" 'Bro' झाला...!!
आणि "बहीण " 'Sis'...!!!

दिवसभर मुलगा "CHATTING" च करतो... नाही तर रात्री झोपताना Mobile वर 'SETTING' पण करतो...!!!

दुध पाजणारी "आई" जिवंतपणीच 'Mummy'झाली.!!

घरची "भाकर" आता कशी आवडणार हो...

५ रु. ची 'Maggi' आता किती "Yummy" झाली...!!!

माझा मराठी माणूसच "मराठी" ला विसरू लागलाय....

आपली संस्कृती लोप पावण्यापुर्वी ती जपण्याचा निदान प्रयत्न तरी करा !!!

सौजन्य: कायप्पा ढकलपत्र

भाषा हा विषय खूप संवेदनशील आहे.
धार्मिक संघर्ष जितके नुकसान करू शकतो त्या पेक्षा जास्त नुकसान भाषिक संघर्ष मुळे होईल.
धर्माबाबत लोक जशी आक्रमक असतात तशीच ती भाषे विषयी असतात.
आता च्या आधुनिक काळात प्रगत युरोपियन देशात सुद्धा भाषिक वादविवाद होत आहेत.
कॅनडा मध्ये पण भाषेवरून वेगळा प्रदेश मागतील जातो .
बांगला देश आणि पाकिस्तान वेगळेवेगळे
झाले त्याला भाषा हेच कारण आहे.
देशात 50% वर बिगर हिंदी लोक आहेत त्यांची भाषा हिंदी नाही.
आणि ही सर्व राज्य अशा ठिकाणी वसली आहेत की त्यांच्या विना ,त्यांच्या मदती विना भारत प्रगती करूच शकणार नाही.
ह्याचा अर्थ ते देशावर प्रेम करत नाहीत असा नाही..
पण हिंदी ची जबरदस्ती झाली तर मात्र विरोध होणारच च..
भले आता तमिळ सोडून बाकी राज्यांनी प्रतक्रिया दिली नाही ह्याचा अर्थ त्यांची संमती आहे असा नाही.
हिंदी अशीच देशावर लादली तर मात्र बिगर हिंदी राज्य तीव्र विरोध करतील.
बंगलोर, चेन्नई,मुंबई,पुणे,हैद्राबाद, कलकत्ता,अहमदाबाद,सुरत अशा अनेक बिगर हिंदी प्रदेशातील शहर च भारताचे पॉवर इंजिन आहेत.
आणि ह्या प्रगत शहरात उत्तर भारतातील लोक पोट भरायला जात आहेत आणि त्या त्या शहरातील मूळ संस्कृती मध्ये बदल करत आहेत.
आणि हे कोणाला आवडत नाही.
प्रगती करणे म्हणजे गुन्हा करणे असे वाटायला लागले आहे.
मुंबई सोडा प्रतेक बिगर हिंदी राज्यातील शहरात येणाऱ्या उत्तर भारतातील हिंदी लोकांमुळे असंतोष आहे.
हिंदी लादणे हे फक्त कारण होईल आणि विरोध रस्त्यावर दिसेल.

मुंबई मध्ये जे मराठी लोकांना त्रास दायक वाटत आहे.
तसे अनेक शहरात तेथील स्थानिक लोकांना त्रास दायक वाटत आहे .
बंगलोर ची प्रगती होत आहे देशभरातील लोक तिथे मोठ्या प्रमाणात जमा होत आहेत.
पोट भरणे हाच एकमेव हेतू बंगलोर प्रगत होण्यासाठी कोणी तिथे जात नाही.
कन्नड लोक पण सेना किंवा ठाकरे सारखा विरोध तिथे नक्कीच करणार.
विविध देशात पण स्थानिक विरुद्ध बाहेरचे हा वाद वाढत च जाणार आहे
स्थलांतर असावे पण किती?
ह्याला मर्यादा असावी.
अनियंत्रित स्थलांतरित लोकांमुळे मुंबई च नाही तर जग अस्वस्थ होत आहे.
तशा हिंसक प्रतिक्रिया पण जग भर होत आहेत.
स्थलांतर किती असावे ह्या वर नियम बनणे गरजेचे आहे...
पूर्ण बिहार ,आणि पूर्ण यूपी मधील तरुण पिढी देशभर जात आहे
आणि देशाच्या एकते ला ह्या यूपी बिहारी मुळेच धोका निर्माण होईल..
कोणाला आता पटणार नाही पण हे सत्य च आहे.

