फलीत

पाळते तू टाळतो मी ही जगाची रीत का
जी बनवणाऱ्यास होता भेटला प्रेषित का

काय त्या सांजेस त्याचे शब्द होते संपले
अर्धवटसे वाटते आहे मला हे गीत का

भंगले याच्यात काही खंगले याच्यात काही
दंगले होते जयात ही ती अघोरी प्रीत का

नाक डोळे ओठ कुंतल वर्णिले गेले किती
नाद नाही हो जयाविन कान दुर्लक्षित का

घाव सोसून देव होतो वेदनेतून हो सृजन
अन दुःखी होताच मन जन्म घे संगीत का

खोडले तव नाव आणि वाचली कविता पुन्हा
तीच कविता भासते आहे अशी विपरीत का

बंदी झाली बंदी गेली वाढली किंमत जरा
जे खिशाला परवडेना ते म्हणू जनहित का

उतरता उन्माद कळले एकटाच रणांगणी
मित्र नाही आप्त नाही ही म्हणावी जीत का

ओळ आहे खूप साधी वाच अन सोडून दे
शोधते आहे तयातील अर्थ तू गर्भित का

घटना आरोप मोर्चा बातमी भाषणे नि चर्चा
सावकाश विसरण्याचा तोच क्रम नियमित का

पाहणी केली तयांनी साक्ष घेतली नोंदवून
काढले फोटो.. निघाले.. पुढे लालगी फीत का

धुण्याआधी थाळीे तू घे तपासून एकदा
त्यात कृष्णाच्या नावाचे उरले आहे शीत का

अग्नीत प्रवेशताना वदे रामास सीता
जपले शील तुझ्यास्तव हे त्याचे फलीत का