अलविदा मिसळपाव!

मी तात्पुरता 'मिपा'वरून एक "सहभागी लेखक" म्हणून नाहींसा होत आहे.
आल्यापासूनच मला कधीच comfortable (याला मराठी प्रतिशब्द सुचत नाहींय्) वाटले नाहीं. कदाचित् हा माझ्या वयाचा परिणाम असेल.

मला इथे अनेक नवीन "पुतणे-पुतण्या" मिळाल्या. कांहींची तर खूपच गट्टी झाली. एक सभासद तर (खराखुरा) भाचा निघाला. या सर्वांची आठवण येऊन कांहींसे औदासिन्य वाटेलच.

जसे जायला कुठलेही ठाम (एकादी घटना वगैरे) कारण नाहीं तसेच कधी परत आलोच तर त्यालाही कांहीं 'ठाम' कारण लागेलच असे नाहीं.

मूड आलाच तर काश्मीरवरील फरूक अब्दुल्ला यांच्या "बहु बायकात बडबडला"ची खबर घ्यायला एकदा येईन.

.......................

उपरिनिर्दिष्ट वाक्यांमधून तुम्हाला जावंसं वाटत नाही असंच जास्त वाटतंय.

तर मग थांबाच की.. नकाच जाऊ.. :)

आज खुप दिवसांनी मि पा वर आले,आपल्या धाग्यावर प्रतीसाद दिला आणि आता हा धागा दिसला,असे करु नका हो आपले लीखाण आवडते आम्हाला,

काळेकाका, यांना विणंती आहे की मिपावरुन रजा घेउ नये....
मागे अवलियांनी रजा घेतली, काही दिवसांपुर्वी पंगा ब्यान झाले....
हे काही बरे वाटत नाही.....
मिपावरील जाणत्या मंडळींनी exit घेतल्यास नवीन सदस्यांना प्रोत्साहन कसे येणार?
आपल्यासारखी मंडळी ही मिसळपावचा ठेवा आहेत.....

तरीही, ही तात्पुरती रजा लौकरात लौकर संपावी....
अन आपण पुन्हा येथे सक्रिय व्हावे हीच इ. प्रा......

काळेकाका मिपावर काही अनुभव जरा वेगळेच येतात. ते तसे बर्‍याच जणाना येतात.
वयाचे वगैरे म्हणाल तर तुम्ही सिनीयर आहात वगैरे असे आम्हाला कधी वाटलेच नाही. ( तुमच्याशी फोनवर बोलेपर्यन्त) एखाद्या गेटटुगेदर ला भेटला असतात तर तुम्हाला अजून वेगळेच लोक दिसले असते.
तुम्ही इथे पाकिस्तान विषयक लिहीत होतात ती माहिती इथे नवीनच होती

"जगने छीना मुझसे, मुझे जो भी लगा प्यारा,
सब जीता करे मुझसे, मैं हरदम ही हारा,
तू हारके दिल अपना, मेरी जीत अमर कर दो"

या अनुभवातून प्रत्येकजण कधीना कधी गेलेला असतो. थोडा विचार केला तर हे शब्द फार वेगळे सांगून जातात. अर्थात हे श्रेय गीतकाराचे.
जगजीत सिंगाच्या गाण्यातील महत्वाचा भाग म्हणजे त्यानी निवडलेल्या गजला सोप्या असायच्या. चाली गुणगुणता येतील अशा सोप्या असायच्या. त्या श्रोत्यांपर्यन्त पोहोचवण्याच्या त्यांच्या कौशल्याला मात्र कडक सॅल्युट.

ह्म्म्म... काळे काका, एक मिपा सदस्य म्हणुन मला तुम्हाला विनंती करायची आहे,की कॄपया असा निर्णय घेउ नका.
फक्त तात्पुरती रजा घेण्यास हरकत नाही,पण परत याच...
चांगले सदस्य असे जायला लागले तर आमचे कसे व्ह्यायचे ? तुमच्या अभ्यासाची,अनुभवाची गरज आम्हाला आहे...
तुम्हाला इथे कोणता त्रास होत आहे का ? तसे असल्यास संपादकांना /नीलकांतला त्या बद्धल नक्की सांगा.

संपादीत.