बंगळुरूमध्ये हिंदी बॅनरमुळे जैनांवर हल्ला केला, पण अरेबिक मधील बॅनरवर का काहीच प्रतिक्रिया नाही ? - तेजस्वी सूर्या
स्थानिक कन्नड भाषाप्रेमींना सवाल.

https://www.dnaindia.com/india/report-deeply-hurt-by-attack-on-jains-ove...

https://www.loksatta.com/sampadkiya/agralekh/mcd-demolition-in-jahangirp...

या मारुतमाया मोहाचा एक भाग म्हणजे इतके दिवस मराठीच्या नावाने छाती पिटणाऱ्यांस मराठीतील मारुतीस्तोत्र न आठवता हनुमान चालीसा गोड वाटू लागली. उत्तर भारत तर हिंदी भाषकच. त्यामुळे तेथे हनुमान चालीसा पठण हे ओघाने आलेच.

देशपातळीवर चे नेते बघितले काही मोजके सोडून .
तर असे लक्षात येईल ह्या देशपातळीवर च्या नेत्यांना स्वतःचे होम स्टेट मध्ये काहीच किंमत नसते.
ह्या देशपातळीवर असणाऱ्या नेत्यांचे स्वतःचे राज्य, अगदी स्वतःच मतदार संघ पण अतिशय मागास असतो सर्व सुविधा पासून वंचित असतो.
आणि हे नालायक देशाच्या सरकार मध्ये असतात.
काय देशाची प्रगती करणार.
ज्यांना स्वतःचा मतदार संघ सुधारता येत नाहीं.

खोटी ,कमजोर बाजू असून पण माझीच लाल म्हणून हिंदी भाषा असणारे हिंदी चे गुणगान गटार तेव्हा कधी कधी देश हीत विसरून भाषा
लाच महत्व देवून भूमिका घ्यावी असे वाटते.
भारत सरकार कडे टॅक्स किंवा बाकी मार्गाने येणारा पैसा ह्याचा डेटा बघितला तर हिंदी भाषिक राज्यांपेक्षा हिंदी भाषा नसणाऱ्या राज्यांचा हिस्सा खूप म्हणजे खूप जास्त आहे.भारत सरकार,भारतीय लष्कर किंवा भारताची कोणतीही संस्था फक्त हिंदी भाषा नसणाऱ्या राज्यांवर च अवलंबून आहे.
हवं तर
हिंदी भाषिक राज्यातून केंद्राला मिळणारा महसूल आणि हिंदी भाषा नसणाऱ्या राज्यातून केंद्राला मिळणारा महसूल
हे Google वर सर्च करा
काहीच देश उपयोगी नसून ह्यांची च लाल
करताना बुद्धी गहाण ठेवली जात असेल का ?

हिंदी ही खूप कमी लोकांची भाषा आहे.
पंजाब,हरियाणा,राजस्थान,यूपी (मधील अनेक भाग),हिमाचल प्रदेश,बिहार,झारखंड, chhatisgadh ,हे हिंदी भाषा बोलणारी राज्य नाहीत ..ह्या राज्यातील खूप मोठा समाज हा हिंदी बोलत च नाही.
त्यांची प्रतेकाची भाषा वेगळी आहे आणि त्या ज्या भाषा आहेत त्यांचे हिंदी शी कोणतेच साधर्म नाही.
Jharkhandi भाषा मी ऐकली आहे हिंदी चा त्या भाषेशी काहीच संबंध नाही.
तसेच राजस्थानी,हरियानी,पंजाबी मिथिली,ह्या आणि अशा अनेक भाषा बोलणारे लोक च तिथे जास्त आहेत.
आपली लोक थोडे तरी हिंदी समजतील पण वरील राज्यातील गाव खेड्यात राहणाऱ्या लोकांना आपल्या इतके पण हिंदी समजत नाही.
असा माझा अंदाज आहे.

