शेपटा

मिपाच्या धोरणांनुसार,

१. इतरांच्या कविता त्यांच्या परवानगीखेरीज प्रकाशित करता येत नाहीत. आपण तशी परवानगी घेतली असल्यास कृपया कळावे.
२. हे मराठी संकेतस्थळ असून मराठी भाषेतून साहित्य/ काव्यच केवळ येथे लिहिले जावे. आपल्याला मराठी टंकता येत नाही हे खरे पण थोड्याशा प्रयत्नांतून सवयीने सहज जमण्यासारखे आहे. तेव्हा, साहित्य/ काव्य प्रकाशित करण्याची घाई नको.

सध्या पहिलाच प्रयत्न म्हणून ही कविता येथे ठेवत आहे. यापुढील रोमन टंकातील साहित्य अप्रकाशित करण्यात येईल याची कृपया नोंद घ्यावी. इच्छुक सदस्य वरील कविता मराठीत टंकतील अशी आशा करू.

- प्रियाली.

एस. एस. सी. ला बसलो होतो प्रथम परीक्षेस
एकाग्रतेने प्रश्न सोडवा आदेश उपदेश
पेपर पहिला , घंटा पहिली क्षण उस्सुक्तेचा ,
माझ्या पुढती नंबर होता शुभदा जोशी चा .
मानेला ती देऊनी झटका नकळत सवयीने ,
लिहू लागली पेपर मधली पानावर पाने .
मऊ रेशमी मोहक काला, शेपटीचा भार
तिचा तत्क्षणी येउनी पडला माझ्या बाकावर ,
तीन तासही एक चित्त मी तिच्या शेपटात
एक ओळही लिहिली नाही उभ्या पेपरात
शेवटची ती घंटा झाली , आलो भानावरी
कळले आता अपुले जिने गावी खेडयावरी.
शेती वरती मोते वरती माझी उपजीविका ,
शिक्षणास मी आज पारखा , शुभदा प्राध्यापिका
केसांनी त्या गळा कापला अलगद जी माझा ,
परी बैलांच्या पिळून शेपटा जगतो हा राजा

खिक्क... भारी आहे...