तात्पुरते जावे की कायमचे जावे आदी निर्णय हे ज्या त्या सदस्यांचे खाजगी निर्णय आहेत. त्यामगे त्यांची काही खाजगी कारणे असु शकतात. ती जाणुन घेण्याचा हक्क मला नाही.
त्यामुळे मी एक सामान्य वाचक म्हणुन तुमचा जो काही निर्णय आहे त्याचा आदरच करतो.

पण त्याच बरोबर वर आलेलेल्या बर्‍याच प्रतिसादावरुन इथे आपल्या लिखाणाचे बरेच चहाते आहेत याची ही नोंद घेतली जावी.

आपल्या पुढिल वाटचालीस शुभेच्छा.
-गणपा

आपल्या राजकीय विचारांत मतभेद असले तरी त्यासंबंधी काथ्याकूट करताना वैयक्तिक टिपणी आपण कटाक्षाने टाळायचात ही आठवण - प्रतिमा- कायम स्मरणात राहिल :)

असो.

पुढील वाटचालीस अनेक शुभेच्छा!

काळेजी,
तुमचे लिखाण आवडते, असा निर्णय घेऊ नका, एवढे सांगण्यासाठीच लॉगिन केले आहे.
लेखन करावे, आम्ही वाचनमात्र का होईना वाचणारे आहोत.
- दिगम्भा

निर्णयाविषयी लेखनसीमा,

मात्र दंगा-मस्तीच्या नादात माझ्याकडुन एखादा शब्द उणा-दुणा गेला असल्यास क्षमस्व !

सुहास..
------------------
क्काय ! आज तुम्ही राम-नामाचा जप करणार्‍या भगिनीची छेड नाही काढलीत, छ्या! राष्ट्रध्वजाच्या चड्ड्या घालणार्‍या माजोरड्या देशातुन, आंजावर विज्ञान-प्रचार कसा करणार मग तुम्ही !

आपले लिखाण नेहमीच आनंद देवून गेले :)

मला माहित नाही तुम्हाला आठवते की नाही पण मी मुकंद कंपनीत काम करतो म्हणल्यावर तुम्ही एकदा आवर्जून फोन केला होतात आणि आपण बोललो होतो. त्यानंतर अनेक दिवस मी मुकंद मधे कॉलर टाईट करुन फिरत होतो की मी काळे साहेबांना ओळखतो. असो. बघू या प्रत्यक्षात आपणास भेटायच योग येतो की नाही

अमोल केळकर

सुधीर काळे यांच्याकडून अनपेक्षीत.

या संस्थळावर...आल्यापासूनच मला कधीच comfortable (याला मराठी प्रतिशब्द सुचत नाहींय्) वाटले नाहीं.

हे विधान कशासाठी? कंफर्टेबल वाटत नव्हतं तर तेव्हाच वावरणं बंद करायचं. ते न करता, तेव्हा धाग्यावर धागे काढले (जे इथले उद्दिष्ट्यच आहे), एक पुस्तकही इथं लिहिलंत. आणि आता, कम्फर्टेबल वाटत नाही, ही टिप्पणी?

कदाचित् हा माझ्या वयाचा परिणाम असेल. कदाचित् श्री सामंत याच कारणाने बाहेर पडले असतील.

याला काहीही अर्थ नाही. सामंत का बाहेर पडले वगैरे बाजूला ठेवा. तुमच्यापुरते बोला.
तुमचे लेखन मी वाचले आहे. त्यावर कधी साधक, सकारात्मक प्रतिसाद दिले आहेत. कधी त्यावर टीकाही केली आहे. पण तशा स्वरूपाचा संवाद अपेक्षीत नसेल तर अशा संस्थळांवर वावरू नये. आपल्यापुरती वेबसाईट काढावी स्वतःची आणि खुशाल नांदावे. अधिकाधिक लोकांनी वाचावे म्हणून सार्वजनिक संस्थळावर यायचे, सारे एन्जॉय करायचे, आणि मागाहून त्या संस्थळाची गुणवत्ता, श्रेणी, चारित्र्य याविषयी संदिग्ध टिप्पणी करायची हा कृतघ्नपणा आहे. काळे यांच्याकडून तो अपेक्षीत नाही.
(हे लेखन त्यांनी भावनेच्या भरात केले असेल तर ते संपादित करून माझा हा प्रतिसाद उडवावा.)
याच धाग्यावर 'काळे यांनी रजा घेऊ नये,' असे सांगणारे प्रतिसाद आहेत ते या संदर्भात बोलके आहेत. तेही काळे यांना कम्फर्टेबल वाटत नसेल तर आणि फक्त तेच त्यांच्या कम्फर्टला पूरक असतील तर मात्र नक्कीच त्यांनी इथून मोकळे व्हावे हे उत्तम. हे आणि अशी स्थळे त्यांच्यासाठी नाहीत.
वेगळ्या वाटा आहेत, असं वाटतंय ना? वेगळ्या वाटेवर रहा.