१) माझ्या कडे १९२० च ओरिजनल जमिनी खरेदी खत आज पण आहे .
त्या मध्ये वापरलेली भाषा मराठी नाही तर मोडी आहे.
आणि राजस्थानी भाषा पण मोडीत च लीहली
जायची असे विकी सांगतो.
भारताच्या अनेक प्रांतात पण मोडी लिपी अस्तित्वात असू शकते.
२) बडोदा मध्ये सयाजीराव गायकवाड, इंदोर मध्ये शिंदे आणि होळकर घराणे,तमिळ nadu तंजावर मध्ये मराठी साम्राज्य ची सत्ता.
ह्या आणि अशा अनेक ठिकाणी मराठी राजे राज्य करत होते त्यांची राज्यकारभार ची भाषा कोणती असावी असा प्रश्न मला नेहमी पडतो.

त्यांनी नक्कीच राजाची भाषा म्हणून मराठी हीच राज्य कारभार ची भाषा अशी सक्ती केली नसणार.
स्थानिक भाषेत च राज्य कारभार होत असावा.
त्यांना काहीच अडचण आली नसावी कारण संस्कृती,भाषा लादणे अशी तेव्हा वृत्ती नव्हती.
आताची काही वर्ष सोडली तर पूर्वी भाषिक संघर्ष झाल्याचे कुठेच वाचलेले आठवत नाही.
३)तेच मुघल साम्राज्य विषयी ते हिंदी नाही तर उर्दू आणि फारसी ,अफगाणी,भाषिक होते.
पण त्यांचा पण भारतात विविथ भाधिक जो राज्यकारभार चालत असेल तो स्थानिक भाषेत च.
त्यांनी स्थानिक भाषेला सन्मान दिल्या मुळे भाषा हा पहिला कधी वादाचा विषय नव्हत्या.
तेव्हा हेतू साफ होते.
पण आता भाषा पहिली लादली जाते किंवा फसवून लोकांना शिकवली जाते,नंतर त्याच भाषिक लोकांची संस्कृती येते .आणि शेवटी त्यांचीच सत्ता येते.
हे सूत्र धोकादायक वाटत म्हणून भाषा स्वीकारली जात नाही.
विचार करा.
हिंदी आणि मराठी मध्ये काय फरक आहे?
दोन्ही भाषा देवनागरी मध्येच लिहल्या जातात.
दोन्ही भारत जवळ जवळ ५०% पेक्षा जास्त सामान शब्द आहेत त्यांचे अर्थ दोन्ही भाषेत एकच आहेत.
मराठी लोक जे बिलकुल शाळेत गेले नाहीत.हिंदी शी त्यांचा कसलाच संबंध नाही.
तरी हिंदी समजतात कारण दोन्ही भाषेत असणारी समानता.

पण
हा पण खूप महत्वाचा आहे आणि ह्याला अनेक राजकीय, वर्चस्व वादी अर्थ आहेत.
हिंदी भाषा असणारे ,शिकलेले,अडाणी लोक पण सोडा.
मराठी आणि हिंदी मध्ये इतके साम्य असून पण मराठी समजत नाहीत ह्याचा अर्थ काय?

माझे मत .जर अडाणी मराठी लोकांना जे शिकलेले नाहीत ये..त्यांना हिंदी समजत असेल तर ह्या जे शिक्षित हिंदी भाषा वाले आहेत त्यांना मराठी समजायला काय अडचण आहे.
उत्तर.
काहीच अडचण नाही.
फक्त स्व भाषा म्हणजेच श्रेष्ठ हा फालतू गर्व.
दुसऱ्या भारतीय भाषे विषयी कमी पणाची भावना.
हीच कारण आहेत.
अडगे पना.
एका शब्दात.
जर हे हिंदी भाषा असणारे

Adge वागत असतील तर बाकी लोकांनी का समजदार पना दाखवावा.
सरळ प्रश्न आहे.

