खरे सांग आता तुझ्या बंद ओठी कितीदा नाव माझे उमटायचे
किती यायच्या सरी या उरी अन किती अश्रू पाण्यात सिमटायचे
तुझी नक्षत्रे बिलगली घराला पुढे चांदण्यांना कसे रेटायचे
मळभ ढगांचे पुन्हा पांघरोनी माझ्या नभाने किती दाटायचे
उरे प्राक्तनाचे असे काय देणे तुजभोवती पिसारे फूलवायचे
भेटीतही तू भेटसी मुक्याने उत्तराला किती काळ झुलवायचे
गज-यात अजूनी गंध मोग-याला राहिले तुला तरी हसवायचे
कितीदा करावे रफू मी मनाला कितीदा पुन्हा तूच उसवायचे
आता उसासे मी आठवांचे घ्यावे मोर पिसाचे पान उलटायचे
पुन्हा खा तू शपथा माझ्याच आणि पुन्हा वेळ येताच पलटायचे
जत्रा आसवांची भरताच मनाला रित्या पालखीत बसवायचे
मंदिरात कधी मदिरेत कधी उगा देहास भूजंग हे डसवायचे
प्रतिक्रिया
27 May 2022 - 3:53 pm | ज्ञानोबाचे पैजार
आवडली,
फारच सुरेख
पैजारबुवा,
27 May 2022 - 5:38 pm | चौथा कोनाडा
सुरेख रचना, आवडली.
व्वा, छानच !
27 May 2022 - 7:01 pm | कर्नलतपस्वी
दुनिया झुकती है
झुकाने वाली चहिये
ऐशा किती कहाण्या
आणी किती विराण्या
जगास काय त्याचे
मग अर्थ काय झुरण्या....
27 May 2022 - 9:18 pm | Bhakti
सुंदरच!
पहिले दोन आणि शेवटचे शेर विशेष आवडले.
27 May 2022 - 10:09 pm | राघव
वाह! सुंदर. :-)
27 May 2022 - 10:48 pm | श्रीगणेशा
खूप छान!
17 Jun 2022 - 10:26 am | कुमार१
आवडलीच
फारच सुरेख.