काळे काका, तुम्ही नका ना जाऊ.. प्लीज्ज..

- पिंगू

सहभागी लेखक म्हणून मिपावर राहणे किंवा न राहणे हा तुमचा वैयक्तिक प्रश्न आहे आणि त्यावर तुम्ही जो निर्णय घ्याल त्याचा आदर राखण्याचा प्रयत्न राहील.

मात्र तुमचे लिखाण आणि खरडफळ्यावरच्या खरडी (ज्या बर्‍याचदा उत्तम कार्टून्सच्या स्वरूपातही असायच्या) दोन्ही आवडायचे आणि त्यावर साधक-बाधक प्रतिक्रिया द्यायचे प्रयत्नही केले आहेत हे इथे नोंदवून ठेवतोय.

भारताबाहेर राहून भारत-पाक संबंधाविषयीची आणि जागतिक घडामोडींसंदर्भात तुमची मतं मांडून एका नव्या दृष्टीकोनातून या समस्येकडे बघायची सवय तुम्ही आम्हाला लावलेली. आत्ताही तुमच्या 'ऑक्युपाय स्टॉक मार्केट', 'लिबीया घडामोडी' आणि 'चीनची आगळीक' यावर लेख येतील या अपेक्षेत असताना तुमचा एक्झिट सांगणारा हा लेख दिसला.

असो. तुम्हाला उपरति होईल अशी आशा आहे. तोपर्यंत "शिवास्ते पन्थानः।"

@ प्रस्तुत लेखासंदर्भात -

जगजीतसिंहांच्या काही गजलांचे अर्थ समजल्याने आता त्या जास्तीच आवडू लागल्या आहेत.

धन्यवाद काळेकाका!

बाकी निघण्याचा विषय सार्वजनीक कशासाठी ? व्यनीमधे ही चर्चा होऊ शकतेच की ? बाकी सध्या मिपा जरा जास्तच कडक झालयं हे मात्र खरयं पण म्हणून लगेच एग्जिट योग्य न्हवे.

नमस्कार काळे काका,

आपण मिपावर विविध विषयांवर लिहिले आहे. बर्‍याचदा साधक-बाधक चर्चा झाल्या. कधी दर्जेदार प्रतिसाद आले तर कधी काही प्रतिसादातून टींगल-टवाळीही झाली. खरडफळ्यावरील व्यंगचित्रेही तितकीच झकास असायची. आपल्या काही लेखनाची उंची अधिक असल्यामुळे कदाचित आपल्या उंचीवरुन आम्हाला काही लेखनाचा आस्वादही कधी कधी घेता आला नाही. वेगवेगळ्या क्षेत्रातील, वेगवेगळ्या वृती प्रवृतीची माणसं एकाच ठिकाणी आल्यावर त्यांच्या विविध विचारांसोबत त्यांच्या गुण-दोषांसह एकमेकांना स्वीकारतो कधी फटकारतोही तेव्हा असे अनुभव काही विशेष नसावेत. मात्र, सुखद क्षणांपेक्षा त्रासदायक प्रवृती-प्रतिसादांचा कधी कधी त्रासही होत असतो. आणि मग वाटायला लागतं की सालं बस झालं आता. आणि मग कोणत्या तरी क्षणी 'अलविदा' म्हणायला मन उतावीळ व्हायला लागते. असेच आपले झाले असावे किंवा आपल्या काही खासगी कारणांमुळे आपल्याला पुढे अधिक मोकळा वेळ मिळणार नसेल हेही कारण असेल परंतु दीडशेपेक्षा अधिक लेख लिहिल्यानंतर (सर्व प्रकारचे लेखन) आज मिपाला 'अलविदा' करण्याचे जे comfortable चे कारण सांगत आहात ते मला तरी अजिबात पटत नाही. असो, आपण मिपावर असेच विविध विषयांवर लिहित राहावं असं मला वाटतं. फार तर एक मोठा ब्रेक घ्या. एक महिनाभर, पंधरा दिवस, आणि नव्या उत्साहाने पुन्हा इथे लिहिण्यासाठी या. बाकी, मिपावर लिहावं की न लिहावं हा आपला वैयक्तिक प्रश्न आहे.

