दुधी - सोडे (ड्राय प्रॉन्स) रस्सा

भारी आहे पाककृती.
सोडे वगरै काही खात नाही, पण त्याशिवाय वेगळी काहितरी घालून छान लागेल
रस्सा मस्तच दिसतोय.
बाकी सोडे घाळून साधे फोडणीचे पोहेपण करतात असं ऐकलय. एकदा प्रयोग करुन बघा आणि टाका इकडे.

छान वेगळीच पाकृ. पण दीपक, तू वापरलीस ती सुकी कोळंबी. सोडे म्हणतात ते जरा वेगळे दिसतात. मोठी कोळंबी अगदी साफ करून सुकवतात. ती अशी दिसते.

(फोटो आंतरजालावरून साभार)

वाह,
दिपकभाऊ फर्मास एकदम, टिप २ प्रमाणे घरी केली जाते, अशी पण करुन बघायला हवी.
पुर्वी दिघीहुन आणलेले सोडे आठवले, नुसते तोंडात टाकले तरी दिलखुष झालेला.

दिपक.कुवेत साहेब, हे सोडे नाहीत ही "करंदी सुकट" आहे.

कोषांसकट सुकवलेली कोलंबी म्हणजे सुकट. कोष काढून सुकवलेला कोलंबीचा केवळ मांसल भाग म्हणजे सोडे.

ही पाकृ आवडीची आहे... रस्सा हवा असल्यास दुधी भोपळा टाकल्याने कालवणाला मस्त चव व जाडसरपणा (बॉडी) येते. करंदी सुकट कांदा, लसूण, तिखट, हळद व मीठासह तव्यावर तेलात परतूनही भन्नाट लागते. बरोबर तांदळाची गरमागरम भाकरी असली तर मग क्या कहने !

असले चमचमीत खाता न वर विचारता पोट कमी कसे कराय्चे....

ईईईईईईईईईई ......... पय्ल्या फोटूतलं..वाळक्या मिरच्यांवानी दिसायलय! :-/ खरच्च..हे खातेत का??? :D

आम्ही अजुन पापलेट आणि सुरमई च्या वर्गात आहोत. सोडे, सुकट पर्यंत कधी पोहोचायचे?

मस्तच डिश ..

सोडे घालून केलेली सारस्वती खिचडी आठवली ... कुणाकडे आहे का पा़कृ ??

मासळी बाजार मांडलंनीत रे नुसता !!

हा लेख /पाकू सोडून "मराठी व्याकरणातील चुका ईत्यादि गहन विषयाकडे वळणार होतो पण दिपकचे नाव वाचून उघडला .

आत्मुबुवांच्या प्रतिसादांवरून एक मजेदार घटना आठवली .
आमचे अय्यर मित्र कंपनीच्या कैंटिनमध्ये राजमा उसळ असली की उसळ भात आवडीने चापत असत .एकदा एकटेच गेले आणि सांगत आले की "टुडेज राजमा सिम्पली वंडरफुल "आजची उसळ अप्रतिम होती .नंतर जेवायला गेलेल्यांनी सांगितले की अय्यरने चुकुन सोड्यांची उसळ मिटक्या मारत राजमा समजून खाल्ली होती .

त्यादिवशी संध्याकाळी अय्यरने "परफॉमड स्पेशल पुजा अव विनायका ".

आत्मुबाबा सोडा तुमचा हट्ट आणि चला कुवेतला .

दिपक आत्ताच येताना भरपूर सोडे, करंदी आणि जवळा आणले आहेत. आमच्या घरीही चालत नाही. पण माझा भाचा खाणारा आहे. त्याच्या घरी ठेवतो. प्रत्यक्ष विमानतळावर निघण्याआधी तो आणून देतो आणि सर्व 'माल' सुखरूप मस्कतला पोहोचतो.

इथे २-४ मित्रांकडे पण द्यायचे असल्याने जवळ जवळ अडीच-तिन हजाराचा माल असतो.
तुझ्या पाककृतीत दाखवलेली करंदी आहे हे पैसा आणि इतरांच्या प्रतिसादातून तुला समजले आहेच. मला करंदी अशीच सुंदर मिळाली. एकसारखा सोनेरी रंग आणि कुरकुरीत. जवळाही भन्नाट आहे.

सोडे आणि करंदीची भरलेली वांगी आणि खिचडी भन्नाट होते. जवळा किंचित भाजून नंतर कांद्यावर परतून त्यात तिखट मिठ आणि आमसुलं टाकून जरा पाणी घालून वाफवायचं आणि शिजल्यावर (लगेच शिजतं) पाणी आटवून टाकायचं. कधी ताजे मासे नाही मिळाले तर असे सुकट कामी येते.

शुचि, >>>>त्या जीवांना मारुन आपण त्यांची एकप्रकारे त्या योनीतून मुक्तताच करत असतो.

