आहोत तर हे तुम्ही का सांगताय

हीच गलिच्छता पाहुन ओस्कर मिळतो म्हने ;-)

अहो आपलं आपल्याला (देश म्हणून) झालंय थोडं, ह्या असल्या लेखांना फाट्यावर मारा. अर्थात 'जिभेवर' असावा तसा 'श्रद्धेवर'ही ताबा असावाच!

मी सकाळीच हे फोटो बघीतले. खुपच किळस आली. पण ही गंगेची वस्तुतीथी आहे. आपणास हे बदलणे जरुरी आहे. लोकांच्या अंधश्रध्दा बदलणे खुप अवघड आहे.

हे सर्व खरं असेल तर भयानक किळसवाणं.. किळसवाणेपणापेक्षाही आरोग्याला घातक अपायकारक आहे..
गंगेमधे आंघोळ न करता फक्त पाय बुडवले होते तेव्हाही याच भावनेने. हरिद्वारला / ऋषिकेशला याहून काहीशी स्वच्छ असूनही गंगा गलिच्छच वाटली होती. नदीत आंघोळ नाही केली तरी हॉटेलातल्या बाथरूममधेही शॉवरला तेच पाणी येत होतं ही वस्तुस्थितीच.. आणि शुद्धीकरण न करता ते नळांमधून खेळवलं जात असावं असा माझा अंदाज..

लाजिरवाणी गोष्ट आहे हे खरंच आणि फोटोही ढवळून आणणारेच आहेत.. सडलेली प्रेतं नसली तरी मुंबई लोकलच्या कडेने आणि काही रस्त्यांवर यातील काही दृश्यं दिसतात. कोंकणातल्या गावी, रत्नागिरीला पाऊस पडल्याची मज्जा वाटायची मुंबईत थोडा पडला तर घाण आणि जास्त पडला की भीती वाटते..

फोटोंची लिंक पाहीली...गलिच्छ आहेच...त्या गंगेची काय वाट लावलीये. आत्तापर्यंत ऐकुन होते पण नाईलाजाने पहावं पण लागलं.

तिथेच डेड बॉडी जाळणे, इतरांची आंघोळ, तेच पाणि पिणे, घाण, माणसांच्या अन प्राण्यांच्या डेड बॉडीज तरंगत असणे, त्याच पाण्यातले मासे खाणे. :Sp :-S) :sick:

चायनावाले वेडझवे आहेत.

आमच्या पुण्याच्या मूळा-मुठेचे ह्यापेक्षा भारी भारी फटू मिळाले असते त्यांना. उगा बोंबलत गंगेच्या किनार्‍यावर हिंडत बसले.

बाकी http://www.topix.com/forum/world/australia/TPATO0HFKE13DJFCV इथली अल्बीनोची पोस्ट वाचली, व्हिडो पाहिले तर चायनावाले स्वतः किती शुद्ध आहेत हे कळून येते.

पहिल्या काही फोटो नंतर पुढचे फोटो बघुच शकलो नाही. भलेही हा चीनचा आगाउपणा असेल पण जे फोटोत दिसतय ती वस्तुस्थिती आहे. गंगेच्या काठी वाढत असलेली बेसुमार लोकसंख्या, कापड गिरण्या, केमिकल कारखाने, खाणी यांनी गंगेला अगदी गुदमरुन टाकलं आहे.

जगभरात मोठ्या शहरात एक चायनाटाउन एरिया असतोच ; तो कशासाठी प्रसिद्ध असतो हे स्वच्छताप्रिय चिन्यांना ठाउक असेलच.
तसेही पोलादी पकडित अडकलेल्यांना स्वातंत्र्यापेक्षा स्वच्छतेची आवड ठेवणे परवडत असावे.
भारतात स्थिती अगदि १८० अंश उलट !!

गंगेच्या पाण्यात हाडंही विरघळून टाकण्याची शक्ती आहे ( पवित्रता, जीवंत तीर्थ असणे - गंगेत मृतदेह सोडून दिला / गंगेवर जाळला ( इव्हन गंगा वहाते त्या गावी मृत्यू झाला तरी ) त्या जीवाला मुक्ती मिळते) वगैरे समजांमुळे ही प्रेतं सोडण्याचा अपप्रकार होतो.

संत कबिरांचं उदाहरण या बाबतीत लोक आठवत नाहीत.
कबीर म्हणे गंगेवर मेलो म्हणजे मला मुक्ती मिळणार की काय? चल हट! मरत नाही गंगा किनार्‍यावर! कबीरांचं आयुष्य गंगाकिनारी गेलं, पण अंतकाळी त्यांनी देह सोडला तो गंगेपासून दूर जाऊन.

बाकी काही असो, कापालिकांना उपासनेसाठी मानवी कवट्या वगैरे गंगेतल्याच मृतदेहांपासून मिळतात हे एक बरंय - म्हणजे जी उपासना, स्वतःला जाणून घेण्याची एक पद्धत या देशात जन्मली ती चालू रहाण्यास गंगा दर्शनी दृष्ट्या सहायक आहे हे बरंच आहे म्हणून हे वाक्य. एरव्ही त्या लोकांनी कवट्या कुठे शोधायच्या?

इकडे ( आता तिकडे) उज्जैन वगैरे भागात चित्र वेगळं आहे - उज्जैन हेही तीर्थक्षेत्र, महाकालाचं स्थान ( + क्षिप्रा नदी) असल्याने तिथंही जाऊन बरेच लोक मरतात. पण तिथे बेवारशी मृतदेह नदीत वगैरे फेकले जात नाहीत - स्थानिक कार्यकर्त्यांना बेवारशी मृतदेहाबद्दल कळलं की ( त्यांनी उज्जैनच्या भिंती -भिंतीवर स्वतःचे मोबाईल नंबर लिहून ठेवले आहेत) लगेच ते स्वखर्चाने बेवारशी मृतदेह क्षिप्रेवरील स्मशानात नेऊन विधिवत अंत्यसंस्कार केले जातात.

