तुम्ही कोणती औषधे रोज खाताय ?

"दुसरा पर्यायच उरला नाही"
!

रुग्णाने परत परत यावे अशीच औषधे असतात!

सध्यातरी कोणतीही औषधे रोज खात नाही.

आरोग्याचा विषय, गुंतागुंतीचे रोग, न सुटणारर्‍या सवयी, औषध घेण्याची अपरिहार्यता ... सगळंच अवघड !
अन जीवन-शैली विकार म्हंजे डेंजर ... कशी बदलणार जीवन-शैली ? सगळ्यांनाच जमतं ?

बाकी तुम्ही रोज कोणती औषधे खाताय ?

हा बराच व्यक्तिगत प्रश्न झाला नाही का? तुम्ही रोज कोणती औषधे खाताय याचा अर्थ तुम्हाला मधुमेह आहे का, उच्च रक्तदाब आहे का, हाय कोलेस्टेरॉल आहे का अशा प्रकारचा झाला. कारण इतर रोगांमध्ये औषधे तेवढ्यापुरती घ्यावी लागतात. मधुमेह, उच्च रक्तदाब, वाढलेले कोलेस्टेरॉल यावरील औषधे मात्र कायमची घ्यावी लागतात. इतरही काही रोग असे असतीलच. आपल्याला असे रोग आहेत का याचे उत्तर सगळे जण मोकळेपणाने देतीलच असे नाही. आणि ते उत्तर दिले तरी इतर लोक त्याविषयी काय करू शकणार?

चंद्रसुर्य कुमार भौ बरोबर सहमत.

कुणी औषधे घेतात कुणी नाही हे जाणून घेऊन लेखकाला काय साध्य होईल.

जब होगी उमर पुरी
तब आयेगा हुकूम हुजूरी
यम के दूत बडे मजबूत
यमके पडा झमेला
उड जायेगा हंस अकेला.....

तरी सुद्धा ," शेवट चा दिसं गोड व्हावा ", म्हणून वैद्यकीय सल्ल्यानुसार औषधे घ्यावीत. त्यात काहीच कमीपणा नाही.

ठणठणीत सर्व वयातील माणसं सोडली तर, आता अपवादात्मक लहान मुलांनाही मोठ्या माणसांना असतात तशा व्याधी लागल्याला बघायला मिळतात. बाकी, पन्नासी ओलांडली (अपवाद मान्य) प्लस असणा-यांना बीपी आणि शुगरची व्याधी तर शंभर घरात सत्तर सापडतील अशी बदलत्या जीवनशैलीची फळं दिसतात आणि त्यावरील औषधेही घरोघरी दिसतात.

डॉक्टर मंडळी वेगवेगळ्या नावांच्या गोळ्या औषधी देत असले तरी कंटेट मात्र कमी जास्त असले तरी सारखीच असतील असे वाटते. डॉक्टर मंडळी यावर मतं मांडतील. पन्नाशी प्लस आलो म्हणजे मेंटनन्स वर आलो असे समजायचे आणि वाढत्या वयाबरोबर काही पथ्य पाळली पाहिजेत. पथ्य पाळणे होत नाही, हेही तितकं खरं आहे. एवढं तेवढं काय होतं, त्याचा फटका हळुहळु बसायला लागतो तोवर बराच वेळ झालेला असतो.

बाकी, धडधाकट माणसंही अचानक चालता-बोलता निघून जातात. सकाळी बोललो, दवाख्यान्यात चांगला बोलत होता, उत्तम होता. वाटलं नव्हतं इतकं अचानक कसं काय वगैरे, असे अनेक प्रश्न असले तरी त्याची उत्तरं नेमकेपणाने सांगता येत नाहीत. तेव्हा, डॉक्टरांनी सांगितलेली औषधे घेत राहावी काळजी न करता.

एवढे बोलून दोन शब्द संपवतो. जय महाराष्ट्र.

-दिलीप बिरुटे

रोज औषध खात नाही, "पितो".

चहा, गोल्ड फ्लेक, आणि ओल्ड मंक ... ठणठणीत आयुष्याचे रहस्य*

* आपापल्या कुटूंबीयांच्या सल्ल्यानुसार घ्यावे. फटके खायला लागू शकतात.

