शृंगार

चव

भृशुंडी's picture
भृशुंडी in जे न देखे रवी...
3 Jul 2014 - 9:48 pm

सोडी केशसंभार
विखुरला स्तनांवर
दृश्य वेड लावी मला
नग्न सावळ्या रूपाचे

हात वेढले उराशी
त्याचे होता युग्मपाश
बोटे आतुर धावती
तप्त देठांपाशी

खोल जाता नाभी-डोही
घनदाट होई सृष्टी
अंधारात साथ देती
तुझे चित्कार

चिंब ओल्या पाकळ्यांत
होती जिव्हेचेच दंश
माझ्या ओठांवर चव
तुझ्या अमृताची

शृंगारकविता

सौंदर्यवती तू ......

psajid's picture
psajid in जे न देखे रवी...
1 Jul 2014 - 11:15 am

असं गं रक्तिम मुख तुझं
जसं मिटल्या लाजाळूचं पान ,
त्यावर टेचात चालणं गं
वळवी वैराग्याची मान !!

मीच थिटा वर्णू कसा
सृष्टीत तूच महान,
सुरमयी कटी सखे
तुझा कुमुदिनीचा वाण !!

एक पाचोळाच मी सखे
ज्याला कुठून देहभान ?
मन आलं दबकत चाखण्या
तुझे ओठ रंगले पान !!

बेहोष गंध तुझा तो
त्यात रेखीव कमान,
बेसावध तुझ्यात तू मात्र
भुंग्यांना त्याची जाण !!

कधी जाण हृदय हेही
खुपसे तुझ्यावर कुर्बान,
मला लाभावं माळण्या
वेणी गजरयाचा मान !!

शृंगारकविता

निर्मोही

अज्ञातकुल's picture
अज्ञातकुल in जे न देखे रवी...
17 Feb 2014 - 7:13 pm

अंशात तुझ्या वसलो मीही
वाहिले हवे ते निर्मोही
समिधा सुखदा अक्षत ग्वाही
आतंक मनी कुठला नाही

मन अबोलसे स्वर विकलांगी
प्रतिमा न कधीही एकांगी
ध्वनि छेडतसे सम प्रतिध्वनी
हृदयात वलय लय शतरंगी

लाटेस काठ हळवा म्हणुनी
खेळते किनाऱ्यावर पाणी
भारती ओहटते ओघळुनि
डोहात माणकांच्या खाणी

………अज्ञात

शृंगारकविता

मदगन्ध

अज्ञातकुल's picture
अज्ञातकुल in जे न देखे रवी...
31 Jan 2014 - 2:58 pm

ओठावर प्रणयी ओल स्नेहमय शब्द जिव्हाळ्याचे
ओषाड घनातिल जणू धरेवर अगतिक वळवाचे
सढळ समागम तृप्त विसावा खेळ ऐहिकाचे
मोहरलेले अंग अंग उधळी मदगंध मनाचे

……… अज्ञात

शृंगारकविता

नविनच

मिसळलेला काव्यप्रेमी's picture
मिसळलेला काव्यप्रेमी in जे न देखे रवी...
7 Jan 2014 - 12:39 pm

पावसात भिजूनही मी कोरडाच राहणे
हे जरा नविनच होते
चिंब होऊनही मी धुंद न होणे
हे जरा नविनच होते
.
हा कुठला नवा खेळ?
.
दाटून येता 'तो' जीव असा हुरहुरतो
'तो' येताच दारचा निशिगंध बहरतो
ढग फुटून 'तो' असा काही बरसतो
त्या गंधाने मी आकंठ मोहरतो
.
नेहमी हा पाऊस येतो आणि मी शुद्ध हरवतो
सचैल भिजून भान हरपतो
कोसळणाऱ्या मेघधारांनी माझे सूर भिजतात
हृदयात मेघमल्हाराची गाज उमटू लागते
मनात वसंत रुंजी घालाया लागतो
मग आजच असे का व्हावे?
.
हा वर्षाव कोरडा का वाटावा

शृंगारशांतरसकविताप्रेमकाव्य

प्रेम-एक काव्यगुण

अत्रुप्त आत्मा's picture
अत्रुप्त आत्मा in जे न देखे रवी...
1 Dec 2013 - 6:18 pm

प्रेमाच्या उगमी येथे,
सहजी कवित्व झरते
जे बोलत जातो मी ही
ते ते कवित्व होते

जरूरी ना काव्यगुणांची
श्वासासम सहजी येते
कुणी न करताही तेथे
ती-कविता होऊन जाते

उस्फूर्तता ही कैशी?,
प्रतिभेशी नाही घेणे
ते देवाजीच्या घरचे
सहजाचे साधे लेणे.

