संदर्भचौकटी मोडून पडल्या तेव्हा
मी अधांतराचा धरला अलगद हात
मग रिक्तपणाने भरलो काठोकाठ
अन् ओसंडून सांडलो आतल्या आत
धगधगून निखारे विझून गेले तेव्हा
मी हिमपातावर कसून केली मात
मग पलित्यातळिच्या अंधारात बुडालो
अन् लखलख तेजाळलो आतल्या आत
भ्रमनिरास बनले जगणे सगळे तेव्हा
मी सुखस्वप्नांचा सहज सोडला हात
जरी भोवतालच्या कोलाहली विस्कटलो
उलगडलो अवघा पुन्हा आतल्या आत
प्रतिक्रिया
22 Feb 2021 - 8:24 am | ज्ञानोबाचे पैजार
आपणाच आपल्याला उलगडतोय ही भावना खूपच मजेदार असते.
भारी लिहिली आहे
आवडली
पैजारबुवा,
22 Feb 2021 - 10:07 am | खेडूत
उलगडली ही कविता म्हणताहात,
मग विचार कसला.. उचला अपुला टाक
विडंबनाचे यात्री आपण आहात
पाडून टाका एक इथे त्यातल्या त्यात!
(मूळ कविता आवडली आहेच हो कविराज)
22 Feb 2021 - 9:57 am | Bhakti
सुरेख रचना!
प्रत्येक कडव्यातील शेवटच्या ओळीत स्वतंत्र कविता आहे.
22 Feb 2021 - 10:58 am | राघव
प्रयत्न केला, नाही समजली ब्वॉ.
जरा रचनेमागची विचारप्रक्रिया "उलगडून" दाखवाल? :-)
1 Mar 2021 - 7:30 pm | अनन्त्_यात्री
व कविता वाचणार्या सर्व कवितारसिकांना धन्यवाद