स्त्रीधन

अतिशय सुंदर लिहिलय. समतोल पणे दोन्ही बाजुंचा विचार करण्याची पद्धत आवडली.
नवीन सून घरात आल्यावर जरा भांड्याला भांडं लागणारच. शेवटी सासू काय आणि सून काय दोघीही त्या घरच्या सुनाच. एक आधी आली तर दुसरी नंतर. दोघीही आप आपल्या घरातल्या पद्धती आणणारच. ते स्वभावीकच आहे. सुनेनी भेंडीच्या भाजीत कांदा आणला, तिची सून त्या भाजीत अजुन काहीतरी नवीनच टाकेल. हे चालतच राहणार.

हे स्त्रीधन स्वीकारताना सासू आणि सून या दोन परड्या कडे त्रयस्थ पणेच पहावं नि समतोल साधलाच पाहिजे, जुनं जपून नव्याचाही स्विकार केला पाहिजे

उत्तम विचार, छान मांडलाय.

जुनं जपून नव्याचाही स्विकार केला पाहिजे. अतिशय छान विचार आहेत.

उत्तम विचार

लेखन आवडले.

शिर्षक वाचून काही तरी वेगळं ज्वलंत असं वाचायला मिळेल असं वाटलं होतं पण इथे सगळा वरण भात!

मला वाटलं एखादी भयकथा असेल, गेला बाजार एखादी रहस्यकथा तरी? पण छे!!

लिखाण आवडले. पण जरा त्रोटक वाटले. उदाहरणातल्या सासू सून एकत्र होऊन निवेदकाला कांदा घातलेली भेंडीची भाजी खाऊ घालतात याची मात्र मजा वाटली. प्रत्यक्षात १०० पैकी ९५ घरांत सासू आणि सून यांच्यात "भेंडीच्या भाजीत आम्ही कांदा घालतोच" आणि "जन्मात कध्धी बघितला नाही असला प्रकार" या दोन टोकाच्या प्रतिक्रिया आणि त्यातून उद्भवणारी महायुद्धे हेच महान सत्य असते. मधल्या मधे नवर्‍याचा दोन्ही बाजूंनी मार खाणारा मृदंग होतो आणि नक्की कोणाला खूश ठेवावे हे न कळल्याने तो घराबाहेर जाऊन मित्रांसोबत वेळ घालवणे जास्त पसंत करतो.

मस्त

छान. विचार करायला लावणारा लेख.प्रत्येक स्त्री सासरी येताना स्वतःची संस्कार शिदोरी घेऊनच येते.तीचे अनुभव तिच्या पध्दती ती नव्या घरात रुळवुन त्या घरातल्या पध्दती घेऊन स्वतःचं असं वेगळंच स्त्रीधन निर्माण करते.ते पुढे तिची लेक घेऊन जाते.किती सुंदर देवाणघेवाण आहे ही स्त्रीधनाची! ही गोष्ट समजावुन घेऊन त्याचा अादर करणारे घर,नवरा तिला मिळाला तर संसार सुखाचा नक्की व्हावा!

मला मुळात ना घरातली बाई म्हणजे "दुसर्‍या घरातुन नव्या घरात आलेली व्यक्ति" हाच विचार खटकतो. बापे मात्र अनादी काळापासुन त्याच घरातले असतात.. तिचं कुळ बदला, नाव - आडनाव बदला, कु चं सौ च पाहिजे बाई.. Miss to Mrs.. मग तिची पद्धत आणि "आपली" पद्धत..

साला जाम बोरिंग आहे हा प्रकार..

पत्नीने केल्याल्या स्वयंपाकाची तुलना कधीच आईने केलेल्या स्वयंपाकाशी करु नये .

स्त्री ही क्षणाची पत्नी आणि अनंतकाळाची माता आहे तसेच भेंडी ही क्षणाची भाजी आणि दिवसभराची क्यॅलरी आहे असा गपगुमान विचार करुन जेवावे ! हाच संसारसागरातुन तरुन जाण्याचा मार्ग आहे =))

भेंडी अगदीच असह्य होत असेल तर "ह्यावेळी ते आंब्याचे लोणचे काय मस्त झाले आहे गं ! किंव्वा तुझ्या आईने करुन पाठवलेला तो साखरांबा कित्ती अप्रतिम लागतोय किंव्वा आज त्या पिझ्झावर केवढा डिस्काऊंट आहे " असे काही तरी म्हणावे , भेंडी आपोआप बाजुला सारली जाते ;) !

जर बायको काही डिश आई पेक्षा जास्त च्छान बनवत असेल तर कधीही एकत्र जेवायला बसु नये !

आणि हो , एकवेळ कांदा घालुन करतात ती भेंडी ची भाजी "अन्नपुर्णे सदा पुर्णे शंकरः प्राणवल्लभे ज्ञान वैराग्यासिध्यर्थम् भिक्षाम देहि च पार्वती ।। " असे म्हणत घशाखाली सारता येते पण ते ताक घालुन करतात ती भेंडीची भाजी साक्षात अन्नपुर्णेने पानात वाढली तरी खाता येणार नाही :-\

लेख आवडला, छान लिहिलय.

स्वैपाकघर हीच तर सासूसुनेची युद्धभूमी असते त्यामुळे हा त्रयस्थपणा आणि समतोल ढळू न देणं फारच कठीण!

पैसाताईनच्या प्रतिसादाशी सह्मत..ले़ख छान आहे..वरणभात नाहिये. लग्न झालेल्यानाच पटेल.