नियमितपणे काहीच औषध घेत नाही. कधी काही सर्दी खोकला अपचन इन्फेक्शन वगैरे झाल्यास तेवढ्यापुरते औषध.
माझे वडील वयाची ८६ वर्षे पूर्ण होईपर्यंत कसलेच औषध घेत नव्हते. आजारी पडले तरी झाडपाला किंवा आले, एरंडेल तेल, त्रिफळा चूर्ण इ. वर बरे होत. रोज चालणे आणि योगासने मात्र चुकवीत नाहीत.

१९४७ साली आपली आयुर्मयादा ३२ वर्षे होती ती आता साधारण ७१ वर्षे झाली आहे.

तेंव्हा पूर्वी हे आजार नव्हते हि वस्तुस्थिती नाही तर पूर्वी माणसे इतकी जगतच नसत.

सिटी स्कॅन केल्यावर इजिप्त च्या ४००० वर्षे पुराण्या ममीज मध्ये हाडांचा स्तनाचा प्रोस्टेट ग्रंथीचा कर्करोग आणि ल्युकेमिया आढळलेला आहे
Using CT scans, the researchers, including members from the University of Granada’s anthropology group in Spain, determined that the mummies were a woman with breast cancer who died around 2000 B.C., and a man with multiple myeloma who died around 1800 B.C. According to the researchers, both individuals belonged to the ruling classes, or at the very east to the wealthy classes, of the governing Egyptian families of Elephantine.

याचा अर्थ हे आजार तेंव्हाही होतेच. आणि या ममीज श्रीमंत माणसांच्या होत्या म्हणजे त्यांना त्या काळचे वैद्यकीय उपचार सुद्धा उपलब्ध होते.

फक्त फरक एवढाच आहे कि तेंव्हा याला भुताने घोळसले त्यामुळे तो खंगून मेला किंवा वैर्याने मूठ मारली त्यामुळे रक्त ओकून मेला ( कर्करोग) असे समजत असत/ ऐकू येत असे.

किंवा अमावास्येच्या रात्री जात असताना अचानक खवीसाने करणी केली आणि जागचा माणूस आडवा झाला ( हृदय विकार).

देवी, पटकी, प्लेग याने तर तरणी ताठी माणसं सर्रास मरत असत.

एकाच साधी गोष्ट लक्षात घ्या. तुमची गाडी जुनी होते तेंव्हा त्यावर मेंटेनन्स चा खर्च चक्रवाढ व्याजाने वाढत जातो तशीच हि स्थिती आहे.

जगभर उच्च रक्तदाब हृदयविकार आणि कर्क रोग यांची रुग्ण संख्या वाढत आहे याचे कारण जगभरात जास्त जगणाऱ्या माणसांची / वृद्धांची संख्या वाढत चालली आहे.

हि माणसं पूर्वीसारखी ४५-५० वयालाच गचकली असती तर आज या रोगांचे वाढणारे प्रमाण दिसले नसते.

Even if you do not have hypertension by age 55 to 65, your lifetime risk for developing it is a whopping 90 percent.

तेंव्हा आपण औषधे घेतो आहोत म्हणजे काहीतरी भयंकर करत आहोत हा गैरसमज कृपया काढून टाकावा.

रोजच्या एक किंवा दोन गोळ्या घेऊन जर आपले आयुष्य १० वर्षांनी वाढणार असेल तर त्या घ्यायच्या कि नाही?

वाढते वय सुसह्य करायचे असेल आणि सुखाने जगायचे असेल तर उपचार करणे आवश्यक आहे.

आपले गुढघे झिजले (९९ % लोकांमध्ये लठ्ठपणा हेच कारण आहे) तर त्यावर शल्यक्रिया करायची का प्रत्येक पावलागणिक दुःख सहन करत चिडचिडे होऊ जगायचं?

काही वर्षपूर्वी माझ्या आईची एक मैत्रीण (वय वर्षे ७५) दवाखान्यात येऊन म्हणाली डॉक्टर आजकाल माझे गुढघे आणि कंबर फार दुखतात.

मी त्यांना हसत हसत म्हणालो अहो काकू घरभर फिरून पहा घरात ७५ वर्षे जुनी कोणती वस्तू अजून चालू आहे.

त्या एक मिनिट विचार करून त्या म्हणाल्या "तू म्हणतोस ते खरं आहे ७५ कशाला ३०-३५ वर्षे जुनी सुद्धा अशी एकही गोष्ट नाही जी आज चालू आहे.