अवांतर : सध्या आम्हीही मौन पाळतो आहे. व्य.नि, खरड आणि प्रतिसाद दोन दिवसांसाठी लिहिणे बंद केले आहे. पण आपल्या दोघांचे आदर्श जसे मौन बाळगून ब्लॉग लिहिण्याची सूट घेतात तशी मी इतकाच प्रतिसाद लिहिण्याची सूट घेतली आहे. :)

तमाम रिश्तों को मै घर पे छोड आया था.
फिर उस के बाद मुझे कोई अजनबी न मिला. -बशीर बद्र.

-दिलीप बिरुटे
(आपला पुतण्या)

पुढील वाटचालीसाठी अनेकानेक शुभेच्छा काळेकाका. तुमचे लेख आवर्जून वाचले आहेत हे सांगण्यासाठी ही पोस्ट.
लिहिणे थांबवू नका. :)

का सोडता हो काळेकाका? रहा ना इथेच. तुमचे अभ्यासपूर्ण लेख कसे मिळणार आम्हाला?

आज तुम्हाला व्य. नी तून विचारणारच होते की या वर्षी कोणत्या दिवाळी अंकात तुमचा लेख छापून येतोय म्हणून! तर तुम्ही ही बातमी दिलीत.:( तुम्ही मिपावर कंफर्टेबल नव्हता हे आधीपासूनच जाणवत होते. पुन्हा यावेसे वाटले तर स्वागतच आहे.

तुमचे लेख अन खफवरील व्यंगचित्र आवडतात.

कम्फर्टेबल=आरामशीर, स्वस्थ, सुचित्त; अन्कम्फर्टेबल=अस्वस्थ, कसेनुसे

जगजीतसिंहांची गाणी आवडतात. +१

थोरामोठ्यांनी पानसुपारीचं आगोदरच लिहिलय... त्यात आणखी नवीन काय भर घालणार मी....
पण तुमच्या अन्कंफर्टेबल वाटण्याचं कारण काहि पल्ले नहि पडा... वय म्हणत असाल, तर तुमच्या वयाला साजेसे , अनुभवाने-ज्ञानाने मुरलेले अनेक रथी महारथी इथे मैफील जमवुन बसलेत... मग तुमचा बेरंग का व्हावा ? आता कुठे राष्ट्रीय-आंतरराष्ट्रीय राजकारणाचे नवे डाव मांडल्या जात आहेत, त्यावर अभ्यासपूर्ण लेखन हि तुमची खासियत आणि वाचकांना पर्वणी... मग इतका इंटरेस्टींग माहोल असताना तुम्हाला एक्झीट घ्याविशी वाटतेय... स्ट्रँज... वांजळे काकु हरल्याचं दु:ख म्हणावं काय? ;)
असो... सी यू सून.

(पुतण्या) अर्धवटराव

मला असं वाटतं की तुमचा बराच गोंधळ उडालाय. मिसळपाववर येण्याआधीच्या जालीय अनुभवातून काही एक विविक्षित हेतू ठेवून तुम्ही इथे आला असाल असे वाटते. तुमच्या आधीच्या अनुभवाशी मेळ बसणारे असे इथे काही आढळते का हे चाचपडणे बराच काळ चालले असेही वाटते. त्यादरम्यान तुम्ही अनेक धागे काढून इथल्या लोकांची प्रकृती आणि प्रवृत्ती आजमावत राहिलात. मिसळपाव हे त्याच्या गुणदोषांसह वेगळे संस्थळ आहे हे इतर ठिकाणी जाऊन आल्याशिवाय उमगत नाही हे खरे. इथे काहीतरी असे हटके आहे की जे इतर ठिकाणी आढळत नाही.
तुम्हाला अपेक्षित प्रतिसाद लोकांकडून मिळत नाही असे तुम्हाला वाटत राहिले कारण तुम्ही एकाच चौकटीतून बघत राहिलात. तुम्हाला जे इश्यूज ज्वलंत वाटले ते इतरांनाही वाटावेत असा तुमचा आग्रह बर्‍याचदा दिसला. तसे होत नाही म्हटल्यावर मग तुमच्या मनातून संस्थळ उतरु लागले. पण म्हणून संस्थळाला आणि सभासदांनाच नावे ठेवून इथून तुम्ही जाणे हे पटत नाही.
तुम्हाला जायचे असल्यास (मर्यादित काळासाठी किंवा कायमचे) तो तुमचा वैयक्तिक मामला आहे. त्यासाठी इतरांना दोष देणे पटत नाही. आत्ताही तुम्हाला मनातून जाऊ की नको, जाऊ की नको असे वाटतच आहे हे तुमच्या लेखनातून दिसते.
जो काय निर्णय घ्याल त्यासाठी शुभेच्छा! :)