आता काही वर्षात भारतात भाषा द्वेष जास्त वाढलेला आहे..
ह्याची कारण वेगळी आहेत .
चेतन किंवा जे हिंदी ची बाजू घेत आहेत ते समजत आहेत ती कारण नाहीत
पूर्वी ची मुंबई थोडी आठवत आहे बाकी ऐकलेली आहे..
चाळीत राहणारे. शेजारी असणार
मराठी कुटुंब आणि यूपी चे कुटुंब..
ह्यांच्या बायका ह्या ग्रामीण भागातील च असतं..
पुरुष इथे नोकरी करायचे.
तर ह्या दोन यूपी आणि मराठी बायका ज्यांना एकमेकाची भाषा येण्याचा संबंध च नाही...
तरी त्या संवाद साधायचा.
यूपी ची बसी भोजपुरी मिश्रित हिंदी.
आणि मराठी बाई विभागानुसार मराठी मध्येच बोलायच्या.
दोघी स्वतःच्या भाषेत च बोलायच्या पण दोघी
एकमेकाची भाषा समजून घ्यायच्या.
काही अडचण नाही.
जिथे समजत नाही तिथे हातवारे.
पण तेव्हा प्रचंड प्रमाणत हिंदी भाषा असणारे इथे नव्हते ..त्या मुळे त्यांची भीती वाटत नव्हती.. आता प्रचंड प्रमाणात हिंदी भाषा बोलणारे इथे आणि देशातील अनेक भागात जात आहेत ..त्या मुळे अस्वस्थ वाटत आणि त्या मुळे भाषा द्वेष निर्माण होतो.
असुक्षित पणाची भावना नॉन हिंदी राज्यात आहे त्या मुळे हिंसक प्रतिक्रिया पण उमटतात.

Amit शाह बोलत आहेत ते पूर्णतः राजकीय विधान आहे.खरी समस्या खूप वेगळी आहे.
भाषा द्वेष किंवा कोणती भाषा संपर्क भाषा असावी ही समस्या च नाही.
राजस्थान ची लोकसंख्या ८, करोड आहे ह्या मध्ये ह्या मध्ये ३० करोड परप्रांतीय लोक तिथे आली असती आणि त्यांची भाषा हिंदी असती तर राजस्थान सुध्धा हिंदी च कट्टर विरोधी झाला असता त्यांनी राजस्थानी भाषा चाचं आग्रह धरला असता.
अमित शाह ह्यांच्या गुजरात ची लोकसंख्या ७, करोड आहे..त्यांच्या राज्यात ३०% तमिळ भाषिक लोकांनी आपले बस्तान बसवले असते किंवा 30% हिंदी भाषिक लोक तिथे असते.
तर .
.देश गेला खड्यत त्यांनी गुजराती सोडली च नसती.
महाराष्ट्र मध्ये आज जवळ जवळ 32% लोक
ही मराठी नाहीत.
तरी महाराष्ट्र आणि मराठी लोकांनी देशप्रेम दाखवाव आणि स्वतःच्या भाषेचा अभिमान सोडून सर्वनाश ओढवून घ्यावा ही देशाच्या गृह मंत्र्यांची इच्छा असेल तर ते राज्य करण्याच्या लायकीचे नाहीत.
जसे चर्चिल बोलले होते भारतीय राज्य करण्याच्या बिलकुल लायकीचे नाहीत.
हे सत्य च वाटत जेव्हा देशाचा गृह मंत्री असले सल्ले देतो तेव्हा.
महारष्ट्र सारखीच दक्षिण भारत मधील शहरांची अवस्था आहे..त्या दक्षिण भारतीय अस्वस्थ आहेत..ते विरोध करणार च ..
ह्या सर्वांच्या भावना समजून घेवून केंद्रांनी लाँग टर्म योजना आखल्या पाहिजेत.
हिंदी भाषिक मागास राज्यात बाकी भाषिक जात च नाहीत..त्या मुळे त्यांना ह्या प्रश्नाची तीव्रता माहीत नाही.

