पान १५
तुझ्या रूपाचं चांदणं
पोरी जपून ठेवावं
आणि नक्षत्राचं दान
त्यात ओतून ठेवावं //१//
असं टिपूर पडलं
तुझ्या रूपाचं चांदणं
तुला कसं गं सुचलं
माझ्या नावाचं गोंदणं //२//
“डोळे फुटले का तुमचे? तिथे बोर्ड लावला आहे तो दिसत नाही? तोच तोच प्रश्न विचारता.. साठ रुपये राइस प्लेट, ऐंशी रुपये फुल थाळी.”
“काय गुरुजी, आंधळे असल्यासारखे काय चालताय? रांगोळी मिटली ना तुमच्या पायाने.”
“तुमची भाषा कशी - करून राहिला आहे.. एका वाक्यात तीन क्रियापदे? व्याकरणाची पार वाट लावली तुम्ही.”
तीन–साडेतीन झाले असतील नसतील. मनोजने पानपट्टी उघडून थोडाच वेळ झाला होता. लक्झरी बसस्टॅंडवरचं उघडणारं पहिलं दुकान त्याचंच. मनोज आतलं सामान जागेवरच लावत होता, तोच त्याला दुरूनच ऑटोचा ‘टरटर’ आवाज आला. संतोषभाऊचा ऑटो, त्याने बरोबर ओळखलं.