अहेवपण ...

अतिशय सुरेख!

पैलतीरी उभे दुत प्रकाशी
कुणी छेडले सनईचे सूर
अहेवपण सजले सरणावर
प्रिया मनी हे कसले काहूर?

क्या बात.... काय लिहितोस... बेहद्द आवडले...

वाचताना आरती प्रभुंची "विश्रब्ध मनाच्या कातरवेळी" ही कविता आठवत होती.

त्या कवितेमधला "अहेवपण" असाच अस्वस्थ करुन गेला होता....

पैजारबुवा,

आह!!

सुंदर.

निराश केलं नाहीस

जियो

हळवा प्रापंचिक नाखु

सुरेख लिहिलंय !

अतिशय तरल कविता. यानिमित्ताने सूड यांची 'नवमी' ही कविता आठवली.

सुंदर

_/\_ विशालदा अप्रतिम आहे कविता!