प्राणिपात कोटि कोट

_/\_ !!

दाबुन हुंदक्यांना या स्फुंदतात भिंती
हळूवार काकणांची किणकिण थांबलेली
क्षण एक खाली झुकले हे उंच उंच इमले
पायातली तयांच्या मजबूत वीट हलली
तुमच्याच दर्शनाची तीज आस होती दादा
करुनि ह्रुदय समर्पित हलकेच ती निमालि
वय थोरले परंतू वार्धक्य नाही आले
सेवेत देह झिझला जीवन सुवर्ण झाले
अवघ्या नभास भेदुनि वैकुंठ लीन झाली
प्राणिपात कोटि कोटि त्या थोर माउलिला

कविता आवडली.

आता प्रश्न एव्हढाच आहे की सुरेश्चन्द्र जोशि दोम्बिवलि हे कोण?

=)) =))

अरे ही तुमची महान कलाकृती आमच्या नजरेतून राहीली कशी :?

च्यामायला अर्धे मिपाकर तर ह्याच कवितेवर वारले असते त्याच वेळी =))

भयानक राव... जबरा !

तुम्ही मराठी भाषेला एक नवीन रुप दिले आहे अभिनंदन !

=)) =)) =)) =)) =))

काल पासून नुस्ता हसतो आहे... सुट्टी असताना देखील पण फक्त तुमच्या साठी ऑफिस उघडून बसलो आहे राव !!!!

यथाशक्ती या धाग्याचा वाचनांक वाढवा.
निवेदन संपले.

सही /-

आगरी बोली - आगरी बाना.

आता मी पण कविता उघडते (प्रतिसाद वाचायला!) =))

अदिती
माझ्या मतांची आणि विचारांची कोणतीही वॉरंटी नाही.

आत्ताच हाती आलेल्या बातमीनुसार महाराष्ट्र शासन निविदा क्र. ५०३.९८७ (क) नुसार आंतरजालावर लेखन करणेपूर्वी (काळ्या, मण्या-मण्यांच्या) पाटीवर बाराखडी घोटणे सक्तीचे आहे.

कुठे गेले शुद्ध मराठीचे आग्रही संपादक.

कच्चा माल वाट पहात आहे.

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
आमचे राज्य

दुर्लक्षिलेलं रत्न...

=)) =)) =))

कविवर्यांनी लिहिलेली "मोकलाया दाही दिशा" ही कविता खूपच फेमस झाली. त्यामानाने या तितक्याच उत्तम कवितेकडे दुर्लक्ष झाले आहे. म्हणून ही पण कविता मुद्दामून वर आणत आहे.

:-)

कविता वाचून वारल्या गेलो आहे.

ही कविता इतकी फेमस कशी काय नै झाली?

धागा वर आणल्या गेला आहे.

मोकलाया प्राणिपात!

दाबुन हुन्दक्आना >> आधी वाटलं अरेबिक पाककृती आहे की काय? लगेच प्रपे आणि दि.कु. यांना विचारायचं पक्कं केलं मनातल्या मनात.

स्पुन्धतात भिन्ति >> हम्म्म्... 'मल कुन्वित आहे' ची सर नाही पण.

हलुवर काकाणचि >> मला हे हलवत काकांची असे काय (च्या काय) तरी वाटले आणि खालपासून वरपर्यंत हादरलो. छ्या:! असं काहीही वाटलं तरी काहीही लिहायचं काय? मिपा असलं म्हणून काय झालं!

शन एक खालि झुकले >> आधी वाटलं मंत्रयोग-जपयोग मध्ये काही तरी गुप्त शनैस्त्रोत्र असावं आणि त्याने गहिवरून येऊन आपल्या कड्यांसकट शनि पृथ्वीवरील या जपकर्त्याला भेटायला आला असावा की काय?

वारधक्य >> हा मताधिक्य वगैरे सारखा काहीतरी प्रकार असावा आणि तो वारल्यावर मिळत असावा असा आमुचा बापुडा ग्रह झाला होता! मग 'सेवेत देह झिझला' ही त्याखालची ओळ वाचून आम्हांला धक्का बसोन आम्ही जाग्यावर आलो.