-रंगा

तुम्ही काही दिवसानी इथे पुन्हा लिहु लागलात तर तुमचे लेखन वाचता येते म्हणून बरे वाटेल.
तुम्ही आलाच नाहित तर तुम्ही आहात तिथे अत्यंत comfortable असल्याचे पाहून बरे वाटेल.
तुमच्या लिखाणाच्या निमित्तानं बर्‍याच गोष्टी नव्यानं माहिती होत होत्या.

पण असो. तुम्ही उगीच स्वतःला त्रास करून घेउन इथे थांबणं तुमच्यासारखच मलाही आवडणार नाही.
http://mr.upakram.org/node/3180#comment-54117 इथे एक ओळ सापडली....
'राम-कृष्णही आले-गेले, जग का त्यांविण ओसची पडले' असे कायसे आहे बघा!

इथे कुणाला अक्षत, हत्ती, घोडे,हेलीकॉप्टर वरुन आमंत्रण पाठवत नाहीत. आपल्या मर्जीने यायचे. आपल्या मर्जीने जायचे. उगाच ग्लोरीफिकेशन कशाला?
राहता राहीले कंफर्ट लेवल चे.
यू कम फॉर द टेबल ऑन युअर ओन बॉस.
चतुरंग, श्रा.मो. पि.डां शी सहमत.

काही मान्यवर, आदरणीय, जेष्ठ आणि सुटसुटीत सदस्यांनी आपापले ताट फिरवून बघावे असे राहून राहून वाटत आहे.

कार्पोरेटाच्या भाषेत टर्न द टेबल असा कायसं हाये म्हणे.

'तुम्हाला कुणी अक्षत घेऊन इथे बोलावलं नव्हतं', अशी भाषा चांगली नव्हे.

सुधीर काळे,
इथे तुमची आणि रागाने प्रतिक्रिया देणार्‍या दोघांचीही चूक होत आहे, असे मला वाटते.

तुम्हाला सुरवातीपासून कम्फर्टेबल वाटत नव्हते तर तुम्ही मिपाच्या चालकांना/संपादक मंडळाला किंवा ज्यांच्या आग्रह/आमंत्रणावरुन येथे आलात त्यांना येथे खटकणार्‍या गोष्टींची कल्पना दिली होतीत का? अनेक वर्ष संसार केल्यावर एखाद्या गृहिणीने एकदम उठावे आणि म्हणावे, 'मला बाई खरं तर पहिल्यापासून हे स्थळच पसंत नव्हतं,' मग लोक चेष्टा करणारच हो. मला अजुनही वाटते, की तुम्हाला थांबायचे तर थांबा, पण खटकलेल्या गोष्टी जाहीर चिकित्सा न करता चालक/संपादक मंडळाला व्य. नि. तून कळवा. किमान त्यांना पुढील धोरणे ठरवताना विचार करता येईल.

आता थोडेसे 'जायचंय तर जा' दृष्टीकोनाविषयी.. मला एक जुना प्रसंग आठवला.
माझ्या कार्यस्थळी एकदा दुसर्‍या विभागात काम करणारा एक सहकारी आपली निराशा माझ्या वरिष्ठांपुढे मांडत होता. कम्फर्टेबल वाटत नसल्याने कामात रस नाही, वगैरे ऐकल्यावर आमचे वरिष्ठ म्हणाले, ' अहो पण इथे नोकरी करा म्हणून कुणी तुमच्या घरी अक्षत घेऊन आले नव्हते. तुमची लायकी इथल्यापेक्षा जास्त आहे, असे वाटत असेल तर जा दुसरीकडे.' त्यावर हिरमुसलेला तो सहकारी निघून गेला. मग साहेबांनी माझ्याकडे वळून विचारले, 'तुला काय वाटते? अशा लोकांना बाहेरचा रस्ताच दाखवायला हवा ना?' त्यावर मी म्हटलो, 'सर! मी खरं सांगितलं तर तुम्हाला वाईट वाटेल, पण तुमचं १०० टक्के चुकलं. सहानुभूतीने विचारपूस करुन काही फुंकर घालण्यासारखे तुम्ही बोलला असतात तर काही बिघडलं नसतं. आता तो माणूस नोकरी तर सोडेलच, पण तुमची प्रतिमाही त्याच्या मनात फार उजळ नसेल.'

