साद आहे घातली, प्रतिसाद द्यावा नेमका
नाही तर जा उडत तुम्ही , मीही आहे खम्मका…
अतृप्त नाही , चिमण नाही, ना जयंत, अनाहिता
मोजक्याच प्रतिक्रियांना मग करू मी ब्लेम का ?
कट्ट्यास जाऊ, ग्रुप करू मार्ग साधा सरळसा
ही रीत पाळायास आहे बोल तुजला टैम का ?
नवीन दिसला आयडी की मांत्रिकाला आणुनी
बकरा नवा कापायचा हा पुराणा गेम का?
सोड वाद विवाद तू अन शांत चित्ते ऱ्हा इथे
सेम या मिपावरी तुझे नि माझे प्रेम का?
(ढेस्क्लेमर: या लेखातून माझा कुणालाही हिणवण्याचा अथवा दुखावण्याचा हेतू नाही. याउलट 'हसण्यासाठी जगणे आणि जगण्यासाठी हसणे' हा माझा हास्य'बाना' सर्वांपर्यंत पोचविण्याचा एक किंचीतसा प्रयत्न आहे! तरीही कुणाला माझ्या लेखातील/काव्यातील काही जागांना आक्षेप असल्यास कळवावे, दुरूस्ती किंवा तो भाग काढून टाकण्यासाठी संमंना सांगून प्रयत्न केला जाईल!)
न्मसर्कार म्हणडलि!
आमचे पेर्णास्त्रोतः भव्य आवाहन ~ दिव्य आवाहन ~ दो सोनार की इक लोहार की
मराठीचे कवतुक
नाही पहिले उरले
उरेल ही बोली भाषा
कोणी मोठयाने बोलिले
"मिपा" सम धन्वंतरी
कशा उगा चिंता वाहे?
शाश्वताच्या वाणीतून
सत्य जणू हुंकारले
इंद्रायणी तीरि पहा
कोण उन्मेष उसळे
ज्ञानेशाच्या काळजात
लक्षदीप उजळले
काहि बालके खुप गोड क्युट असतात
काहि बालके खुप गोड क्युट असतात
..
म्हणुन वैशाख वणव्याचा भडका थांबत नाहि
श्रावण सर धरतिवर कोसळत असतेच.
वठलेल्या वृक्षाला त्याचे काय?
.
माजघरात बसलेली ति निपुत्रीक बाई
थिजलेल्या डोळ्याने सारे पहातच असते
जमलंच तुला...... तर
जमलंच तुला...... तर
करुण दू: खानं ओथंबलेल्या डोळ्यांना
धागा (सुखाचा) दे विसावण्यासाठी
या लोकशाहीला थोड़ी जागा दे प्रसवण्यासाठी
त्यामुळं उघड्यावर होणारे तिचे प्रसव टळतील
नाहीतर उगाच लोक बड़बड़तील
काहीही अन कुठेही ?
टीव्ही वरची धूळ
नेहमीच्या भांडणाला कारण मिळाल
पण देव-दयेने त्याच टीव्हीतल्या सासू-सुना योग्यवेळी भांडल्या
अन त्या रोजच्या भांडणात
आमच भांडण विरलं
तीच वाढत वजन
आमच्या भांडणाला पुन्हा एक कारण बनल
पण त्याच वेळी पिझ्झा हट वाल्यांची
फ्री होम डिलिव्हरी मी स्मरली
अन
आमच भांडण विरलं
फिरायला जाऊया म्हणे
गमतीत गाडी पेट्रोल पंपावर टाकली
नेहमीचं भांडणाला कारण बनलं
अन त्याच वेळी नेमका गाडीनी ड्रायचा दिवा लावला
त्या क्षीण प्रकाशात
आमच भांडण विरलं
जगावेगळी ती
स्वप्न असतो एक अजोडसा ठेवा
कोणत्याही क्षणी आठवणीला एकटे सुटू देत नाही
स्वप्नांचे असते सगळ्यांशीच सख्य
हा आपला अन तो परका असा भेदभाव तिथे होत नाही
'ती' हा व्यक्तिविशेष
कोणी न कोणी प्रत्येकच तरुणाच्या स्वप्नात असेल
तरीही कवितेत सही पण 'माझी ती' वेगळीच वाटो
या अट्टाहासाला अजिबात तळ मिळत नसेल
प्रेम हि कल्पना प्रत्येकच जण अनुभवतो
हातात हात घेऊन नशिबाशी भांडाया बघतो
पण 'जिचा' हात 'माझ्या' हातात आहे तीच जगावेगळी
या अन यासम मान्यतेला अजिबातच अंत नसतो
दिव्यश्रींच्या धाग्यावर जरा जास्तचं मारामारी झाली. असो. कट्टा फायनालाईझ झालेला आहे. कट्टा खालीलप्रमाणे होईल.
तारिख पे तारिखः ४ ऑक्टोबर २०१५
वेळः रविवारी पहाटे ११.०० वाजता
स्थळः पुण्यनगरीमधली पाताळेश्वर ही पावन जागा
कार्यक्रम: भेटणे, गप्पा हाणणे, खादाडी, गप्पा हाणणे, गप्पा हाणणे, खादाडी, गप्पा हाणणे, गप्पा हाणणे आणि टवाळक्या करणे
फायनान्स डिटेल्सः टी.टी.एम.एम.
कोण कोण येणारे ते इथे कन्फर्म करा. म्हणजे भोजनास कुठे जायचे हे ठरवता येईल. दुर्वांकुरला जायचं का?
(संपादकांना विनंती-४ तारखेनंतर धाग्यास हेवनवासी करावे. धाग्याकर्त्याला नको)
काहीच नाही म्हणता म्हणता
चंद्राभवती पडले खळे,
खळेच पडले इतके सुंदर
चंद्र दिसेना त्यानंतर!
काहीच नाही म्हणता म्हणता
चाफ्याभवती पान उमटले
पानच इतके गर्भरेशमी,
फूल दिसेना त्यानंतर!
काहीच नाही म्हणता म्हणता
बागेभवती जडली माया
माया इतकी गर्दसावळी
बाग दिसेना त्यानंतर!
काहीच नाही, काहीच नाही
कशी म्हणू मी यानंतर?
तव श्वासांचे गान ऐकते
इथले तिथले मिळून अंतर!