बाकी गंगा प्रदुषण कमी करण्यासाठीही बरेच लोक झटत आहेत - पण काम करणारे कमी आणि घाण करणारे जास्त त्यामुळं गंगा अशी गलिच्छ !

अरे बाप रे.... संपूर्ण फोटो नाही पाहु शकत. :(

-दिलीप बिरुटे

वाराणसीला असतं तसं भयानक रुप हरिद्वारला दिसलं नाही. पण मधूनच प्लॅस्टिकच्या फुगलेल्या पिशव्या अन निर्माल्याचा लोंढा जाताना दिसायचा. पाण्याला वेग भयंकर होता. कोणत्याही वाहत्या वस्तूवर नजर ठरत नव्हती.

लास्टच्या "होडन सावर" अन "मख्खन चख्खन" फेम ट्रिपमधे हरिद्वारला माझ्या हॉटेलातून दिसणारी गंगा नदी अशी:

गंगेत प्रदुषण होत आहे,हे आता चायनीज लोकांना देखील समजले तर !

गंगेची दयनिय अवस्था करणार्‍यांवर सरकार अंकुश का नाही ठेऊ शकत?

दुर्दैवाने पूर्वी नव्हते ते 'सुरक्षा कवच', 'शनी कवच', 'संधी सुधा' आणि 'फेंगशुई' चे पेव वाहिन्यांवर फुटले आहे.

मुलांना अंधश्रद्धेपासून दूर ठेवा.

आपल्या जवळच्या नद्यांच्या किनार्‍यावरही निर्माल्य कलश ठेवलेले असतात. 'नदीच्या पात्रात प्लॅस्टीकच्या पिशव्या टाकू नका' असे फलक जागोजागी लावलेले असतात तरीपण शिकले-सवरलेले, सुशिक्षित (?), सुसंस्कृत (?) लोकं त्या कडे सोयिस्कर दुर्लक्ष करताना दिसतात. कांही सांगायला गेले तर बाह्या सरसाऊन मारामारी पर्यंत प्रकरणे जातात.

पूर्वी कोणी मरत असेल तर तोंडात गंगाजल घालायचे. आता एखादा मरता मरत नसेल तर त्याला गंगाजल पाजत असावेत.
बाकी चीनी घाणेरडे आहेत म्हणून आमच्या घाणीला त्यांनी घाण म्हणायचं नाही या अभिनिवेशाचं जाम हसू आलं.
हिंदू (आणि गंगेला पवित्र मानून तिच्या किनार्‍यावर कर्मकांडं करणारे कोणी असतील तर इतर धर्मीयांनी) आपल्या या अंधश्रद्धांचे कठोर आत्मपरीक्षण करणे आणि सांडपाणी व रासायनिक द्रव्ये गंगेत सोडणार्‍यांवर कडक कारवाई करणे आवश्यक आहे याच्याशी सहमत.
पण दुर्दैवाने धर्माभिमान म्हणजे पोकळ श्रेष्ठत्वाच्या कल्पना आणि अस्रुरक्षितता असल्यावर काय म्हणणार?
असो.
तरीही प्रेतांचे फोटो पाहून शांत शांत वाटलं. ज्या शरीराचे आपण चोचले पुरवतो ते एक दिवस असंच नष्ट होणार आहे हे पुन्हा प्रकर्षाने कळल्याने सगळी हाव आणि काही गोष्टी न मिळाल्याचं दु:ख विरून जातं.

धार्मीक, पारलौकीक वगैरे बाबी बाजुला ठेऊया. स्वच्छता, आरोग्याची काळजी वगैरे गोष्टी सुद्धा एक भारतीय म्हणुन फाट्यावर मारु या (वादविवादाला भरपूर स्कोप आहे... पण आत्ता नको. आम्हि पांढरं निशाण फडकवतो). पाण्याचे स्त्रोत, पर्यावरण वगैरे... हे हे हे... कशाला उगाच कोळसा उगाळायचा. थोडक्यात काय, तर या सर्व अनावश्यक बाबी म्हणुन सोडुन देता येईल. पण पैसा... ते तर सर्वोच्च पदावर बसलेल्या राजकारण्यापासुन अगदी चतुर्थ श्रेणी शिपायापर्यंत सर्वांना मिळाला तेव्हढा कमीच आहे...
मग हे गंगेकाठी वा इतर कुठल्याही नदीकाठी होणार्‍या कार्यक्रमांना व्यवस्थीत बिझनेस माईण्डने ऑर्गनाईज करता येणार नाहि का? त्यातुन पैसा मिळेल... आणि धंदा व्यवस्थीत चालावा म्हणुन झक मारुन नद्यांची काळजी देखील घ्यावी लागेल. आज गरीब खेडेगावात व्हिलेज टुरीजम वगैरे जे फॅड निघालय तसलं काहितरी. धंदा, ठेकेदारी, पैसा शिवाय डिस्काऊंट मध्ये पुण्य. नाना पाटेकर एक "देऊळ" उभारुन गावाचा कायापालट करु शकतो... इथे तर अनेक देवळं ऑलरेडी एस्टेब्लीश झालेत... आय. पी. एल. च्या पुण्यवान मॅचेस...

अर्धवटराव