हिमा दास, फीलिंग प्राऊड आणि मनातले काही !!!!

हिमा दास, फीलिंग प्राऊड आणि मनातले काही !!!!

हिमा दासने २० वर्षांखालील जागतिक स्पर्धेत सुवर्ण पटकावलं आणि माझ्या बकेट लिस्ट मधील एका गोष्टीवर अर्धी टिक आली (अर्धीच म्हणतोय कारण पूर्ण ऑलिम्पिक सुवर्ण पदकानंतरच होईल. तसे अभिनव बिंद्राने सुवर्ण जिंकलेले पण ते पाहण्यात नव्हते आले फक्त वाचण्यात आले होते). तशी ही गोष्ट बुकेत लिस्ट वर अचानकच आली म्हणजे २०१६ मधील ऑलिम्पिक बघताना.

बरेचसे इंग्लिश शब्द/वाक्य आपण अगदी सहजगत्या त्या शब्द/वाक्यांमागच्या भावनेचा विचार न करता फेकत (पक्षी:वापरत) असतो जसे की सॉरी, थँक यू आणि असेच.. त्याच पठडीतले एक वाक्य म्हणजे "U make us feel proud/feeling proud". त्या मागे बहुतेकदा औपचारिकताच जास्ती असते. खऱ्या अभिमानाची भावना फारच कमी वेळा असते. तर बोल्टचा त्या दिवशी इव्हेंट होता (अर्थात 100mtr ची पात्रता फेरी) म्हणून ऑलिम्पिक बघत होतो आणि मध्ये मध्ये थाळी फेक ही दाखवत होते. मागच्या ऑलिम्पिक स्पर्धेचा विजेता पोलंडचा मलचोवस्की हा पहिल्या 4 फेकीपर्यंत पुढे होता आणि त्याचे सुवर्ण पदक जवळपास निश्चित होते. पण जर्मनीच्या हर्टींगने शेवटच्या फेकीत 68 मीटर लांब थाळी फेकत जवळपास सुवर्ण निश्चित केले. मलचोवस्कीकडे अजून एक संधी होती पण त्या संधीआधी तो बहुदा पराभव पत्करून आलेला, त्याच्या हावभावावरुन जाणवत होते. तो मान हलवतच आला आणि अपेक्षेप्रमाणे हर्टींग च्या पुढे जाऊ शकला नाही आणि त्याला रौप्य पदकावर समाधान मानावे लागले.

हर्टींगचे नेत्रसुखद विजयाचे सेलेब्रेशन चालू होते. आता पदके प्रदान करण्यासाठी त्यांना पोडियम वर बोलावले (अजून पर्यंत ऑलिम्पिक मधील पदक प्रदान सोहळा मी थेट पाहिला नव्हता). तिघांना पदके दिल्यावर त्यांच्या देशाचे झेंडे फडकवण्यात आले आणि राष्ट्रगीत वाजवण्यात आले. जर्मनीचा झेंडा वर घेताना हर्टींगचे expressions आणि आपोआप रुंद झालेली छाती पाहून माझ्याही भावना त्या क्षणी उफाळून आल्या आणि अचानक त्या "feeling proud" ह्या वाक्या मागचा खरा अर्थ उमगला. जर एका दुसऱ्या देशातल्या खेळाडूला पदक स्विकारताना पाहून एवढे भरून येते तर आपल्याच देशातील खेळाडूला पदक स्विकारताना आणि तिरंगा वर येताना किती अभिमान वाटेल!!

हर्टींग राष्ठ्रध्वजाकडे अभिमानाने पाहताना

त्या क्षणापासून मग ही गोष्ट माझ्या बकेटलिस्ट मध्ये ऍड झाली. आणि एकंदरीतच स्पोर्ट्स ला येत असलेले अच्छे दिन बघता ही गोष्ट फार दूर नाही ह्याची जाणीव होतीच. किंबहुना त्या स्पर्धेतच सिंधू बॅडमिंटनच्या अंतिम सामन्यात मारिनशी थोडक्यात हरली अन्यथा त्याच ऑलिम्पिक मध्ये तो क्षण अनुभवता आला असता. २०२० मध्ये मात्र हे नक्कीच अनुभवता येईल ही आशा नव्हे खात्री आहे.