कधी हात तिचे दिसतात
मज मेहेंदी दिसून येते
स्पर्शाची अठवण का ही?
मग मनात उरुनी जाते?

शरीराचा गंध तसाही
मज वेडाऊनच जाई
शब्दांचे सरते काम
अन कविता केवळ राही

शृंगारकविता

~~~ तुझीच मी ~~~

प्रिया ब's picture
प्रिया ब in जे न देखे रवी...
18 Nov 2013 - 2:15 pm

असशील का तू स्वप्नातला माझ्या?
असेन का मी ही मनातली तुझ्या?
असतील का आपल्या आवडी सारख्या?
जरी नसल्या, तरी त्या आपण स्विकारुया!!!

असे… आणि ह्या सारखे अनेक प्रश्न होते डोकावत
पहिल्या भेटीनंतरचे माझे अस्वस्थ मन… नव्हते काही कळत
अनेक प्रश्नांनी तू देखील गेला असशील भांबावून
हीच असेल का "ती"? घेईल का सर्वांना सांभाळून?

काही भेटीनंतर निर्णय पक्का केला शेवटी
दोन जीव आलो एकत्र, होतो थोडे अनोळखी
सगळच नवीन असेल, कदाचित सगळ्या नाही पटणार आपल्याला गोष्टी
मात्र समजून घ्यायची आहे ना आपली तयारी?

शृंगारकविता

अस्तित्वाच्या पल्याड..

आनंदमयी's picture
आनंदमयी in जे न देखे रवी...
7 Nov 2013 - 2:49 pm

अस्तित्वाच्या पल्याड कोठे संथ
नदीच्या पैलतिरावर,
जललहरींसह वाहत गेली दूर तिथे
स्वप्नांची घागर...

त्या तीरावर गोकुळनगरी
कान्हाची बेधुंद बासरी
पाहुन लोभस रूप तयाचे, मनही झाले
निळसर निळसर

सर्वार्थाने देह लाजला
पाहताच तो रोखुन मजला
नाजुक कटिकमलावर बसला रुतुन
तयाच्या नजरेचा शर

हळूच जवळी आला कान्हा
छेडित नाजुक अधरफुलाना
भान हरपले जेव्हा मजला स्पर्शुन
गेला तो मुरलीधर

हलवुन मजला गेला वारा
उधळुनी सुंदर स्वप्नफुलोरा
विरून गेले रूप सावळे
आणिक मागे उरली हुरहुर

©अदिती शरद जोशी

शृंगारकविताप्रेमकाव्य

ओढ

विअर्ड विक्स's picture
विअर्ड विक्स in जे न देखे रवी...
23 Oct 2013 - 2:35 pm

निशब्द राहिलो जरी मी पाहुनी सारे
न्याहाळले कायम तुज विसरुनी तारे,
भावनेस शब्दांची जोड का हवी
कधी ओळखशील माझी ओढ हि खरी...

शृंगारचारोळ्या

मी....

घन निल's picture
घन निल in जे न देखे रवी...
21 Oct 2013 - 12:27 pm

दुखः माझे एकट्याचे एकलाच भोगतो मी …
रात्रीस चांदण्यांसवे एकटाच जागतो मी …
मी दिले तुला माझे आकाश चांदण्यांचे …
कैफात निखळले जे रुपेरी तारे मोजतो मी ….
माझ्या ओल्या जाणिवांची खुलीच होती कवाडे …
आठवून तुझे धुमारे एकटाच लाजतो मी ….
मकरंद तुझ्या ओष्टीचा अजुनी ओठांस आहे …
ओलावल्या आठवांत एकटाच भिजतो मी …
घनभार तुझ्या केसांची ती किरमिजी संध्याकाळ …
प्राक्तनात माझ्या फुले वेचतो मी ….
जगलो एकच पहाट जी तुझ्या मिठीत उगवली ….
ओथंबल्या दवांत एकटाच नाचतो मी …

शृंगारगझल