भारत जिंकला , क्रिकेट हरले

आपण म्हणता असे असेलही पण आज आपल्या चुका सुधारण्यासाठी काही साधने अधिक प्रभावीपणे उपलब्ध आहेत ही बाब ही लक्षांत घावी लागेल. फिजिकल फिटनेस वर आज जास्त जोर दिला जात असेल.पाटा विकेट असली तरी ती दोन्ही टीमसाठी असते .फारतर काय होईल हाय स्कोअर सामना होईल. क्रिकेटचा आनंद खेळाडूना खेळ खेळण्यात व प्रेक्षकाना खेळ पहाण्यात असतो. स्कोअर हे एक त्यातील खेळणे आहे. आपण केविन पीटरसनने ओफ स्टंपच्या फार उजवीकडे असलेला चेंडू मिडविकेटला ओव्हर बाउंड्री पाठविलेला वा पोलार्ड॑ ने वाईड आउटसाएड दे ऑफ स्टंप असलेला चेंडू थर्ड्॑ मॅनला सिक्सरला पाठविलेला पाहिला नाही काय ? ते दोन्ही चेंडू क्रिकेटच्या शास्त्र्राप्रमाणे डॉट बॉलच्या लायकीचे होते .

अहो त्या गोलंदाजाना धावा देण्याचे पण पैसे मिळतात...तुम्ही कशाला भावूक होताय??

लेखनाच्या भावनेशी सहमत.

मधल्या काळात पॉवर प्लेची षटके १५ वरून २० केली गेली. पूर्वी नोबॉलवर एकाहून अधिक धाव मिळत नसे तो नियम पण बदलला गेला. भारतीय उपखंडातील सीमारेषाही ऑस्ट्रेलियाप्रमाणे अधिक लांब केली गेल्यास काही फरक पडेल कदाचित.

विषेशतः

मागच्या जन्माचे पाप म्हणून ह्या जन्मी गोलंदाज झालो असे वाटण्याची वेळ खेळाडूंवर येऊ नये असे वाटते

ह्या वाक्याशी.

१९७० ते १९८० तंत्रशूद्ध क्रिकेट

१९८० ते १९९० ह्यात असलेल्या जमिनी खालील पैशांचा शोध चालू

१९९० ते २००० उत्खनन

२००० क्रिकेट = पैसा आणि माझे मनापासुन क्रिकेट बघणे बंद.....

सध्या जे काही क्रिकेट चालू आहे तो खरोखर खेळच आहे.....

सध्या क्रिकेटच्या फॉर्मेटमध्ये होणारे सगळे बदल फलंदाजांना अनुसरून किंवा त्या त्या देशाच्या शक्तीस्थळाला केंद्रस्थानी ठेऊन केलेले दिसतात. त्याचमुळे भारतीय उपखंडात पाटा सारख्या ताबडतोड बॅटिंगच्या खेळपट्ट्या, कॅरिबियन बेटांवर आणि ऑस्ट्रेलियन उपखंडात गवत असणार्‍या आणि त्यामुळे वेगवान गोलंदाजांना सहाय्य करणार्‍या खेळपट्ट्या बनवलेल्या दिसतात. तद्वत आजकाल पूर्वीसारखं क्रिकेट पाहण्याची मजा येत नाही. आणि अशा गोष्टींमुळे आता कॅरेबियन खेळपट्ट्यांवर वेगवान गोलंदाजांचीच धुलाई करणारा ब्रायन लारा, पर्थच्या जलद खेळपट्टीवर प्रतिस्पर्धी संघाचा घाम काढणारा शेन वॉर्न, इंग्लंडमधल्या ओव्हल मैदानावर शतक ठोकणारा लेगस्पिनर अनिल कुंबळे असे तगडे खेळाडू तयार होतीलसं वाटत नाही.

क्रिकेट बदललयं.. पण हरलं?
नाही वाटत असं.. काळाप्रमाणे खेळही बदलणार..
आजच्या पिढीच्या फलंदाजांच कौतुक वाटत.. कितीही पाटा खेळपट्टी, कमकुवत गोलंदाजी म्हटली तरी ..
still you have to put loose ball away.. you have to score consistently..

गोलंदाजही त्यावर नवनवीन क्लुप्त्या शोधतातच.. दुसरा.. तिसरा.. कॅरम बॉल.. स्लो बाउंसर.. असे कितीतरी प्रकार पहायला मिळतात जे पूर्वी नव्हते.. क्षेत्ररक्षणातील प्रगती थक्क करणारी आहे असं नाही वाटत ??