मी कधीच प्राण्यांना मारत नाही. दुसर्‍यांना मारायला सांगतही नाही. पण त्यांनी आधीच मारलेले असतात. त्या बिचार्‍या प्राण्यांचा जीव आधीच गेलेला असतो त्यांना असेच फेकून देण्याऐवजी त्यांचे बलीदान सार्थकी लावण्याचा प्रयत्न मी करतो. त्यांच्या सुंदर सुंदर पाककृती बनवून मित्र मंडळींना खूश करतो त्यांच्या आयुष्यात आनंद निर्माण करतो आणि त्यांचा शुभआशिष त्या प्राण्यांना मिळवून देतो. असो. गंमतीचा भाग सोडता हे निसर्गचक्र आहे. अपराधी वाटून घ्यायचे कारण नाही.

बादवे,

मंगफच्या सुलतान मार्केट मध्ये सुकट मिळते.

आणि तिथे न मिळाल्यास, फाईलच्या लुलु सेंटरला हमखास मिळेल.

ताजी मासळी हवी असेल तर शुक्रवारी फाईलच्या मच्छी मार्केटला जरूर भेट दे.

३ ते ४ दिनारमध्ये भरपूर कोलंबी मिळते.कुवैतला असतांना, आमच्या ग्रूपचा दर शुक्रवारचा बेत हाच असायचा.इतर लोक बिर्याणी नामक काहीतरी खात असतांना आपण कोलंबी-भात खाणे म्हणजे पर्वणीच असायची.

(च्यामारी, आता यांबूच्या मच्छी मार्केटला भेट द्यावी लागणार.)

(मत्स्यप्रेमी) मुवि.

रस्श्याचा फोटो मस्तच आहे.

भल्या माणसा,
काय मिळालं रे तुला सोमवारी असली पाकृ टाकुन? हे वाचुन झाल्यावर दुपारी हापिसात बसुन काम कसं करायचं आम्ही?
त्यामुळे दुपारी धागा न उघडता आत्ता जेवण झाल्यावर उघडला. विकांताला देत जा ना पाकृ!

मस्त... दमदार पाककृती :)

एक पदार्थ आवडीचा आणि एक पदार्थ नावडीचा. वेचून वेचून खावे लागेल हे. अर्थात वेचून खायचा पदार्थ सोडेच हं, नाहीतर कोणाला दुधी वाटेल.

बाकी आमच्याकडे वांग्यामध्ये सोडे टाकले जातात. त्यातही वांगे माझ्या नावडीचेच, पण चटणीला जी काही चव येते तिला तोड नाही.

पावभाजीची सुरुवात ७२ साली नुकतीच जवेरी बाजारच्या फुटपाथवर होऊ लागली होती आणि त्यात कांदा नसायचा .सर्व उकडलेल्या भाज्या 'अमूल'मध्ये तव्यावर परतून बनायच्या .हे 'लोण' लवकरच पार्ले ,माटुंगा आणि घाटकोपरला पसरले .पाच वर्षात हल्लीची पावभाजी आली .परंतु यापूर्वी इराणी हॉटेलांत शाकाहारी लोकांसाठी दुधीची रस्साभाजी पावाबरोबर द्यायचे .याचा रस्सा कलिंगडाच्या बियांच्या मगजाचा करायचे .फारच छान लागायचे .दुधी आणि भेंडी आखाती देशांत फारच प्रिय आहे .आत्मुबाबांसाठी हा दुधी रस्सा एकदा करून पाहा .

दिपक, तुमचं कन्फुजन दूर झालेलंच आहे, वरचा फोटो सुकटीचा आहे.
सोडे जरा काळपट आणि लांबट असतात.
सोड्याची खिचडी, सोड्याचं कालवण, दुधी सोडे,वांग सोडे, फ्लॉवर सोडे,मेथी सोडे, सोडे विथ पोहे, सोडे विथ उपमा, सुकटीचं कालवण, जवळ्याची भजी...ह्या सगळ्याची चव आवडायला नक्कीच वेळ लागतो, पण एकदा चव आणि वास ह्याची सवय्,आवड निर्माण झाली की बास रे बास.

-मयुरा.

दिपु काका एकदम लवली दिसतीय भाजी .. कस्काय बॉ जमतं तुम्हाला नोकरी न किचन ???
काकु लै नशिब्वाने !!

छान रेसिपी. सोड्या बरोबर जास्त छन लागेल असे वाटते .

दिपक.कुवेत फोटो मस्त आहे रेसिपीचा. चव कशी असेल त्या बद्दल मला काहीच कल्पना नाही. Dry फिश मी कधी खाल्ले नाही आहेत पण ऐकुन माहीत आहे.

सोडे आणि सुकी करंदी यातील फरक कळला ..पदार्थ छान आहे ..मी खात नसले तरी इतरांसाठी बनवून बघेन ...

दुधी आणि सोडे हे काँबिनेशन जरा अजब वाट्ले. त्याऐवजी बटाटा घातला तर ?
मसालाही वेगळाच आहे. चविष्ट लागत असणार.