ती वेळ निराळी होती . . . ..

खतरनाक कविता!

तुम्ही म्हणून दाखवता तेव्हा - ती वेळ निराळी होती, ही वेळ निराळी आहे ला ‍पब्लिक ठेका धरतं त्याला जबाव नाही सर.
इथे पण ते आठवतोय.

२काळांचं गणित अतिशय उत्तम मांडलय... मस्त..मस्त..मस्त.. :-)

आवडली.

वा! आवडली कविता. :)

नितांत सुंदर!

अत्यंत सुंदर.

जय हो.... आवड्ली आहे...... :)

अतिव सुंदर..

तू वळून हसलीस जेव्हा
नक्षत्र निथळले तेव्हा
मन शहारून मिटण्याची
डोळ्यात चंद्र टिपण्याची . . .
ती वेळ निराळी होती.... ही वेळ निराळी आहे.

वरील ओळीतील नक्शत्राचा उल्लेख पटला नाही.चंद्राचे अस्तित्व आकाशात असताना नेहमी तारकांची दीप्ती नगण्य असते .चंद्र पौणिमेचा असेल विचारूच नका . तू वळून हसलीस जेंव्हा चांद्णे निथळले तेंव्हा अशी ओळ अधिक अर्थ वाही झाली असती. परंतू तिच्या हसण्यातून दृग्गोचर होण्यात ती उडूरदना आहे असे म्हणावयाचे झाल्यास नक्षत्र या शब्दाचे योजन परफेक्ट टेन !

त्या पहिल्या प्रीतिच्या आज लोपल्या खुणा अशा अर्थाचे आजच्या वेळ्चे वर्णन करणारे शेवटचे कडवे टाकले असते तर अंमळ रसिकाला
अधिक आपलेसे करता आले असते .

सुंदर

ज्या चंद्र कवडशा खाली
कुणी साद घातली ओली
मग चंद्र वळून जाताना
किरणात जळून जाण्याची
ती वेळ निराळी होती.... ही वेळ निराळी आहे.

अफलातून ..........

खूपच छान!

कविता आवडली.

कविता आवडली.

अप्रतिम कविता / गीत..
खूप्प आवडली..

खुपचं सुंदर!!

थबकून थांबल्या गाई
की जशी शुभ्र पुण्याई
त्या जुन्याच विहिरीपाशी
आईस हाक देण्याची
ती वेळ निराळी होती.... ही वेळ निराळी आहे.

भन्नाट!!

शब्दास हाक देताना
आतून रिते होण्याची
ती वेळ निराळी होती.... ही वेळ निराळी आहे.

व्वा.. क्या बात है !

सुंदर कविता.. अतिशय आवडली.

आवडली.

मस्त कविता!!

वाचता वाचता "वो शाम कुछ अजीब थी" उगाच आठवलं.

सुंदर कविता

साधी सोपी रचना असलेली व मनापर्यंत पोहचणारी नादमय कविता.

मस्त कविता.

या निमित्ताने आम्हाला आमचे हिंदीतले लाडके गायक अल्ताफ राजा यांनी गायलेल्या "तूम तो ठेहरे परदेसी" या अप्रतिम, नितांत सुंदर, भावव्याकूल, हळूवार गीताच्या "वोह काल दुसरा था, ये काल दुसरा हैं" या सुमधूर काव्यपंक्तींची आठवण झाली. ;)

ही कविता अनुबोधताना. या कवितेच्या तीन गोष्टी प्रामुख्याने विदित होतात हे आपण
सम्यकपणे जाणले पाहिजे म्हणजे रविकिरण मंडळाच्या कविते पासून मराठी कवितेने कशी व्यामिश्र उत्क्रांति साधली आहे याची पुरेपूर अनुभूती
काव्य रसाच्या विशाल सागरात लीलया विहार करणार्‍याला येते. ......नवकविता असो वा जुन्या ओव्या साकी दिंडी असो कोणत्याही भाषेचे यथार्थ एकात्मिक दर्शन देणारा कवि द्रष्टाच म्हटला पाहिजे... नव्हे मी तर पुढे जाउन म्हणेन युगप्रवर्तक ......

देवनागरी लीपीत लिहिलेली वरील वाक्ये कुठल्या भाषेतील आहेत हे कुणी सांगेल काय?

विशिष्ट लोकानी वापरावयाची . आपल्याला सामान्य( त्यात चौकट ही आला ) आस्वादकाना ती अलाउड नाही .

एखाद्या इतक्या सुंदर धाग्यावरती येवढ्या वेडझव्या प्रतिक्रिया आजवर कधीच बघितल्या नव्हत्या.