आत्म"मुक्ति!

मी पहिला. आता वाचतो आत्मालेस अत्रुप्तांची कविता =))

क्लिष्ट!!

अत्यंत सहज सुंदर असे काव्य.
आत्म"मुक्ति ची संकल्पना अतिशय सुरेखरित्या समजावून सांगितली आहे.

कविता वाचून ह्या श्लोकाची आठवण आली.

जितात्मन: प्रशांतस्य परमात्मा समाहित:।
शीतोष्णसुखदु:खेषु तथा मानापमानयो:।।

खरोखरच आत्ममुक्ती म्हणजे आत्म्यावर एक प्रकारचा विजयच होय.

चांगली आहे पण थोड़ी अवघड वाटली

छान कविता..

वर्याचदा आपण असेच प्रोफाईल नेम घेत असतो आणि नंतर त्या अनुषंगाने विचार ही करु लागतो.
ही कविता अशीच झालेली आहे.
आणि प्रोफाईल नावामुळे त्या निमत्ताने आत्म्याशी संवाद ही करुन आला तुम्ही

मस्तच
मी हि त्यावरं दया केली सोडुनी गेलो दुरी.
आत्म्याला मुक्त केले अतृप्तता धरुनी उरी!
: या ओळी वृत्तात नीट बसवायला हव्या!

परवा आत्मा राहिला होता, आता अतृप्त!!
कम्मालाय!!

बाकी कवितेबद्दल काय बोलावं.
खिदळता खिदऴ्ता गंभीर होत जाते.

आत्मा यांना सोडून गेला अन हे गावभर कवितांचे फ्लेक्स वाटत सुटलेत मी आत्म्याला सोडलं. धूर आणि अत्तरांचा त्याला कंटाळा आला की काय?

अात्मालेस अत्रुप्त अजून सवयीचे नाही वाटत वाचायला!कविता छानच.

आता अत्रुप्त चे त्रुप्त कधी होतायत ते बघू !! :)

आहे ती प्रतिक्षा वळणावर उभी।
वाट पाहत आपल्या माणसाची॥

आमचा सल्ला ..
अतृप्ततेच्या संगतीने जगण्यास आहे माधुरी
आत्म्याविना मरणाचीही आहे थरारी अधुरी

समजायला थोडा वेळ लागला. तरीही आवडली.

पैजारबुवा

मस्त हो बुवा.. सोडलं म्हणून सुटत असतं आणि मुक्त केलं म्हणून मुक्ति मिळत असती तर काय.
असो, प्रयत्न चालू द्या.. :)

(अवांतर : त्ये तांब्याधिपती मठाचे काम कोन बगनार मंग अता ? अत्रुप्त की आत्मा ??)

इतक्यात तुम्ही कुणाला म्हटलात काय?
अता तशीही माझी सटकली
ठळक शब्दांवर नजर ठेवा "आत्मज्ञान" होईल.

बुवा पंखा संघ
पिं.चि.शहर शाखा