लावणी

झटका नाही तुमच्या लावणीत.... ठसका आला पाहिजे कसा...

असा ....

वर्ण सावळा, मध्यम बांधा
नार दिसे तू नख-याची
मनात ठसे रूप तुझे ग
रती भासे तू मदनाची

लढण्याआधी पडती सारे
असा तुझ्या नजरेचा वार
तुझ्यापुढे ग गुलाम सारे
राणी तू ग हुकुमाची

भरदिवसा ना दिसते तू
चंद्र जसा तो नभी नसे
तुला पहाण्या रात्र पुरेना
लाली खुणावते पूर्वेची

Sandy

टॅन, वाट पहाटे सारखे शब्द काळजाला भिडले.

बाकी "आड वाटनं जाता जाता तोल माझा सुटला, माझ्या गोर्‍या टाचंत काटा रुतला" या ओळींमध्ये जी मजा आहे ती नाही आली.

लावणी म्हणजे मामलेदारच्या, मूनमूनच्या गेला बाजार काटाकिर्र्च्या मिसळीसारखी हवी. तुमची ही मिसळच झालीय, पण तुळशीबागेतल्या श्रीकृष्ण मिसळ मधली!!

लावणी आवडली. शृंगाराचे वर्णन भडकपणे न करताही परिणामकारक होऊ शकते हे दिसले.

यातल्या टंकनचुका दुरुस्त करून देतो थोड्या वेळात. मिपावर लिहीत रहा.

वैभवदा,

तुम्ही लिहा, सोडू नका.

तुम्हाला त्रास देणाऱ्या मिपाकरांना मिपाच्या भाषेत फाट्यावर कि काय ते मारा.

अजून लिहा ना गडे :)

हळवं राहिलं, सतत वाहवाच मिलायला पाहिजे असा धोशा धरून बसलं की निष्कारण कुचंबणा होते. त्यापेक्षा येत रहावं, दुसर्‍यांच्याही कवितांना प्रतिसाद द्यावा, जरा टवाळकी करावी, टवाळकी सहन करावी.
तेव्हा, हा निर्धार सोडा आणि कविता टाकत देखिल रहा. तुमच्या चांगल्या कवितांना इथे दाद मिळाली आहे हेदेखिल पहा.

आणखी एक.
ही चांगली शृंगारकविता आहे. लावणी म्हणता एय्णार नाही ना याला? कारण पारंपरीक धृवपद असणारी रचना नाहीये ना ही.

@ वैभवदातार

लिहित रहा हो तुम्ही. मिपासारख्या मोकळ्याढाकळ्या मुक्त संस्थाळावर, मित्रमंडळींच्या कट्ट्यावर होते तशी, जराशी टिंगलटवाळी आणि मस्ती होणारच... किंबहुना, ती गोष्ट मिपाचे शक्तीस्थळ आहे व तिच्याकरिताच बरेच मिपाकर इथे दीर्घकाळ टिकून आहेत. तुम्हीही मोकळ्या मनाने त्या मजेचा अनुभव घ्यावा असे वाटते. मनमोकळी टी़आ होते तशी एखाद्या उत्तम लेखनाची तारीफही इथे हातचे न राखता केली जाते, हे ध्यानात आले असेलच.

महत्वाचे म्हणजे, जेथे केवळ तोंडदेखली स्तुती केली जाते, तेथे आपल्या लेखनाचा खरा कस कसा समजू शकेल ?... आणि ते नाही झाले तर आपल्या लेखनात सुधारणा करायला कशी मदत होईल ?

तेव्हा, मिपाचा हा मित्रकट्टा सोडण्याचा विचारही मनात न आणता, इथल्या मजेचा आस्वाद घ्यावा आणि बरोबरीने योग्य असलेली सकारात्मक टीका स्विकारून आपले लेखन विकसित करत रहावे. नाही का ?

तुमच्या पुढच्या लेखनाच्या प्रतिक्षेत.

रात्र चढली पुनवेची आजि जवळ कोणी नसे


म्हणजे सगळे रात्री "आजी"ला एकटे सोडून गेलेले दिसताहेत.

इश्कामध्ये या तुमच्या दाजी झाले मन वेडेपिसे ||२ ||
पान खाऊन आले दाजीबा ओठाला रंगली लाली


म्हणजे धाकट्या बहिणीची आणि दाजीची भानगड दिसतीये.

(हलकेच घ्या)

दातार जी

तुम्ही कधी तुमच्या शाळेत स्नेहसंमेलन, सोसायटीच्या स्नेहसंमेलन यात भाग घेतला होता ना, तेंव्हा कसं आपल्या कार्यक्रमास लोकांनी पहावं असं वाटतं, आपणही इतरांच्या सादरीकरणाला दाद देतो तसं आहे मिपा.

तुम्ही फक्त तुमच्याच लिखाणासाठी मिपावर वावरत असायला काय विधीज्ञ उंबरकर नाहीत की भाषेत डॉ मिळालेले देवरे नाहीत , तेंव्हा बिनधास्त लिहा आणि वाचा

मी तुझी पाठ खाजवतो, तू माझी खाजव असं काही धोरण आहे का?? कि शिवाजी सावंत वा इतर कुणी माझी पुस्तके वाचली नाहीत म्हणून मी का त्यांची वाचू असं काही.. सरधोपटपने वाचक आणि लेखक असे दोन गट पडतात, आपण कुठल्या पंक्तीत बसायचे ते आपण ठरवतो, तसेही हि काही पिंक वैगरे म्हणावे इतके खराब म्हणावे असे काही वाटले नाही..