दोन मिनि मायक्रो पोस्त्स

पूर्वार्धाबद्दल तटस्थ किंवा खरं तर उदासीन हा शब्द अधिक योग्य.
उत्तरार्धाबाबत- शितावरून भाताची परीक्षा हा वाक्प्रचार वाचला होता पण भटवरून शिताची परीक्षा करण्याची उफराटी पद्धत नवीनच वाटते....

मुलगी समजा बापावर पडली असेल, तर बापाकडे पाहून त्याप्रमाणे,
१५-२० वर्ष्यानी ती टकली थोराड कानामागे केसांचे पुंज.… अशी कल्पना तरी कशी करवेल ?

मुलीच्या आईकडे ' नीट ' बघताना आजूबाजूच्या लोकांचा गैरसमज झाला तर ?

सध्या सासऱ्याच्या बँक ब्यालन्सकडे लक्ष ठेवतात. एक धरलं तर दुसरं सोडावं लागतं.

वॉव ! केवळ आध्यात्मिक लेख ! प्रचंड आवडला आहे हे वेगळे सांगणे न लगे !
मृत्युनंतर स्वर्गप्राप्ती व्हावी म्हणून आयुष्यभर दारु प्यायची नाही, व्याभिचार करायचा नाही वगैरे वगैरे !

विरप्पन श्रीलंकेत गेला अन पेढे फारच महाग म्हणून बाकरवडी साडीत रंग ओला असतो. रॉकेट महाग पोपट दरवाजा चित्रपट आहे. मायाळू गरबा फारच हिमालय नाही.

अकुंच्या लेखनात भरपूर पोटेंशीअल असते. त्यांनी ट्विटरसारखे लेखन करून मराठी ब्लॉगरच्या/ फोरमच्य क्षेत्रात क्रांती आणली आहे. आधीच्या धाग्यात न का उघडकीला येवो पण या घाग्याच्या नावातच त्यांनी त्याची चुणूक दाखवली आहे. एक नव्हे तर दोन दोन मायक्रो ब्लॉग त्यांनी येथे लिहून यापुढील शतकात मराठी ब्लॉगची काय स्थिती राहणार आहे ते सुचित केले आहे.

इतिहासाचे लेखन तर सारेच करू शकतात कारण तो घडून गेलेला असतो. पण भविष्यकाळाचे कथन करणे ज्यांना जमते तेच द्रष्टे असतात.

पोट सुटलेल्या व टकल्या..
मास्तर, अहो हे आपण त्यावेळेल्स कोणत्या परीस्थित आहोत त्यावर अवलंबून नाही का? स्वतः आपणच जर तसे असलो तर कसला आनंद..सुड..अनुकंपा? आपलीच लाज !
- आई वरून मुलीचा अंदाज! ... एकदा मित्राचा किस्सा .. आमुक अमुक कुटुंबातील मुलगी सांगून आली आहे हे ऐकल्यावर तो २ दिवस हवेत होता कारण ..त्याला आठवलं कि अरे हि तर आपण लहान असल्यापासून बघत असलेल्या त्या शाळेतील छान दिसणाऱ्या बाईंची मुलगी ! वाह लॉटरी लागली कि आपली !

कांदे पोहे प्रसंग नंतर हिरमुसलं तोंड घेऊन आला.. का रे विचारला तर म्हणाला... उगाच उडत होतो... पोरगी आई नाही, बापावर गेलेली निघाली ...

अश्या कार्यक्रमांना फक्त "कांदे पोहे" या पदार्थाचा आस्वाद घ्यावा, फार इचार करू नये !