कविता

परतून ये तू घरी

गंगाधर मुटे's picture
गंगाधर मुटे in जे न देखे रवी...
31 Jul 2016 - 8:43 pm

परतून ये तू घरी

मेघ गुंजले, पवन रुंजले
आतूर झाल्या सरी
राजसा! परतून ये तू घरी॥

सूर्य, तारका, क्षितिज झाकले
किर्र ढगांनी गगन वाकले
गडगड होता बुरुजाभवती
धडधड भरली उरी
राजसा! परतून ये तू घरी॥

नाग, चिचुंद्री बिळात घुसले
पक्षी पिंपळावरती बसले
कडकडता बघ वीज नभाला
थरथरले गिरी-दरी
राजसा! परतून ये तू घरी॥

शिवार भिजले, तरूवर निजले
अश्रू पिऊनी बुबुळं थिजले
हिरमुसले बघ गायवासरू
अन् गहिवरली ओसरी
राजसा! परतून ये तू घरी॥

               - गंगाधर मुटे "अभय"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

अभय-काव्यअभय-लेखनवाङ्मयशेतीकविता

जगणे...!

अत्रुप्त आत्मा's picture
अत्रुप्त आत्मा in जे न देखे रवी...
31 Jul 2016 - 8:23 pm

जगणे कसेच होते?, येथे बघून गेलो
मरता इथे जरासा, थोडा जगून गेलो.

ती वेल अमृताची, मीहि तृषार्त होतो
गोडीस चाखताना, पुरता भिजून गेलो.

लागून आस तेंव्हा, त्या मोहमयं क्षणांची
जाळून समय सारा, त्यातच विझून गेलो.

ते वेड जन्मपंथी, त्याची मनात दाटी
भोगावयास त्याला, मी जन्ममृत्यू झालो.

ह्या धाडसास आता, म्हणतो पुन्हा 'खुळे' मी!
मिटताच त्यात अंती, थोडा शिकून गेलो.

जगणे कसेच होते?, येथे बघून गेलो......
....
अत्रुप्त...

कविता माझीशांतरसकविता

ग टा री...

दिनेश५७'s picture
दिनेश५७ in जे न देखे रवी...
30 Jul 2016 - 12:31 pm

ग्लास झाले रिते सारे
भरा पेग तो नवा रे
भास अन आभास आता
संगतीला हवा रे ..

रात्र चढली अंगावरती
जरा सावरा जिवा रे
अंधाराच्या सोबतीला
लुकलुकणारा दिवा रे...

किती रिचविले हे आम्ही ग्लास ऐसे
किती उधळिले त्यावरी वेळ पैसे
किती रात्री आम्ही असे टुन्न झालो
रिते ग्लास ते पाहुनी सुन्न झालो...

कवितामुक्तक

अस्वस्थामा...

दिनेश५७'s picture
दिनेश५७ in जे न देखे रवी...
30 Jul 2016 - 11:32 am

आभासी सुखाची शंभर शकले
डोक्यावर मिरवत फिरत होता
एक उन्मत्त अश्वत्थामा...
पोतडीतले उद्याच्या चिंतेचे
बाटलीबंद भूत
पाठीवरल्या गाठोड्यातून
शोधत होते सुटकेचा रस्ता ...
निराश सुस्काऱ्याचे फवारे
शकलांच्या सुकल्या खपल्या भेदून
चौफेर उसळत धावत सुटले
भळाळत्या चिळकांड्या
कारंजी होऊन नाचू लागल्या...

बाटलीतलं भूत बाहेर काढून
रिती बाटली फिरवत
अस्वस्थ अश्वत्थामा फिरतोय
दारोदार, तेलाची भीक मागत...

बाटलीतलं भूत आता
मानगुटीवर बसलंय!!

कवितामुक्तक

विस्फोट

योगेश कोकरे's picture
योगेश कोकरे in जे न देखे रवी...
28 Jul 2016 - 4:40 pm

खुप भांडावस वाटत ,
ओरडावसं वाटत,
जेव्हा गरिबांवर होतो अन्याय,
सत्य बोलणाऱ्याची जीभ कापली जाते,
जिथे कष्टाचे पैसे उन्माद झालेली गिधाडं पळवतात,

अशी एकेक ठिणगी पडत राहते,
ठिणग्यांचा बनतो अग्नीगोल,
अग्नी गोलाचा बनतो ज्वालामुखी,

हाच ज्वालामुखी घेऊन जाऊ इच्छितो,
अन्याय करणारे,भ्रष्टाचारी,गुंड,माफिया,बलात्कारी,
आतंकवादी यांच्या समुहामध्ये
आणि ब्रम्हाडाची निर्मिती ज्या शक्तिशाली स्फोटाने झाली तितक्याच ताकतीने तो ज्वालामुखी फोडू इच्छितो,

भस्म होउदेंत सगळे भाडखाऊ
यांच्याबरोबर मी देखील भस्म होउदे

कविता माझीकविता

जागली स्पंदने नवी नवी

रातराणी's picture
रातराणी in जे न देखे रवी...
27 Jul 2016 - 12:02 pm

आमची प्रेरणा: स्पंदन, सांजवेळ, हृदय, अवचित, मन, मोहरणे वगैरे शब्द इकडून तिकडे गुंफले की आजकाल मराठी रोमँटिक गाणं तयार होतं.

