माझी आयर्नमॅन स्पर्धा (भाग-१)

https://photos.app.goo.gl/aU5egGA5WyoJZCe36

मित्रहो,
मागील १ वर्ष केवळ या स्पर्धेसाठी "अर्पण" केल्याने विशेष लेखन करता आले नाही. तर आयर्नमॅन या स्पर्धेचे २ प्रकार असतात. 70.३ आणि 140.६- अर्थात 70.३ माइल्स आणि 140.६ माइल्स (११३ किमी आणि २२६ किमी). यातील 70.३ ला ८तास ३० मिनिट वेळ असतो तर 140.६ ला १७ तास वेळ असतो. जगातील अवघड अशा काही स्पर्धांमध्ये याचा समावेश होतो. मी 70.३ मध्ये भाग घेतला होता. या ८:३० तासामध्ये 1.९ किमी पोहणे, ९० किमी सायकल आणि २१ किमी पळणे याचा समावेश होतो. स्पर्धा सुरूझाल्यावर आधी पोहणे - सायकल- पाळणे असा क्रम असतो. सुरुवातीच्या ० मिनिटांपासून पोहायला ७० मिनिट कटऑफ असतो, सायकलिंग ५ तास ३० मिनिट आणि पळणे ८ तास ३० मिनिट मध्ये पूर्ण करावे लागते. एक जरी कटऑफ चुकला तरी सरळ बाहेर काढतात. मी हि स्पर्धा शियेमेन (चीन) येथे १८ November, २०१८ ला पूर्ण केली.
शर्यत अहवालः

रेस रिपोर्ट लिहिणे फार सोपे काम नाही. मी त्याचे ४ भाग करतो:

1) माझी प्रत्यक्ष स्पर्धा (आपण आयर्नमॅन ट्रॅकर अॅप डाउनलोड करू शकता आणि रेस प्रगती पाहण्यासाठी स्पर्धकांचे नाव शोधू शकता आणि माझ्या कामगिरी साठी नोव्हेंबर 08, 2018 रोजी झियामेन 70.3 पहा).

2) प्री-रेस तयारी

3) इतर पैलू (प्रक्रिया, आर्थिक, स्थान निवड, फोकस आणि मानसिक तयारी)

4) चीन बद्दल (संस्कृती, अन्न, क्रीडा, पायाभूत सुविधा) वि. आपण एक देश म्हणून उभे आहोत.

भाग 1: प्रत्यक्ष स्पर्धा:

जलतरणः
मी कबूल करणे आवश्यक आहे की हे सोपे आव्हान नव्हते आणि समुद्रामध्ये चक्रीवादळ झाल्यानंतर तर आपली फाटली होती. या स्थितीमुळे मी स्पर्धेच्या 1-2 दिवस आधी नीट झोपेलो किंवा खाऊ शकलो नाही.वाऱ्याचा वेग २६ किमी/तास होता परंतु अॅपवरील त्या दिवसाची हवामान स्थिती वाऱ्याचा वेग 9 किमी / तास व रेस डे वर पाऊस दर्शवित होती. ९ किमी/तास हा खूपच छान वेग होता. ही आशा ही वास्तविकता बनली आणि मला सुरक्षितपणे पार करण्यास मदत केली. मला सायक्लिंग आणि धावण्याबद्दल विश्वास होता. परंतु समुद्राचा अंदाज बिलकुल धड लागत नव्हता. माझे विचार असे होते- जर मी जिवंत पाण्याच्या बाहेर आलो तर मी निश्चितच शर्यत संपवू शकेन. मी माझे संपूर्ण लक्ष पोहण्याच्या तंदुरुस्तीवर केंद्रित केले. मी प्रथम 500m बद्दल योजना आखली - मी प्रथम 500m सहजतेने पूर्ण केल्यास मी सर्वकाही आनंदाने पूर्ण करू शकेन हा विश्वास होता. मी तांत्रिकदृष्ट्या तयारी (technically building the race) केली. मी खूप हळू हळू पोहायला सुरुवात केली आणि समुद्र शांत आणि सर्व शक्यत्या मार्गांनी मदत करत होता. लाटा पण पोहायचे दिशेने उसळत होत्या. नियोजित केल्याप्रमाणे, मी माझा दम राखण्यासाठी नियमितपणे फ्रीस्टाइल आणि बॅकस्ट्रोक दरम्यान फ्लिपिंग करीत होतो आणि मी 10 मिनिटांच्या आत खूप प्रयत्न केल्याशिवाय 500 मीटर अंतर पार केले . मग माझ्या मागे प्रचंड जमाव होता आणि मी माझ्या वेगाने अपेक्षेपेक्षा जास्त वेगाने पुढे जात राहिलो आणि पोहणे 38 मिनिटांतच संपुष्टात आणले. पोहण्याचे वेळेचे अधिकृत कट 70 मिनिटे आहे आणि मी जवळजवळ अर्ध्या वेळेत पोचलो. मी जिवंत आणि अर्ध्या वेळेत बाहेर आलो. आता मी निवांत जायचे ठरवले.