अव्घया >> काय प्रतिभा आहे! आवग्या गावभरच्या शेवग्याला बहर आला हे वाचून.

वैकूनट >> या शब्दाचा अर्थ लावता लावता आमची प्रतिभा घाटात बंद पडलेल्या गाडीसारखी ढिम्म झाली. मग मास्तरांचा प्रतिसाद वाचल्यावर शुद्धीवर येऊन थोडी हलूचालू लागली.

आणि सर्वात खास...
प्राणिपात >> वाचून शक्तिपात झाला मिपाकरांचा. बास्स्स्स्... तुम्हांला प्रणिपात हो!

जाताजाता ते 'दोम्बिवलि' वाचून मात्र हसू आलं. मध्यवर्ती ठिकाणाला असं बोलू नये हो, लोकु बोलु लावितात तुमचिया स्थळासि आणि कुळासि| नाराज नका होऊ बरं का. लिहित रहा इथे अधूनमधून. :-)
(संमं - कृहघे. ;-) )

अजुन एक काव्यरत्न समुद्र्मंथन करुन वरती आणल्याबद्दल मंडळे आभारी आहे.

लै भारी.

समुद्रमंथनातून रत्ने हाती लागतातच ---- !

पोहचलो :=)))) या लाकडं घेऊन

छान काव्यस्न्ग्रह

ही कविता सुटलीच होती.. =))

हे दुसर्‍या क्रमांकाचे कैलास लेणे. ( पयला नम्बर अर्थातच धागाकर्त्याच्याच अजून एका कलाकृतीचा आहे !!! )
.
.
वरच्या प्रतिसादांपैकी 'एस ' ह्यांच्यावर कायदेशीर कारवाई केली जावी. आताच बेभान हसत सुटण्यासाठी हापिसातून कडक तम्बी मला मिळालिये त्यांच्यामुळे. =))

रामदासकाकांनी शुद्धलेखन सुधारुन दिलं तरी मूळ कविता का बदलली गेली नाही ह्याबद्दल आश्चर्य वाटले, कारण कविता खरंच चांगली होती. फक्त तिचं शुद्धलेखन टंकणारामुळे गंडलं म्हणून. आता तमाम प्रतिसादकर्त्या मिपाकरांनी ह्याबद्दल काहीच बोलू नये ह्याचंही आश्चर्य वाटलं. मूळ कविता हसण्यासाठी वा खिल्ली उडवण्यासाठी टाकली नसावी एवढेही लक्षात येऊ नये? वर 'आपण एवढे उद्धट का?' ह्या धाग्यावर अहमाअहमीने चर्चा करायच्या... बरंय.

अतिशय भावगर्भ कविता....

वा. मोकलायाची आणखी एक भैण आहे, हे ठाऊक नव्हते. आणखीही आहेत का ?

धन्यवाद. ..

पूर्वीचं मिपा राहिलं नाही असे का म्हणतात जुने मिपाकर याचा प्रत्यय आला :-))
एवढं दर्जेदार लेखन/काव्य येत होतं तर त्या काळी. __/\__

मोकलाया दाही दिशा ह्या कवितेला जितकी प्रसिद्धी मिळाली त्यामानाने ही कविता अंमळ दुर्लक्षितच राहिली.

त्ये दुर्लक्षिलेलं रत्न वगैरे ठीक हाय..पन येक वाचूनच फेफरं निघालं हुतं.. आता आक्षि दुसरं दिसल्यावर काय व्हायचं... छ्या...

स्पीच टु टेक्स्टची पहीली ट्रायल लेखन करताना घेतली असणार यात तीळमात्र शंका नाही. हातानी इतके डेंजर टायपींग कोणी करू शकत नाही. प्रतिक्रीया वाचताना हसुन मुरकुंडी वळली.

अरे बापरे.,
खुप दिवसांनी मिपा वर आले आणि हसू आवरेना.

वाह
एक एक शब्दावर संशोधन होऊ शकते...
अव्घया
बस..डोळे भरून पावले ;);)

हा .... हा .... हा .... !

'न' काव्य जबरदस्त.