क्रिकेट बदलत रहाणार.. सचिन सौरव राहुल जाउन... विराट धोणी धवन येत रहाणार .. एवढं निराश होउ नका :-)

सा. आफिका व ऑसीज यांच्या तील " ती" ४३४ ची मॅच अगदी अविस्मरणीय झाली कारण शेवटपर्यंत लढली गेली. माणसाचा हा स्वभावधर्म आहे त्याला सहज पराभव व सहज विजय दोन्ही आवडत नाहीत !

जिंकलं तरी चूकच आणि हरलं तर ते महापाप .

कधीच समाधानी होत नाहीत लोक

चुकून परदेशात आखाडा खेळपट्टी मिळाली तर रेशन ची रांग लावणार
मागच्या जन्माचे पाप म्हणून ह्या जन्मी गोलंदाज झालो असे वाटण्याची वेळ खेळाडूंवर येऊ नये असे वाटते
लेखनाची अफलातून गोलंदाजी आणि फलंदाजी करून तुम्ही ह्या धाग्याची मॅच प्रेक्षणिय..आपलं... वाचनिय बनवली आहे ;)

तुमचा उद्वेग समजण्यासारखा आहे. पण:

१. व्यापारी तत्वावर चालणारे (भारतात क्रिकेट, युरोपात फूटबॉल तर अमेरिकेत बास्केट्बॉल-अमेरिकन फूटबॉल-बेसबॉल) सगळे "लोकप्रिय" खेळ चालवणार्‍यां संघटना जास्तीत जास्त पैसे कमावण्यासाठी त्या खेळांची लोकप्रियता टिकवून ठेवण्याच्या मागे असतात. त्यामुळे जशी लोकांची आवड बदलते तसे ते खेळाचे नियम / आयोजन (खेळपट्ट्यांची तयारी, सामन्यांच्या वेळा, शटकांची संख्या, इ.) बदलतात. लोकांना फलंदाजाने मारलेले जोरदार फटके कौशल्यपूर्ण गोलंदाजीपेक्षा जास्त आवडतात... कारण सर्वसाधारण प्रेक्षकाला खेळाच्या तांत्रिक गोष्टींपेक्षा चार-आठ तासांचे नेत्रसूख जास्त महत्वाचे वाटते. टेस्ट मॅचेस मागे पडण्याचे हेच कारण आहे... त्याही किती वर्षे तग धरतील याची शंका आहेच.

यात आणि बॉलिवूड मध्ये फार फरक नाही: तिथेही कला आणि तांत्रिक दृष्ट्या उत्तम चित्रपट बॉक्स ऑफिसवर मार खातात तर जलद गतीचे उथळ पण मनोरंजक चित्रपट कोटींची शंभरी गाठतातच नाही का?

२. सरकारी तत्वावर चालणारे खेळ कितीही लोकप्रिय आणि कितीही उत्तम खेळाडू असलेले असले तरीसुद्धा सरकारी जावई अधिकारी खेळापेक्षा स्वार्थाकडे जास्त लक्ष देऊन स्वतःचे भले आणि खेळाचे व खेळाडूंचे वाटोळे करतात असाच अनुभव आहे (उदा. भारतीय हॉकी, नेमबाजी, कुस्ती, इ) .

त्यामुळे वाईट व अतिवाईट यात वाईट बरे असे म्हणण्याची परिस्थिती आहे.

शिवाय जोपर्यंत लोक तिकीटे काढून असे वेगवान क्रिकेट बघताहेत किंवा पैसे भरून टिव्हीवर खेळ बघत आहेत आणि म्हणूनच व्यापार जोरात चालू आहे तोपर्यंत क्रिकेट्तंत्राच्या चाहत्यांना बरे दिवस नाहीत. त्याचबरोबर क्रिकेटमध्ये पैसे नसले तर केवळ प्रेम म्हणून त्यात करियर करणारे चांगले खेळाडू येण्याचे दिवस गेले असेच खेदाने नमूद करावेसे वाटते.

"जसा प्रेक्षक तसा खेळ" हेच अंतिम सत्य ! :)

आमची रिक्षा रांगेत लावतो आहे.

क्रिकेट हा पक्षपाती खेळ आहे काय?

