भादरलेली अप्सरा : कलमी शोकांतिका
अशी हि उजाड अप्सरा मी कधीच पाह्यली नव्हती. जसजसा तिला पाहत आलो दिवसेंदिवस ती खुलतच होती.अगदी शेवटच्या भेटीपर्यंत !!! आम्हाला जे हवे, जेंव्हा हवं आणि जितके हवे ती देत होती भलेही मोबदला मोजून घेत होती. मी एकटाच नव्हतो तिथला भक्त, मजा लुटणारे अनेक होते. अप्सरेच्या सानिध्यात आकंठ बुडणार्याची झुंबड जरी असली तरी तिची शालीनता कधी तसूभर कमी नाही झाली. त्यामुळेच बहुदा येणारा कधीच बेधुंद पहिला नाही. होईल कसं? धुंद हरवायची ती बेधुंदीसाठीच ना? पण इथे बेधुंद होण्यासाठी धुंद धरावी लागायची, नाही तर अप्सरेची मजा नाही घेता यायची.