आरोग्यदायी पाककृती

त्याच असं झालं kvitaa लिहली आणि नावच सुचतं नव्हतं. मग तरी घाई घाईत तशीच चिकटवली. काही वेळाने बघितलं तर वेल्लाभट म्हणाले पहिल्याच कडव्यात यमक चुकलंय. अर्रर झालं एकदम! तस आम्ही निमित्त शोधतचं असतो हवापालट करून यायच! आता ही आयती संधी का सोडा म्हणून आम्ही सध्या "ताण" मुक्त होण्यासाठी "एक ब्रेक घेतलाच पाहिजे" या निष्कर्षाप्रत पोचलो आहे. तर ही जिलबी वाचून कुणालाही ताण आल्यास तुम्हीही घ्या एक ब्रेक. काय म्हणता पाल्हाळ वाचूनचं आला ताण. बर सॉरी बरं का. तरी आई सांगत असते माणसाने कसं नेमकं बोलावं. कधी जमेल काय माहिती!

आमची पेर्ना

रस्सा तिखट पुरी सपाट
तरी न माझे भरले ताट...

जिलबीमागून भजी वाढली
बासुंदीचा भलता थाट..

वरणभाताच्या शिखरांमध्ये
तुपाचा हा अवघड घाट..

जरा किनारा दिसला पानी
मठ्ठ्याची मग आली लाट...

आयुष्याच्या पंगतीस मी ..
पापड कर वा पोळ्या लाट.. !!!!!

स्कार्फ आडून चमकती डोळे
खुणवून काही बोलताती
मनी आमुच्या काही पक्षी
हलकेच हळूच उडताती

तरंग येतात मनी मग
जोवर ती असते पुढे
स्वप्न-रंजनाचा पारवा
ऊंsssच आकाशी उडे

ओढणि ती सँक ती ही
डोकावे वॉटर बॉटली
सुंदर किती रूप हे
भावना मनात साठली

हॉर्न मागून वाजताही
किल killले तो आरसा
निबरल्या आमुच्या मनी
फरक न पडे फारसा! ;-)

सिग्नलाला थांबताहि
खेळ तोची राहे सुरु
सुटता सिग्नल मागूनी
ओ रडती, "अरे नको मरू!!!" :-\

पेरणा आणि प्रेरणा

पेरणा सांगायलाच पाहिजे का?

चरस गांजा अता मिळाल्या देई चिलम तुला
आजपासुनी घ्यावे अधिक तू ताज्या गवताला*

करुन रोल कागदाला त्यात सोडी तू अफिमा
आग पेटवून आणि घे तू शांत उरात धुमा
लपून कश ते मारुन कर या निर्मल दाहि दिशा
रात्री ऐशा अमर करुनि घे तव दिन शयनाला

दारु जशी गुत्त्यात, नस जशी राहे बटव्यात
बीडि जशी ओठांत, गुटखा हा बघ या गालांत
पाल जशी कच्चीत, रसाळ किमाम माव्यात
हृदयी तू साठवी ही नशा डोइत कश भिनला

--(निर्व्यसनी) स्वामी संकेतानंद

*गवत*= ग्रास

(मिपा बंद असताना मिपाला चरफडत खूप शिव्या दिल्या. अर्थात प्रेमाने! मग शनिवारी रात्री हे विडंबन सुचले आणि खफवर सोमवारी मिपा परत आल्यावर टाकले. तिथल्या आमच्या हितचिंतकांनी -कोण म्हणाले रे कंपू कंपू ते! - वा वा! वा वा! बोर्डावर पण टाकून बाकीच्यांनाही छळा, असे आम्हांस भरीला पाडल्याने - दू दू कुठले - खफवरच्या पुरात वाहून गेलेली आमची रचना महत्प्रयासाने वर काढली आणि इथे डकवायचे धारिष्ट्य करत आहे... नमनाचे तेल संपले...!)

प्रेमात, युद्धात आणि विडंबनात सारे काही क्षम्य असते असे मानून खालील भेळ तिखट मानून घेणे -

('खरे' कवी यांची माफी मागून...)

मित्रहो, मिपावर सुंदर कवितांचा एवढा पाउस पडतो आहे की सारे वातावरणच बदलले. त्यातच संमं ने पण छायाचित्रकलास्पर्धेचा विषयपण पाउस निवडला आणि मग हे कवी लोक जास्तच पेटले. आमची प्रकृती थोडी नाजुकच. या बदललेल्या वातावरणाचा नाही म्हटले तरी परिणाम होतोच.
काल रात्री शेवटी विडंबनारीष्ट घेउन झोपावे लागले. तेव्हा कुठे सकाळी मोकळे मोकळे वाटले.

फ्रेश झाल्यावर ठरवले की चला पावसाळ्यात थोडी रंगपंचमी खेळूया...

आम्ही पाडलेल्या चकल्या चावायच्या आधी त्या चकल्यांमधले खरे पीठ कोणाचे आहे ते बघावे आणि मग आमच्या चकलीचा आस्वाद घ्यावा...

आमची प्रेर्ना!
ही मनाची अंतरे

इंच अथवा सेमी ही पडतील येथे तोकडे
सांगा कशी मोजायची ही "सनी"ची लक्तरे...
प्रत्यक्ष भेट आपली रात्र ती नशिबी कुठे
मनात उतरवायची ही "सनी"ची लक्तरे...
जन्म घेती नवनव्या फाइल संगणकावरी
जागा किती व्यापायची ही "सनी"ची लक्तरे...
एकमेका फोन देणया आज सारे टाळती
प्रथम ती मिटवायची ही "सनी"ची लक्तरे...
लांब आहे जायचे ,अन प्रवासही एकटा
सोबतीला घ्यायची ही "सनी"ची लक्तरे...

(मिपावर)

जे झालं ते चांगलंच झालं….(रोज नवीन गोंधळ हो !)

जे चाललय त्यातही आनंदच आहे……. ( डूआयडी म्हणू नका , कट्टे म्हणू नका , लेख रतीब म्हणू नका, धुळवड म्हणू नका …)

जे पुढे होईल तेही चांगलंच होईल (अशी आशा करूया…जय भोलेनाथ ! )

तुमचा असा कोणता आयडी होता, की जो तुम्ही घेणार होतात आणि तो आधीच मिपावर आला म्हणून तुम्ही रडताय ?

तुम्ही मिपावर अशी कोणती लेखमाला लिहिलीत जी कोणीतरी दुसर्याने त्याच्या नावावर इतरत्र खपवली ?

तुमचा असा कोणता आयडी होता जो सं मं कडून उडवण्यात आलाय ?