बाकी सगळा जाऊदे , पण काल एकही फटका वाजला नाही राव …
फार वाईट वाटलं . ….
लॉर्डस वरची ती कैफ आणि युवी ने जिंकून दिलेली (हो हो .. गांगुली ने shirt काढून फिरवला होता तीच) match आठवली. लोकांनी आणि आम्हीसुद्धा अक्षरशः दिवाळी साजरी केली होती.

nostalgic वाटलं .. (nostalgic ला मराठी शब्द काहि आठवला नाही बुवा)

एक नियम तर अगदी डोक्यात जातो माझ्या..
उसळता चेंडु जर वाईड किंवा नो-बॉल पडला तरी अंपायर वन फॉर द ओव्हरचा इशारा करतात.
हे म्हणजे वापरण्याआधीच शस्त्र काढुन घेण्यासारखे आहे.

तुम्ही लोकांनी जुन्या tests आणि क्रिकेट पाहिले आहेत म्हणून तुम्हाला जुने ते सोने वाटतं. आजच्या पिढीला आजचेच क्रिकेट आवडते (जुन्या सहित). म्हणून सरसकट क्रिकेट पाहण्यासारखा राहिला नाही असं म्हणण्यात point नाही असा मला वाटतं. त्यातही क्रिकेट हरले हि तर अतिशयोक्ती. anyway, क्रिकेट आलं तिथे अतिशयोक्ती आलीच.
बाकी pitch बद्दल बोलायचं झालं तर ऑस्ट्रेलिया असं नाही म्हणाले कि हि flat pitch आहे, आम्ही runs नाही काढणार. त्यांना पण तोच आणि तेवढाच chance मिळाला जो आपल्याला मिळाला, ते पण आपल्या आधी (first batting असल्यामुळे).

लेखाशी बहुतांश सहमत. बहुतेक बदल हे गोलंदाजांना प्रतिकूल असेच आहेत.

.

आवडत नसेल तर बघु नये.
मी बघत नाही.
पुर्वीचे पुणे राहीले नाही...पुर्वीचे पुणे राहीले नाही हा घोश लावण्यात काही अर्थ नाही.

Only constant in universe is change!

अश्या पाटा खेळपट्ट्यांवर धोनी, रैना, युवराज, धवनसारखे मारत असतील.. पण कोहलीसारख्यालाही कमी लेखणे हा त्याच्यावर अन्याय आहे.. जर विषय कालच्या सामन्याचाच घेतला तर त्याने सुरुवातीपासूनच जे पुढे सरसावत उचलून मोठे फटके मारले ते उत्तम बॅलन्स साधलेल्या फूटवर्कचा उत्कृष्ट नमुना होता..

कोहली सचिनचा एकदिवसीयमध्ये शतकांचा रेकॉर्ड नक्कीच तोडणार, तेव्हाही त्याच्या विक्रमावर अश्याच प्रतिक्रिया येणार की सचिनचा जमाना वेगळा असल्याने तोच भारी, अर्थात हि तुलना योग्यही नव्हे पण तरीही कोहली हा माझा आवडता खेळाडू असल्याने त्यालाही सरसकट एकाच तागडीत बसवले जाऊ नये म्हणून हा प्रतिसाद टाकला..

बाकी कितीही पाटा खेळपट्टी असली तरी कोणीही युसुफ पठाण सारखा ताकदीवर मोठाले फटके खेळून धोनी बनू शकत नाही, त्याला देखील एक प्रकारचे कौशल्य हे लागते ज्या साठी धोनीच असावे लागते.. तसेच रैना अन युवराज यांच्यातही काहीतरी आहेच.. फक्त अश्या पाटा खेळपट्ट्यांवर सामने जास्त होत असल्याने जे त्यांच्यात नाही आहे ते म्हणजे तंत्र त्यांना लपवता येते.. जे पहिल्या सामन्यात थोडेसे गवत असल्याने उघडे पडले होते..