भाषिक वाद हा विषय लाईटली घेवू नये ..दीर्घ कालीन पण steady योजना आखून.
आंतरदेशीय migration कमी होईल अशा योजना आखव्यात .
भले बजेट मधील जास्त पैसे ह्या योजनांवर खर्च झाले तरी चालतील
स्वतः केंद्रांनी त्या योजना राबवाव्यात राज्यांना सहभागी करून घेवू नये.
वरवर दिसणारा हा भाषिक वाद अनियंत्रित स्थलांतर च परिणाम आहे.
तो पण एकाचं दिशे नी.
हिंदी भाषिक राज्य आणि हिंदी भाषा नसणारे राज्य..आताच योजना आखल्या नाहीत.उपाय योजना केल्या नाहीत तर स्थिती अतिशय गंभीर होवू शकते.
अनेक विद्वान लोकांनी पण हा इशारा दिलेला आहे.
रिॲलिटी आपण समजून घेतलीच पाहिजे.
आणि वेळ येण्या अगोदर स्थिती कशी सुधारेल ह्याचा विचार करावाच लागतो.
ह्याला च उत्तम राज्य करते म्हणतात.

रवींद्रनाथ टागोरांची गोरा हि कादंबरी हिंदीमध्ये अनुवादित वाचलेली.
त्यातली हिंदी अगदी साजूक होती- संस्कृतप्रचुर शब्द असलेली. तशी सुद्धा हिंदी असते.

दिल्ली आकाशवाणी केंद्रावरून सांगितल्या जाणाऱ्या बातम्यांची सुरूवात This is All India Radio अशी असायची. ८० च्या दशकात This is Aakaashwaani असा बदल केला गेला. या बदलाला सर्व दाक्षिणात्य राज्यांनी विरोध केल्याने तातडीने हा बदल रद्द केला होता. दाक्षिणात्य राज्यांना साधा एक शब्द बदललेला चालत नव्हता आणि म्हणे हिंदीमुळे भारतीय एकात्मतेच्या दृष्टीने पाऊल ठेवले गेले.

भारताची एकात्मता हिंदी मुळे धोक्यात येईल.आणि अनेक वेळा आली पण आहे.
हिंदी ही भारताचा एकात्मता धोक्यात आणू शकते.
इतके स्पष्ट अनेक घटनेतून दिसून आले तरी ही लोक ते मान्य करणार नाही.

भविष्यात इंग्रजी चा टक्का वाढेल यात शंकाच नाही. पण मग हिंदी भाषिक देखील इंग्रजी शिकतील ना ? की केवळ इतर भाषिक ? समजा हिंदी भाषिकांची मुजोरी नको म्हणून आपण हिंदी बोलायचे नाही हे समजण्यासारखे आहे. पण मग उद्या ते आपल्याशी इंग्रजी भाषेत बोलायला लागले तर आपली भुमिका काय असावी ?

बोलणारी व्यक्ति जन्माने - मराठी

बोलणार्‍या व्यक्तिचे पालक - मराठी आणि त्यातही वडील तर प्राध्यापक आणि कवी

व्हिडीओ चित्रीकरणातील स्थळ - मुंबई, महाराष्ट्र

https://www.facebook.com/SachinTendulkar/posts/pfbid0X5M8edPVX8baeNai2NP...

आणि व्हिडीओतील भाषा - ?

मला तरी मराठी वाटत नाहीये.

सुसंस्कृत non हिंदी भाषिक राज्य हादरून गेली आहेत .हिंदी भाषिक राज्यातील अत्यंत मागास राजकीय परंपरा बघून.
नको बाबा
त्यांच्या शी संबंध पण नको आणि ती भाषा तर बिलकुल नको.
हिंदी बरोबर.
मागास जातीय व्यवस्था येणार च.
.मागास राजकीय परंपरा येणार च.
मागास विचार पद्धती येणार च
मागास रीती रिवाज येणार च.
बेशिस्त पना येणार च.
गुंडागर्दी येणार च.
एकंदरीत हिंदी आली जी आता जी प्रगत राज्य आहेत ती सर्व ३०० वर्ष तरी मागे जातील.

