इंद्रधनूच्या जवळपास सगळ्या रंगांचा सुरेख संगम साधत रंगविलेला केशसंभार, आधुनिक वेषभूषातत्वानुसार अंगाचा आवश्यकतेपुरता भाग झाकला जाईल एवढाच वस्त्रसंभार, हातात इंपोर्टेड पर्स आणि पायात हायहिल सॅंडल अशा मादक वेषातली ती सुंदरी आपल्या गाडीतून उतरली आणि पन्नासेक पावलांवर असलेल्या ब्यूटी पार्लरच्या दिशेने चालू लागली.
आसपासचा रस्ता, काही क्षण थबकला!
तिकडे कुठेच लक्ष न देता ती रूपगर्विता आपल्याच तोऱ्यात मादक पदन्यास टाकत रस्ता कापत होती...
...अन् अचानक तिच्यासमोरून एक भेदरलेलं मांजर रस्ता आडवा कापून पलीकडच्या बांधाआड गायब झालं!
क्षणात तिच्या चालीची लय थबकली. ती जागच्या जागी उभी राहिली. क्षणभर तिने इकडेतिकडे पाहिले, आणि आपण ‘चुकून’ या दिशेने चाललो आहोत असा आविर्भाव स्वत:शीच करत ती गर्रकन मागे फिरली... काही पावलं उलट्या दिशेला चालत गेल्यावर पुन्हा थबकली... मागे फिरली, आणि झपाझप चालत ब्यूटी पार्लरच्या काचेच्या दरवाज्याआड गडप झाली...
... तोवर थबकलेला रस्ता पुन्हा वाहू लागला होता, आणि पलीकडच्या कंपाऊंडच्या भिंतीवर ते मांजर शांतपणे समाधी अवस्थेत बसले होते!
प्रतिक्रिया
30 Sep 2019 - 3:16 am | चामुंडराय
मी हा धागा वाचायला घेतला.
मादक वेशातील रुपगर्वितेची कल्पना करत असताना अचानक एक मांजर एका ओळीत डावीकडून उजवीकडे आडवे गेले.
तात्काळ थांबून "नवे लेखन" वर क्लिक करून परत पहिल्या पानावर गेलो.
तेथे धाग्याच्या नावावर पुन्हा क्लिक करून धागा उघडून जणू काही झालेच नाही अशा अविर्भावात जेथून सोडला होता तेथून पुढे वाचायला घेतला.
इति मार्जार पुराणम . . .