@ धागाकर्ता - इतके निराश व्हायची गरज नाही, भारत वगळता इतर सर्वत्र आजही स्पोर्टींग विकेट बनवल्या जातात. दुर्दैवाने तिथे आपल्या नशिबी पराभव जास्त येत असल्याने आपण ते जास्त एंजॉय करू शकत नाही. म्हणजे आपल्याला चांगले क्रिकेटही बघायचेय पण जिंकायचेही आहे असे झालेय आपले :)

बदल हा अपरिहार्य आहे.. शिवाय प्रत्येक देश आपल्या सोयीप्रमाणे (!) खेळपट्ट्या बनवतो, त्यामुळे भारतात अशा खेळपट्ट्या बनल्यास आश्चर्य नाहीच. उलट असं झालं नाही तरच आश्चर्य (आठवा कांबळी रडला होता ती इडन गार्डनवरची सेमिफायनल जिथे जयसूर्या ने हातभर चेंडू वळवले, अशी खेळपट्टी का बनवलि क्युरेटरने इतक्या महत्त्वाच्या मॅच मध्ये, कॅप्टन अझरुद्दीनने असं होऊच कसं दिलं असं वादळ उठलं होतं) तस्मात जोपर्यंत दोन्ही बाजू एकाच खेळपट्टिवर खेळतायत तोपर्यंत क्रिकेट हरले म्हणणं आततायीपणाच ठरेल.
आता गोलंदाज आणि फलंदाज ह्यांच्याबाबतीत. हे अस्सचं होतं पूर्वी देखील. आठवा डेनिस लिली आणि थॉम्प्सन.. बॉडी लाईन गोलंदाजी.. मी जुन्या व्हिडीओजमध्ये (वेस्ट इंडिज वि. ऑस्ट्रेलिया) ऑस्ट्रेलियातल्या मॅचमध्ये पूर्ण स्टेडियम ओरडताना ऐकल 'लिली किल, लिली किल..' त्या रागातूनच क्लाईव्ह लॉइडने द्रुतगती गोलंदाजांची अभेद्य फळी उभारली (मिळाला तर टाकेन तो व्हिडीओ..)
गेल्या काही दशकांत नियम फलदाजांच्या बाजूने थोडे बनलेले आहेत पण माझा आक्षेप वेगळाच आहे. पॉवर प्ले, आता तर पाच क्षेत्ररक्षक आत असं असल्यावर कुण्या फलंदाजाने काढलेल्या १०० आणि काही वर्षांपूर्वी (१५-२०) काढलेल्या शंभर ह्यांची तुलना होऊच शकत नाही. पण तरिही वाढतं तंत्रज्ञान, थर्ड अपायरचं लक्ष ह्यामुळे बेनिफीट ऑफ डाऊट मिळण्याच प्रमाणही कमी झालय. तसंच रनरला मनाई करण्याचा उपक्रमही स्तुत्यच म्हणायला हवा.
गोलंदाजांवर अन्याय होत असेल तर त्यांनी आपली गोलंदाजीची पद्धत बदलायला हवी, व्हेरिएशन आणायला हवं आणि क्षेत्ररक्षकांनी एकही झेल सोडण्याची चूक करु नये इतकच म्हणेन. शेवटी प्रेक्षक हे हाय स्कोरिंग गेम पाहायला येतात हे सत्यच!
अवांतर -
सद्ध्या होतय काय की परदेशी खेळाडूंना आयपील मुळे भारतातल्या वातावरणाचा आणि खेळपट्ट्यांचा सराव होतोय त्यामुळे त्यांच्याही धावा होत आहेत आणि तरूण खेळाडू झक्कास इंप्रोव्हायझेशन करतायत अगदी गुड लेंथ चेंडुला शफल होऊन/ पुढे येऊन हाफ वॉली/ लो फुलटॉस घेऊन चोपतायत हे कौतुकास्पद आहेच. तुमच्यात कॉन्फीडन्स असल्याशशिवाय (विशेषतः कीपर स्टंपजवळ असताना) तुम्ही क्रीज सोडून पुढे येणार नाही बॉल तटवायला आणि त्यासाठीच रोहित, शिखर आणि विराटला कडक सलाम....

भारतीय टीम काय फक्त भारतात पाटा खेळपट्या बनवुन ,त्यावर मोठे मोठे स्कोर बनवुन नंबर एक बनलिय असा मला आता वाटतय्,शिंच्या धोनी धोनी आणी कपंनीला स्पोर्टींग विकेटवर खेळताच येत नाय राव,हाय का नाय ? ? ? ?

पाटा निर्जीव खेळपट्टी वर फलंदाजांनी गोलंदाजांचे वस्त्र हरण केले , मला नख काढलेल्या वाघाची व दात काढलेल्या नागाची आठवण झाली.

इशांत शर्मा हा सिंह आणि विनयकुमार हा नागरुपात डोळ्यासमोर आला. अंमळ हसू आले.
१२० च्या गतीने आखूड चेंडू टाकणार्याला कसली आलीत दात आणि नखे?