जग प्रगती करत आहे
आणि हिंदी भाषा आणि त्या लोकांची संस्कृती मान्य करून प्राचीन मागास काळात जायचे आहे का.

“हिंदी ही आता राष्ट्रभाषा राहिलेली नाही तर…”, प्रसिद्ध दाक्षिणात्य अभिनेत्याचे ‘ते’ वक्तव्य चर्चेत

साध्या शब्दात ..हिंदी ही भारतातील अती मागास राज्यातील भाषा आहे.
मागास म्हणजे.
1) आर्थिक बाबतीत मागास
२) सामाजिक सुधारणा बाबत मागास.
३) निती मत्ता मध्ये मागास.
४), परंपरा आणि अंध श्रद्धा ह्या बाबत मागास.
अशा ह्या भाषेचा हट्ट धरणे हाच मूर्ख पना आहे.

भाषा आणि संस्कृती,नीतिमत्ता,प्रगत विचार,ह्यांचा खूप जवळचा संबंध असतो.
फक्त भाषा कशी योग्य आहे हा विचार च बालिश आहे.

मी तर म्हणतो देशात हिंदी वर बंदी जाहीर केली तर ..
राम मंदिर.
काश्मीर प्रश्न.
साक्षरता..
स्त्री स्वतंत्र.
लोकशाही.
जातीयवाद .
धार्मिक वाद..
ह्यांची खरी उत्त्तर सापडतील आणि भारत जगातील महासत्ता बनेल.
हिंदी chya नादाला लागल तर .
केनिया पण भारतासाठी खूप प्रगत देश असेल.

हिंदी आपली राष्ट्र भाषा आहे.
हसून हसून पुरेवाट झाली हे वाक्य ऐकून.
त्या पुढे तर मोठा जोक आहे.
दक्षिण भारतीय हिंदी राष्ट्र भाषा मानत नाहीत तर त्यांचे सिनेमे हिंदी मध्ये डब करतात.
आता हसून हसून लोळणे च बाकी होत.

सिनेमे भाषा कोणती आहे म्हणून लोकप्रिय होत नाहीत.
आज काल कोणत्या ही भाषेतील सिनेमे कोणत्या ही भाषेत बदलता येतात.
सिनेमे लोकप्रिय होतात
कथा,अभिनय,योग्य विषय ह्या वर.
हिंदी मध्ये दर्जा च राहिला नाही.
ना कथा,ना अभिनय.ना योग्य विषय .

ये देखो स्वर्ग का द्वार .
ये देखो नरक का द्वार.
इथपर्यंत च ह्यांची झेप.

पाहिले तर हिंदी जास्त लोक बोलतात म्हणून ती श्रेष्ठ ह्या असल्या युक्तिवाद ला खरे तर काहीच किंमत नाही.
Discover चॅनल,किंवा नॅशनल geography सारखे चॅनेल नी हिंदी मध्ये ऑडियो सुविधा दिलीच नसती तर..
पृथ्वी वर जी प्राणी,वनस्पती,समुद्रातील जीव ह्यांची माहिती हिंदी भाषा असणाऱ्या लोकांना जन्मात तरी मिळाली असतो का?
हिंदी मध्ये असे कार्यक्रम निर्माण करण्याची क्षमता आहे का?
दक्षिण भारतातील बाहुबली असेल किंवा पुष्पा असे मनोरंजन मूल्य खूप असलेले सिनेमे हिंदी मध्ये डब नसते केले तर .
हिंदी भाषिक लोकांना त्या दर्जा चे सिनेमे बघायला मिळाले असते.
पैसा महत्वाचा आहेच पण ज्ञान,विविध नावीन्य पूर्ण माहिती,सायन्स,विविध शोध हे हिंदी भाषिक राज्यात लागत नाहीत.
हिंदी हिंदी करत बसले तर.खोल अज्ञाना च्या अंधार कोठडीत हा प्रदेश जाईल.

