अपेक्षाभंग करणारा TE3N

TE३N पाहिला. बरा आहे. थोडा confusing आहे. अजून छान होऊ शकला असता. दिग्दर्शकाने जर नवीन प्रयोग म्हणून Thriller चा वेग कमी ठेवला असेल तर तो प्रयोग कधीकधी पडतो. मुख्य problem हा आहे की लोक involve होत नाहीत. कथा involve होण्यासारखी असूनही.
एक सत्तरीच्या घरातला माणूस, त्याची व्हीलचेअरला खिळलेली पत्नी. गेली ८ वर्षे तो दररोज पोलिस स्टेशनला भेट देतोय. ८ वर्षांपूर्वी त्याच्या नातीचं अपहरण झालंय आणि तिचा मृत्यूही झालाय. तिला न्याय मिळवून देणं आणि या अपहरणकर्त्याला लोकांसमोर आणणं हा या माणसाच्या जगण्याचा एकमेव हेतू आहे. कुठेतरी तो आपल्या नातीच्या मृत्यूसाठी स्वतःला जबाबदार धरतोय. या प्रकरणाचा तपास करणाऱ्या पोलिस
अधिका-यानेही नोकरी सोडलीय. तो आता चर्चमध्ये फादर आहे. काही घटना घडतात. एका लहान मुलाचं अपहरण होतं. त्यामुळे या ८ वर्षे जुन्या प्रकरणावरची धूळ झटकली जाते आणि पोलिसांना आता धर्मोपदेशक झालेल्या फादर मार्टिनची, एकेकाळच्या इन्स्पेक्टर मार्टिनची मदत घ्यावी लागते.
८ वर्षांपूर्वी अपहरणाचा गुन्हा करणारा आणि आत्ता अपहरण करणारा एकच माणूस असावा असे काही धागेदोरे पोलिसांना मिळतात. त्यावरून एक माणूस पकडलाही जातो. पण मार्टिनला काही शंका येतात. तो आपल्या पद्धतीने शोध घ्यायचा प्रयत्न चालू करतो आणि ...
अशी एकंदरीत कथा आहे, जी खूप छान फुलवता आली असती, पण त्यातच दिग्दर्शक कमी पडतो. अग्ली मध्ये अनुराग कश्यपने जो ताण शेवटपर्यंत निर्माण केला होता तसा ताण इथे जाणवतच नाही.
अमिताभ बच्चन मस्त. सत्तरीला आलेला, डोळ्यांत सतत अपराधी भाव असलेला जाॅन बिश्वास त्याने सुंदर उभा केलेला आहे. नवीन धागेदोरे मिळाल्यावर त्याच्या डोळ्यांत येणारी चमक तर जबरदस्त. त्याच्यासारख्या पडद्यावर अत्यंत smartly वावरणाऱ्या अभिनेत्याने संपूर्ण चित्रपटात, शेवट सोडला तर, एकदम बेंगरूळ, गोंधळलेल्या माणसाचं जे bearing घेतलं आहे, त्यासाठी तरी हा चित्रपट बघायला हरकत नाही.
नवाजुद्दीनही तितकाच तोडीस तोड आहे. दोघेही एका frame मध्ये असताना चित्रपट पकड घेतो, पण इतर दृश्यांमध्ये ती ढेपाळते. दोघांमध्ये ठिणग्या उडाव्यात अशी अभिनयाची जुगलबंदी जरी झडत नसली तरी ते एकमेकांना अप्रतिम साथ देतात.
विद्या बालनच्या व्यक्तिरेखेला श्रेयनामावलीत guest appearance असं का संबोधण्यात आलेलं आहे, हे अनाकलनीय आहे. तिची पूर्ण लांबीची व्यक्तिरेखा आहे. तिला दिग्दर्शकाने सुदैवाने पोलिस uniform दिलेला नाही. तो अत्याचार झाला असता. तिची एकदम एकसुरी भूमिका आहे. एकदाच तिच्या व्यक्तिगत आयुष्याबद्दलचा संदर्भ येतो पण तेवढंच.
चित्रपटाचा सर्वात मोठा problem म्हणजे यात मुख्य गुन्हा का घडतो याबद्दलचं स्पष्टीकरण इतकं filmy आणि न पटण्यासारखं आहे की ते समजल्यावर धक्का बसण्याऐवजी भ्रमनिरास झाल्यासारखं वाटतं.
त्यामुळे इमारतीचा सांगाडा आकर्षक पण बांधकाम पूर्ण झाल्यावर ' कुछ जमा नही ' असं वाटत राहतं.
अजून एक. छायाचित्रकाराने टिपलेलं कोलकाता शहर अप्रतिम. In fact, शहर हीसुद्धा एक व्यक्तिरेखा आहे असं म्हणायला हरकत नाही. पण ज्याप्रकारे कहानी मध्ये कोलकाता, तिथले लोक, चालीरीती हे कथेत भिनतात तसं इथे होत नाही. त्यामुळे कहानी जसा कोलकाताशिवाय कुठे इतर ठिकाणी घडूच शकत नाही, तसं तीन चं होत नाही. तो दिल्ली, मुंबई - कुठेही घडू शकतो.
चित्रपट जरी निराशा करतो तरी अभिनयाच्या जोरावर अमिताभ आणि नवाजुद्दीन आणि थोडीफार विद्या बालन त्याला उचलून धरतात. त्यासाठी तरी तो बघायला हरकत नाही.
मी चित्रपटाला २ स्टार्स देईन. हा ५ स्टार्सवाला होऊ शकला असता. पण...

ता.क. हा चित्रपट कोरियन चित्रपट Montage वरुन घेतल्याचा श्रेयनामावलीत स्पष्ट उल्लेख आहे. पण त्याबद्दल निर्माता - दिग्दर्शकाचं कौतुक करावं की उघडउघड copy पण नीट न केल्याबद्दल टीका करावी ते समजत नाहीये.