कुठचाही आकडा तपासून न बघता लोकं 'भारत जिंकला पण क्रिकेट हरलं' वगैरे गड आला सिंह गेला स्टाइलचं भावनिक काहीतरी कसं बोलू शकतात हे मला नेहमीच कोडं पडलेलं आहे. १८० च्या वरचा स्कोअर हा कायमच महत्त्वाचा राहिलेला आहे - ८० चं दशक असो, ९० चं की २००० चं.

पहिल्या बॅटिंग करणाऱ्या टीमने १८० पेक्षा अधिक धावा केल्यावर त्यांनी किती मॅचेस जिंकल्या आणि हरल्या याची आकडेवारी खाली दिलेली आहे. विन/लॉस रेशो पहा. १.३२, १.४२, १.४१ . म्हणजे ८० च्या दशकात १८० पेक्षा जास्त रन केल्या तर तुमची जिंकण्याची शक्यता ९० किंवा २००० च्या दशकापेक्षा कमी होती! उग्गाच आपलं काहीतरी रडगाणं कशाला गायचं?

Span ........Mat Won Lost Tied NR W/L
1980-1989 388 216 163 2 7 1.32
1990-1999 752 429 302 10 11 1.42
2000-2009 1119 637 450 7 25 1.41

(आकडेवारी क्रिकइन्फोवरून साभार)

>>> ८० च्या दशकात १८० तर ९०च्य दशकात २३० धावा एक आव्हान म्हणून प्रतिस्पर्ध्याला वाटायच्या
२००० साली हेच आव्हान २७५ पर्यंत पोहोचले व गेल्या काही वर्षात हेच आव्हान ३०० ते साडे तीनशे असे झाले
इतक्या दशकात क्रिकेट मध्ये गोलंदाजाचे हे अवमूल्यन आपल्या रुपयाच्या जोडीने झाले,
पूर्वीचे गोलंदाज सरस होते की आजकालचे फलंदाज सरस आहेत हेच कळेनासे झाले आहे .
अजून काही वर्षात ४०० धावा फळ्यावर लागल्या की आव्हान शाबूत आहे असे म्हणण्याची नौबत येईल ,पण क्रिकेटची अब्रू शाबूत आहे का

फक्त भारतातच अशी वाईट परिस्थिती आहे. ऑस्ट्रेलियात २०१२ च्या फेब्रु-मार्च मध्ये खेळल्या गेलेल्या भारत्-श्रीलंका-ऑस्ट्रेलिया एकदिवसीय मालिकेत अनेक सामन्यातून २३०-२४० च्या आसपास धावा होत होत्या. एका सामन्यात श्रीलंकेने २३६ धावा केल्यानंतर भारताने देखील २३६ केल्यामुळे सामना बरोबरीत सुटला. अजून एका सामन्यात श्रीलंकेच्या २३८ विरूद्ध ऑस्ट्रेलियाला फक्त २३० च करता आल्या होत्या. अजून एका सामन्यात अशाच २३० च्या आसपास असलेल्या धावसंख्येचा भारताने यशस्वी पाठलाग केला होता. अंतिम ३ सामन्यात सुद्धा २ सामन्यात २४० च्या आसपास धावा झाल्या होत्या. इतकी कमी धावसंख्या असून सुद्धा सामने थरारक होत होते.

भारतात मात्र ३०० धावा झाल्या तरी जिंकण्याची खात्री नसते.

भारतात मात्र ३०० धावा झाल्या तरी जिंकण्याची खात्री नसते.
कालचीच म्याच पहा ! एका ओव्हर मधे ३० धावा ! आता सगळ्याना पटेल की महान काय आहे ? खेळाडू ? फलंदाज? गोलंदाज ? अंपायर, आयसीसी बीसीसीआय ... काही ही नाही ! महान आहे क्रिकेट खेळाची रचना ! इतर कोणत्याही मैदानी
खेळात असा गुण नाही. कोणता तो गुण.....ते जिम लेकर, हिरवानी, यजुवेंद्र सिंग ,कुंबळे, ब्रॅडमन, रिशीकेश कानिटकर, जावेद मियांदाद, बौचर, क्लाईन, मकाय, नाना जोशी, ही नावे आठवून पहा !

कालचं फेसबुक वरचं एक स्टेटस.

"ईशांत शर्मा च्या आईला मॅच चालु असताना आणि झाल्यावर बर्याचं उचक्या येतं होत्या."

