(अनुवादीत. कवी-पी.के.मिश्रा)
तुझ्या प्रीतित मन माझे का तडपते
फुलासम असे तुझा चेहरा
हृदय मात्र तुझे पाषाणा सम शोभते
कळ्या न मिळता मिळती कांटे
खुषी न मिळता मिळते रुसणे
तोडूनी सारे संबंध मोडूनी सारी नाती
होवून वेडा रमलो मी
करूनी तुझ्यावर प्रीति
अमृत न मिळता विष मिळे
काय मी अपेक्षिले अन काय दैवे योजिले
मोकळ्या तुझ्या केशभारी
गेलो मी गुरफटूनी
मुष्किल झाले जगणे मुष्किल झाले मरणे
खुषी न मिळता मिळते रुसणे
श्रीकृष्ण सामंत
प्रतिक्रिया
1 Jul 2008 - 8:48 am | विसोबा खेचर
मोकळ्या तुझ्या केशभारी
गेलो मी गुरफटूनी
मुष्किल झाले जगणे मुष्किल झाले मरणे
खुषी न मिळता मिळते रुसणे
वा! सुंदर....
तात्या.
1 Jul 2008 - 10:02 am | श्रीकृष्ण सामंत
तात्याराव.
आभार
www.shrikrishnasamant.wordpress.com
श्रीकृष्ण सामंत
"कृष्ण उवाच"
shrikrishnas@gmail.com