कविता - कृष्णधून

VRINDA MOGHE's picture
VRINDA MOGHE in जे न देखे रवी...
19 Mar 2021 - 1:36 pm

*कृष्णधून*
पहाटवा-याची
निशब्द धून ,
मावळती चंद्रकोर,
फिकटशी !!
झाडांची सळसळ,
प्राजक्त सडा,
धुक्याची चादर,
पुसटशी !!
आकाशी उधळण,
सप्तरंगांची,
घरट्यात चिवचिव,
नाजुकशी !!
पक्ष्यांचे थवे,
उडती रावे,
मोहक किलबिल,
ऐकावीशी !!
अलगद जाग,
स्वप्नाचा भास
खुदकन हसू,
गालापाशी !!
पडता कानी,
कृष्णधून
मन होई राधा,
लागे समाधीशी !!
-©️वृंदा
19/3/21

माझी कविताकविता

प्रतिक्रिया

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे's picture

19 Mar 2021 - 2:58 pm | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

पडता कानी,
कृष्णधून
मन होई राधा,
लागे समाधीशी !!

सर्वच ओळी खास... शेवटच्या चार ओळीही खासच आहेत,
आवडल्याही पण शेवटच्या ओळीतला शब्दला, लयीत येत नाही असे वाटले.

बाकी लिहिते राहा.

प्रतिक्रियेबद्दल धन्यवाद!

बापूसाहेब's picture

21 Mar 2021 - 11:48 am | बापूसाहेब

छान शब्दबद्ध केली आहे कविता..
आवडली.

पुढील लेखनास शुभेच्छा.

VRINDA MOGHE's picture

21 Mar 2021 - 12:05 pm | VRINDA MOGHE

धन्यवाद