बापरे म्हणजे लोक अजूनही इतक्या आवडीने क्रिकेट बघतात ? त्यावर लेख लिहितात अणिं तितक्याच पोट तिडिकेने प्रतिसाद देतात , कमाल आहे बुवा .... :)

आता त्याला नखं काढलेला वाघ म्ह्णयाचं की वाघाचं कातडं पांघरलेला (एकही यॉर्कर न टाकता येणारा) गाढव समजयाच? आंतरराष्ट्रीय स्तरावर असा बिनडोक गोलंदाज भारतातून खेळतोय याची लाज वाटतेच!

नो दादा; नो क्रिकेट
दादा बाहेर गेल्यापासून क्रिकेट ची मॅच कधी आवर्जून बघावीशी वाटली नाही. युवराज, कोहली, बरे वाटतात कधी कधी बघायला. पण बातम्यांमधल्या हायलाईट्स मध्येच.

निनाद, तुझी कळकळ समजू शकते पण इशांत शर्माच्या त्या ओव्हरच्या बाबतित खेलपट्टीला दोष देण वेडेपणाचंच ठरेल. त्याच विकेटवर जॉन्सनने टिच्चून मारा केला ते.. मॅग्रा, अक्रम टाकायचे ते.. तुम्हाला शेवटच्या ऑव्हर्सेमध्ये ट्प्प्प, दिशा ठेवता येत नसेल, दबावाखाली खेळता येत नसेल तर खेळपट्टीला दोष कसा द्यायचा..
ऑन लार्ज स्केल, गोलंदाजांवर अन्याय होतोय भारतिय उपखंडात हे विदित आहेच, साहेबांना काही सुचलं ह्यातून तरच काहीतरी घडू शकतं, शेवटी खेळाचं बाजारीकरण झालच आहे, अर्थकारण नियमांना वळवते आणि तदनुरुप प्रत्येक दशकात खेळ त्याचे स्वरुप बदलणारच. भारतिय उपखंडातून खेळात पैसे येतात आणि लोकं विकेट बघण्यापेक्षा धावा पहायला येतात त्यामुळे मागणी तसा पुरवठा असं साधं समीकरण आहे! त्याउप्पर, घरच्या खेळपट्ट्या कशा ठेवायचा ह्याचा अधिकार कर्णधाराला असल्याने तो त्याच्या बलस्थानानुरुपच त्या बनवणार, पाहुण्यांच्या नाही.. नाहीतर त्याची काही धडगत नाही :)

दोन्हीकडच्या गोलंदाजांवर फ़लदाजांचा चमत्कार .

काल पुन्हा एकदा भारत जिंकला आणि क्रिकेट हरले. पाटा खेळपट्टीवर धावांचा महापूर बघताना गोलंदाजांचे हाल बघवत नव्हते. बीसीसीआयला कधी अक्कल येणार खुदा जाने.

पाटा खेळपट्टीला असा सरसकट दोष देता येणार नाही. माझ विश्लेषण -
१. भलतच फास्ट आउटफील्ड - फार कमी फटके झेप मारुन अडवले गेलेत बॉन्ड्रीवर, इतक्या वेगात चेंडू सीमापार होतोय की तीन रन धावायची वेळ येतच नाहीये, बॅट्समनला तुलनेने कमी धावायला लागतय, त्यामुळे होणारी दमछाक कमी.
२. गोलंदाजांना बदलत्या नियमांशी जुळवून घेता येत नाहीये. किती प्लेयर्स सर्कलच्या आत असणारेत कधी ह्याचा नविन नियमांप्रमाणे डोक्यात सराव ठेवून त्याप्रमाणे फिल्डींग आणि त्याला अनुकूल बॉलिंग असं होत नाहीये. लेग स्टंपवर टप्प ठेवलात तर मार मिळाणारच. सगळेच बॉलर डचमळताना दिसतायत. अर्थात ज्या रितीने युवराजला बोल्ड केले मिशल जॉन्सन बरेच चाम्गले चेंडू टाकतोय.
३. जडेजा पण टिच्चून टाकतोय की गोलंदाजी अगदी इकॉनॉमिकल टाकली त्याने पलिकडल्या मॅचमध्ये. पोवर प्ले मधे अन्याय होतो हे मान्य केलं तरी तो खेळाचा एक भाग / नियम आहे म्हटल्यवर त्याप्रमाणे तंत्रात बदल केलात तरच टिकाव लागेल बॉलरचा!