कुणीतरी ......
मला पण विचारा ना रे
मला काय हवंय ते !
निर्जीव .....
विकल्या जाणार्या
वस्तुंमध्ये नाहीये मी !
त्यांनाही .....
नाही जमले कधी
या गांधीला खरीदणे !
महाग .....
होता खुपच तेव्हाही
हा निष्कांचन म्हातारा !
एकटा .....
पडलोय मी आता
त्या कागदी तुकड्यांवर !
कंटाळा .....
येतो एकटे बसण्याचा
कार्यालयांच्या भिंतीवर !
नकोय .....
नोटेवरचा एकटेपणा
भिंतीवरचा अलिप्तपणा !
हृदयात .....
थोडीशी तुमच्या विचारात
हवीय जागा आचरणात !
विशाल
प्रतिक्रिया
22 May 2009 - 3:55 pm | क्रान्ति
मस्त कविता! अगदी सही. खूप खूप आवडली.
क्रान्ति
***मन मृदु नवनीत | मन अभेद्य कातळ
मन भरली घागर | मन रिकामी ओंजळ***
अग्निसखा
22 May 2009 - 6:38 pm | रेवती
वा! वा!
विशालभौ मस्तच कविता.
कवितेचं आणि माझं वाकडं नसलं तरी सख्यही नाही पण आपल्या कविता मी आवर्जून वाचते.
(प्रतिक्रिया काय द्यायची असते हे न कळल्याने फारशी कधी देत नाही.)
रेवती
23 May 2009 - 1:03 am | प्राजु
सुरेख!!
विशाल, कविता खूप काही सांगून जाते.
खूप आवडली.
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/
23 May 2009 - 1:11 am | धनंजय
शब्दांकन. छान कल्पना.
23 May 2009 - 1:16 am | चतुरंग
एकदम अफलातून कल्पना!
चतुरंग
23 May 2009 - 8:57 am | विसोबा खेचर
वेगळीच कविता. आवडली..!
तात्या.
25 May 2009 - 10:19 am | विशाल कुलकर्णी
कस्चं कस्चं...
आता तुमी कौतुक करताच आहात तर आपलं ठांकु ! ;-)
सस्नेह
विशाल
*************************************************************
इतक्या वर्षानंतर तिला पाहिली तेव्हा कशी भासली सांगु....
कल्पनेतला "ताजमहाल" हिणकस ठरला !!! :-) :-)