सायकलिंगः

पोहल्यानंतर, आम्हाला 800 मीटरच्या ट्रान्सीट मधून जावे लागले (कपडे बदलणे, पाणी पिणे इत्यादी साठी) हा मोठा टप्पा पार करण्यासाठी 13 मिनिटांचा कालावधी लागला. इथे मी निवांत घेतल्यामुळे उगीच वेळ घालवला. मी सायकलिंग सुरू केल्यापासून, मी पहिल्या तासासाठी मध्यम गतीने जाण्याचा निर्णय घेतला आणि जखमी होऊ नये (अडखळणे, खाली पडणे वगैरे टाळणे) म्हणून मी खूपच डिफेन्सिव्ह झालो होतो. सायकल मध्ये हवा मधेच कमी झाली असावी म्हणून ती योग्य त्त्याप्रकारे प्रतिसाद देत नव्हती. बरेच चढ-उतार झाल्यानंतर 35 किमी अंतरावर पाऊस पडला आणि शर्ट आणि बूटांचे वजन अक्षरश: दुप्पट झाले . माझ्या समस्येत थोडी वाढ झाली आणि मी 3 तास 18 मिनिटांनी 45 किमी मार्कवर पोहोचलो. याचा अर्थ माझा सायकलिंग पूर्ण करण्यासाठी माझ्याकडे 2 तास आणि 12 मिनिटे आहेत. माझ्या चाकात काय प्रॉब्लेम आहे हे शेवटी कळू शकले नाही पण मला पाहिजे त्या पद्धतीने ते जात नव्हते. मी साधारणपणे माझ्या सायकलिंगला बंगलोरमध्ये 9 0 किमी अंतरा ३ तास 20 मिनिटात पूर्ण करतो पण येथे खूप वेदना होत होत्या. तरीही मी माझा वेग वाढवत राहिलो आणि एका वेळी माझ्या कट ऑफला धोका होता. मी शक्यतो सर्व काही दिले आणि परिस्थिती नियंत्रणाखाली दिसू लागले. शेवटच्या 8 किमी अंतरा साठी 45 मिनिटे बाकी होती आणि मी पुन्हा स्नायूंतील ब्रेकडाऊन टाळण्यासाठी हळू जायचा निर्णय घेतला पण अखेर मी 4:17 वाजता सायकलिंग पूर्ण केले. एवढा वेळ सलग केल्याने मांडीचे स्नायू दुखावले होते. खरी परीक्षा आता २१ किमी पाळण्याची होती.

रनिंग:
हा माझ्यासाठी सर्वात सोपा विभाग असूनही मला सायक्लिंग दरम्यान झालेल्या वेदनामुळे प्रथम 1 किमी चालत गेलो . 1 किमी नंतर एक उतार होता आणि मी हळू हळू निघालो. मला आश्चर्य वाटले की, पाय सुधारत आहेत आणि स्नायूंना मोठ्या प्रमाणात आराम मिळाला होता. मग मात्र मागे पहिलेच नाही. मी पुरेसा हायड्रेशन आणि थंड होण्यासाठी बर्फ-पिशव्या वापरल्या. 3 पैकी मी 2 लॅप्स जोरात पूर्ण केले आणि शेवटच्या क्षणी दुखापत टाळण्यासाठी पुन्हा डिफेन्सिव्ह झालो. मी 2:15 तासांत 18 किमी अंतरावर पोचलो होतो आणि नंतर मी आरामात चालत २ तास ४३ मिनिटात पूर्ण मार्ग पार केला.

एकूण वेळः ८ तास :०३ मिनिट :54 सेकंड

आपल्यापैकी कोणाला असे उद्योग करायचे असतील तर पूर्ण मार्गदर्शन केले जाईल...!!!

अखेरीस, मी माझ्या पालकांना, कुटुंबियांना, मित्रांना, शिक्षकांना, सहकार्यांना माझे यश समर्पित करतो. शुभचिंतक, विरोधक (होय .. !!! यांची भूमिका महत्त्वपूर्ण आहे) आणि प्रत्येक भारतीय जो आव्हान घेण्यास आणि त्याबाबतीत कार्य करण्यास सक्षम असल्याचे मानतो त्या सर्वाना हे समर्पित आहे. जय हिंद.