जिथं तेलाचा थेंब टाकून पायातील काटा निघतो तिथे सुईने टोकरायची गरज नसते, हे माझे वैयक्तिक मत..

काळेकाका,

असं होतं कधीतरी, राहिल्यानंतरही का राहिलो असं वाटतं...

असं माझ्याही बाबतीत झालंय. एक विचित्र कोंडी झाल्यासारखी वाटते काही परिस्थितींमध्ये.

फक्त ते सांगायचं कसं हा कळीचा मुद्दा असतो. इतरांना वाईट न वाटू देता आपली भावना व्यक्त करायची म्हणजे कठीण काम असतं...असो.

आपलं लिखाण छान असतं. थांबवू नये असं वाटतं...

प्रतिसाद, टीका, गंमती-जमती, खेचा-खेची, नाके मुरडणे, रुसवे-फुगवे हे सगळं चालायचचं...याशिवाय मजा नाही आयुष्यात. :-) ज्या सहजतेने आपण दोन दिवसापूर्वी जेवणात खाल्लेलं विसरून जातो त्याच सहजतेनं हे ही विसरणे चांगले. व्यक्ती म्हटल्या की मतभिन्नता आलीच. आणि मतभिन्नता असल्याशिवाय सांगोपांग चर्चा होऊ शकत नाही. त्यामुळे ही गंमत अनुभवयाला तरी तुम्ही मिपावर रहावे असे वाटते. बाकी आपली मर्जी.

आपलीच माणसे आहेत ही सगळी मिपाकर मंडळी. त्यांच्याबाबतीत काय रुसवा?

--समीर

काळेसाहेब,

वाटल्यास थोडा ब्रेक घ्या परंतु पुन्हा येथे अवश्य अवश्य या, असे आपल्याला आग्रहाचे सांगणे..

आपल्यासारखी ज्येष्ठ, वरीष्ठ, अनुभवी मंडळी मिपावर नक्कीच हवीत..

आपला नम्र,
तात्या.

अभि ना जाओ छोडकर....

मुखालिफत से संवरती है शख्सियत मेरि
मै दुश्मनो का बडा एहतराम करता हु

so uncle take it easy , show sportsmanship and come back with your valuable articles .

>>जिथं तेलाचा थेंब टाकून पायातील काटा निघतो तिथे सुईने टोकरायची गरज नसते, हे माझे वैयक्तिक मत..
एकदम पटलं . उगाच वर काहिंनी तिखट प्रतिक्रिया लिहिल्या आहेत त्या लिहिण्याची तशी गरज नव्हती असं जाणवलं
काळे काका, आपण ब्रेक न घेता इथे अधूनमधून लिहिते रहावे असे वाटते.

काळेकाका,
तुमचा हा लेख तुम्ही जेव्हा मला Review करायला दिला होता तेव्हा क्षणभर ही मला वाटले नाही की हा लेख योगायोगाने मिसळपाव साठी तुमचा 'अलविदा' ठरेल . Sad !! :-( पण बरेच दिवस आधी हे जाणवत होते के - कभी ना कभी यह होके रहेगा.

खैर,
है एहतिजाज का शोला , कि इन्कलाब का शोर,
यह मेरे दिल में दहकता अलाव कैसा है ?
(एहतिजाज - हुज्जत, वादविवाद )

इस ढलती उम्र में भी तुम मिसलपाव पर एक वोह आफ्रोज सितारा (One that Brightens) बनकर उभरे थे की नौजवांनोंकोभी अपनी सोचमें गौर फरमानेंकी जरुरत महेसुस हुई !!
इससे ज्यादा और क्या कहें ? खुदा तुम्हें तंदुरुस्ती अता फर्मायें . आमीन !
हम हमेशा ही तुम्हारा एहतिराम करेंगे चाचा !
(एहतिराम - सन्मान )

"हाफिज खुदा तुम्हारा ! "