मी त्यांना म्हणालो कि आयुष्यभर कष्ट काढल्यामुळे आता तुमचा शरीर झिजलंय त्याला उपाय काय? रडत रडत जगायचं कि औषधे खाऊन आनंदात जगायचं.

श्री मंगेश पाडगावकर म्हणता तसं

जगायचं कसं कण्हत कण्हत

कि

गाणं म्हणत?

माझ्या घरात गोळ्या औषधांचा ढीग लागलाय, मागे कमीत कमी एखाद किलो गोळ्या फेकाव्या लागल्या तेव्हा डोक्यात आलं होतं की सर्व गोळ्याची मस्त एखादी डिसाइन बनवावी. आताही घरात अर्ध मेडिकल स्टोअर असाव. आईचे पाईल्स चे दोन ऑपरेशन झालेत. पण तीला त्या जागी खूप आग होत असते सतत., अनेक डॉक्टर, बाबा बुवा, आयुर्वेदिक डॉक्टर झाले पण त्रास काही बंद झाला नाही. कंटाळून आई नवा डॉक्टर युट्यूबवर शोधते नी त्याच्या गोळ्या चालू होतात. फरक काही पडत नाही. पाण्यासारखा पैसा गेला नी जातोच आहे पण गुण काही येत नाहीये.

"औषध" खूप महाग झाले आहे.
मनःस्वास्थ्यासाठी रोज एक क्वार्टर घेतो. डॉक्टर म्हणतात डोस वाढवावा लागेल.

पंधरा दिवसांच्या वर औषध घ्यावं लागणे हे काही जंतूसंसर्ग संबंधित ठीक आहे. पण आयुष्यभर घ्यावी लागणारी औषधे ही औषधे का म्हणायची?

कुठलाही औषध नाही ..

रोज चावनप्राश खातो ... (घरी बनवलेल) .. त्याला औषध म्हणायचे का ?

मागे एकदा व्हाट्सअप विद्यापीठातून
व्यायाम हे औषध आहे
उपवास हे औषध आहे
गाढ झोप हे औषध आहे ...
इत्यादी, इत्यादी
असे फॉरवर्ड आले होते ते आठवले.

कोणाकडे असेल तर इथे पेस्टवा.

विटामीन ड, सी , कैल्शिअम ह्या खातो

मी जीवनसत्वे :

दैनिक :

विटामिन डी : २००० आय यु.
ओमेगा ३,
ई,
के२,
एनम आणि एनआर ,
बी १२,
Ubiquinol CoQ10,
मल्टिविटामिन : यात ए, सी पासुन सेलेनियम, झिंक पर्यन्त बरेच असतात.

अश्वगंधा नियमित परंतु सवय न लागु देता ( याने झोप येते परंतु सवय लागते). तसेही ताण कमी झाला आहे, स्क्रीन टाईम कमी झाला आहे त्यामुळे झोप येते. अश्वगंधा बंद करणार आहे.

आठवड्याला :

दोन वेळा हळद + दूध,
Magnesium L-Threonate + Theanine + Apigenin हा कॉंबो

महिन्यातून :
बी १२ कमी पडत असेल

प्रासंगिक :

स्ट्रेसमुळे टेस्टेस्टेरॉन कमी झाले होते त्यामुळे : Tongkat Ali आणि Fadogia Agrestis बराच काळ घेतले.
स्ट्रेस जस जसा कमी झाला तसा खूप फरक पडला.

---

सध्या तरी मधुमेह नाही. खाण्यावरून नियंत्रण सुटते अधून मधून. परंतु आळस प्रबळ असल्याने बाहेर जाणे आणि खाणे होत नाही आणि स्वयंपाक सुद्धा करवत नाही त्यामुळे फळे वगैरेच जास्त खाणे होते. मासे नियमित खात आहे.

---
८१ वर्षे ७ महिने जगेन. त्या आधी तिसरे महायुद्ध होऊ नये अशी इच्छा. झाली तर चीन विरुद्ध लढून प्राण देईन स्वतःहून.

त्रिफळा( हिरडा, बेहडा, आवळा) वेगळे तीन आणून घेतो कधीमधी.
त्रिकटू चूर्ण खूप खाणं झालं तर घेतो. हल्ली जेवणानंतर भूक लागत नाही.
कधीकधी खा खा सुटते. तेव्हा दणकून खातो. हेच औषध.

औषधे आणि काढे माणुस जन्माला आला की सुरु होतात.
जातांना ती औषधांची आठवणी ठेवून जातात.