बावरे प्रेम हे या पंचनाम्यात समीरसूर यांनी आधुनिक गीत लेखकांवर असे ताशेरे ओढलेले पाहून अंमळ डचमळून आले. त्याचा निषेध म्हणून लगोलग एक गीत लिहून काढले. हौशी आणि बरा आवाज असणाऱ्या कुणीतरी या गीताला आवाज देऊन मराठी रोम्याँतिक गाण्याच्या दुनियेत अजरामर करावे ही विनंती आणि समीरसूर यांना ते सकाळ दुपार संध्याकाळ मात्रेसारखे ऐकवन्यात यावे ही विनंती.

सॉफ्ट कोरस:

इशाराकविताप्रेमकाव्यशब्दक्रीडा

नाते

ज्योति अळवणी's picture
ज्योति अळवणी in जे न देखे रवी...
26 Jul 2016 - 11:35 pm

शब्दांच्या पलीकडचे
जे नाते जुळले होते
आदी असे न अंत तयाला
ते कालातीत होते

जुळले म्हणून होते म्हणू
की होते म्हणून जुळले?
प्रवाह होते नाते की ते
अथांग सागर होते?

पृथ्वीच्या गर्भातील अंकुर
आकाशी भिडणारे पाखुर
फुलातील मकरंद असे की
प्रेमातील एक युगुल?

ते आहे जोवर अर्थ जीवना
जरी असे ते पलीकडले
नाते जुळता शब्द थिटे अन्
भावनाच खरी मज भासे!

-------------

कविता माझीकविता

झाकलेले सत्य

माहीराज's picture
माहीराज in जे न देखे रवी...
24 Jul 2016 - 10:26 pm

निर्दयी रुपे दिसती निर्दोष वासरेे
सत्य सारे झाकलेले सारेच भास रे
पाप सारे झाकुनी दर्शनी साधुच सारे
झाकल्या चेहर्यावरती मुखवटे हासरे ।।

गोर्या वस्ञांमागे काळीच कारस्थाने
शेंदुर थापुनी देती धोकेच प्रामुख्याने
सार्यांचा विश्वास आंधळा,
                 आंधळीच भक्ती
येथेच विस्तारते क्रुर अंधकार शक्ती ।।

श्रद्धा असावी परी अंधश्रद्धा नसावी
परमेश्वराची वस्ती माणसात असावी
माणसाला माणुसकी हिच जात दिसावी
चांडाळ ढोंगीपणाला कधी न फसावी..।।

कविता

रिमझिम रिमझिम

सुधीरन's picture
सुधीरन in जे न देखे रवी...
24 Jul 2016 - 10:11 am

रिमझिम रिमझिम पाऊसधारा
न्हाऊनी निघाला आसमंत सारा
बेधुंद अशा या क्षणी
साथ तुझी हवी साजणी

ओले ओले वृक्ष अन वेली
पानांवरून टपटपते पाणी
त्यात आठवली तुझी कहाणी
ओलावली मग डोळ्यांची पापणी

खळखळत वाहणा-या या नद्या
मिळतात सागराला सा-या
का न मग होई आपले मिलन
प्रश्न पडे हा फार गहण

भरारत वाहणारे हे वारे
आले अंगावर शहारे
दुःखाने मी कळवळतो
हृदयाच्या वेदनेने विव्हळतो

चिंब चिंब झाले माझे तन
दुःखाने भिजले माझे मन
आसवांचा आला आहे पूर
सापडेना आयुष्याचा सूर

प्रेम कविताकविता

मी बी काय तरी लिहीन म्हणतो : औरंगाबाद तडका. ;)

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे's picture
प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे in जे न देखे रवी...
24 Jul 2016 - 8:35 am

(प्रेरणा) मूळ कवीची क्षमा मागून.

मीबी काय तरी लिहीन म्हणतो.

पांढर्‍या कागदावर काळे शब्द पाहीन म्हणतो.
मीबी काही तरी लिहिन म्हणतो.

कवितेला रास्त प्रतिसाद
भेटले काय, न भेटले काय
कवीला उपासमारीत
जगायची सवयच हाय
तरीबी मी आपलं जमवून
घेईन म्हणतो.
मीबी काय तरी लिहीन म्हणतो.

अविश्वसनीयकविता