अतृप्ती-एक चिरंतना

छान!

खुपच सुरेख आत्मुस.

(शीर्षक वाचून तुमच्या गर्लफ्रेंड किंवा बायकोविषयी लिहिलं आहे की काय असा संशय आला होता ;) )

क्षणिका-चिरंतना हा भेद आवडला. जिंदगी तो बेवफा है एक दिन ठुकरायेगी, मौत मैहबूबा है अपने साथ लेकर जायेगी या भेदासारखा.

मात्र टायटलमुळे किंचित गोंधळलो. उभा जन्म आपण अतृप्तीला संगे घेऊन तृप्तीच्या मागे लागतो. दुसऱ्या आणि तिसऱ्या कडव्यात तृप्तीविषयी लिहिलं आहे हे पटकन लक्षात आलं नाही. शेवटच्या दोन ओळींत निश्चित काय सांगायचं आहे हे थोडं अजून स्पष्ट व्हायला हवं.

बुवा, एक सो एक कविता ! मला वाटते तुम्ही अलिकडे एखाद्या पिंपळाच्या झाडाखालून चालत गेलेत काय ?
स्मायलीवाले बाबाकी जय हो ! काही असो बुवा मेंदूत प्रतिभेचा वास नक्की आहे !

"सारा हा जन्म तरिही
का धावे तिच्याच पाठी
मरणाही भेटी येता
अतृप्ती उरते गाठी"

हे जबराच

अप्रतिम.
अतिशय सरस कविता रचायलेत बुवा आजकाल.

बुवा, आवडली तुमची चिरंतन अतृप्ती.. :)

आवडली .

चिरंतना..........
आहाहा ! आहा हा! क्य बात ! काय मस्त लिहिलंयत ! वाह!
जबरदस्त...

आवडली

मन तृप्त झाले तुमची कविता वाचुन.
खुप आवडली कविता..............

कविता आवडली!

(जाता जाता: तो पणतीचा फोटो मी काढलेला आहे)

बुवा,
सगळ आहे खर असच.
बरोब्बर शब्दात पकडलत.

ही वाचायचीच राहिली. छान लिहिलय. :)

क्या बात है !

कविता आवडली.

मन तृप्तीचे ना वैरी >>>

सुंदर ओळ आहे.
संपूर्ण कविता आवडली.

फारच सुंदर!!!

खरच छान खुप आवडली कविता................

कविता आवडली. मोजक्या शब्दांत बरेच काही सांगून जाणारी. अतृप्ती येते ती अपूर्णतेच्या अथांगतेच्या जाणिवेतून. पूर्णत्व म्हणजे ज्याने-त्याने आपापल्या परीने आपापल्या अपूर्णतेला घेतलेला छेद म्हणता येईल. तो गाठला की तृप्ती मिळाली असे त्या क्षणापुरते भासते. एकूणच तृप्ती-अतृप्तीचा लपंडाव हा चिरंतन आहे.