अभिनिवेष आणि अक्कल ह्यांचा परपसर संबंध नीट अभ्यासता आला आणि अभिनिवेष असतो तिथे अकलेचा वास नसतो हे गृहीतक पक्के झाले डोक्यात

आमच्या गावाकडच्या गणपाच्या एका शंकेचे निरसन विद्वत्तापूर्ण भद्रजन करतील अशी अपेक्षा.

आम्ही गावाकडं मुंबईहुन लेफ्ट राईट लेफ्ट राईट करत बोलू फक्त मराठी(च)(लेंगे स्वराज लेंगे धर्तीवर) करत गेलो की गणपा म्हणतो.

"वांडू, शेरातील मानसे काय बोलत्याती काय बी सुदरत नाय, च्यामारी टिम्बं टाकून अनुस्वार म्हंत्याती, आम्हीच ण ला न म्हणलं तर ही मानसं हस्त्यात अन आमाला सुद्ध मराठी बोला म्हणत्यात, सुद्ध मराठी म्हंजी कुटली रं (टिम्ब दिलं पग) ? अन असली आसं म्हनलो तरीबी ज्यानला यात नाय त्येन्नी त्या मराठीत का बोलाव रं ?"

महाराष्ट्रातील गणपाने कर्नाटकच्या संगप्पाशी इंग्रजीतून बोलावे असे फर्मान देखील काढले जाईल या इंग्रजांच्या एजंटांकडून...

तर्कवादी, तुमच्या हायपोथॅटिकल सिनेरीओ बद्दल.

तुम्ही डेस्क जॉब असलेला व्यक्ती घेतला आहे. तो भारतभराचा डेमोग्राफीक निर्देशक होत नाही. पश्चिम बंगाल मधल्या केवळ ८% जनतेला इंग्लिश बोलता येते.सगळे स्थलांतरित डेस्क जॉब करणारेच असतील असे नाही. सर्वांना इंग्लिश येत असते तर वादाचे कारण उदभवलेच नसते- त्यामुळे तुमच्या हायपोथॅटिकल उदाहरणातल्या माणसाला व्यवस्थित इंग्लिश बोलता येते- हे माझ्या दृष्टीने पूर्ण चित्रदर्शक उदाहरण नाहीये. मी आकडेवारीवर विसंबु शकतो, एका उदाहरणावर माझे मत बनवू शकत नाही.

तुमचे पुढचे असम्पशन आहे दीर्घकाळ वास्तव. सगळ्यांचे तसे उद्दिष्ट नसते. काही लोक पुन्हा आपल्या राज्यात बदली घेण्यात धडपडत असतात आणि ४-५ वर्षात पुन्हाच जाणार असतात. त्यांनी काय करावे ?

आणि हिंदी स्थानिक भाषेला रिप्लेस करेल हे जे तुम्ही म्हणता ती भीती इंग्रजी सोबत आहेच की. जर हिंदी मुळे स्थलांतरित व्यक्ती स्थानिक भाषा शिकायची तसदी घेणार नाही म्हणता, तर दुसरी भाषा इंग्रजी असेल आणि त्याचे इंग्रजीत काम होत असेल, तरी सुद्धा घेणार नाहीच कि. तुमचा स्थलांतरित माणूस बघा कि, तो तामिळ शिकला, पण त्याआधी त्याचे काम इंग्रजीत होत होते तरीही शिकला. पण हिंदी मध्ये काम होऊ लागले तर तो आणि त्याच्या पुढच्या पिढ्या शिकणार नाहीत असे तुम्ही assume केले. आज आपल्या रोजच्या बोलण्यातून हिंदी शब्द बाहेर ठेवायला किती प्रयास लागतात आणि इंग्रजी शब्द बाहेर ठेवायला किती प्रयास लागतात हे बघा.