तो आणि ती..... सुभद्रा! (भाग 7)

तो आणि ती..... प्रस्तावना: https://www.misalpav.com/node/42956

तो आणि ती.... देवकी!: https://www.misalpav.com/node/42957

तो आणि ती.... यशोदा!: https://www.misalpav.com/node/42969

तो आणि ती.... राधा!: https://www.misalpav.com/node/42980

तो आणि ती........ कुंती!: https://www.misalpav.com/node/42995

तो आणि ती...... द्रौपदी!: https://www.misalpav.com/node/43004

तो आणि ती...................... सुभद्रा

"दादा रे....................... गेला माझा लाडका पुत्र.... तुझा लाडका भाचा आज मृत्युमुखी पडला रे. माझ्या तेजस्वी पुत्राचा अभिमन्यूचा मृत्यू चक्रव्यूहात अडकल्याने नाही झाला दादा.... तो अभेद्य चक्रव्यूह भेदत असताना त्याच्या संरक्षणासाठी त्याचे पिता त्याच्या सोबत नव्हते.............. आणि त्याहूनही महात्वाचे म्हणजे त्याचा मामा नव्हता........ तू नव्हतास दादा.......... म्हणून त्याचा मृत्यू झाला..... माझ्या कोवळ्या पुत्राचा मृत्यू मी कसा सहन करू? दादा तू तर जग्त्तत्राता आहेस ना? मग मला माझा पुत्र आणून दे.... पुन्हा आयुष्यात मी तुझ्याकडे काहीच मागणार नाही रे....... पण मला माझा पुत्र हवा आहे."

"सुभद्रे........... सावर स्वतःला. तुझ्या पुत्राला वीर मरण आलं आहे. अभिमन्यूने एकट्याने कौरव सेनेला त्राही त्राही करून सोडले. तो तर पितामह भीष्म, गुरु द्रोणाचार्य यांच्याच्याने देखील आवरत नव्हता....."

"नको........ नको करूस त्या युद्धाचे वर्णन मधुसूदना. हाय माझ्यासारखी करंटी मीच असेन या भूतलावर. ज्याच्यावर जीवापाड प्रेम केल त्याच्याशी विवाह देखील पळून जाऊन करावा लागला. द्रौपदी ताईने मला स्वीकारले ते देखील तुझ्या प्रेम नितीमुळे हे का मला माहित नाही? तिला भेटताच पदस्पर्श करून 'तुमच्या सख्याच्या धाकट्या बहिणीचा प्रणाम स्वीकार करावात ताई;' असे मी म्हणावे हे तूच तर मला देवळात जाताना सांगितले होतेस. त्यावर काही प्रश्न विचारण्याच्या अगोदरच मला तुझ्या लाडक्या अर्जुनाने रथात घेतले. त्यांच्या विषयीचे प्रेम देखील तूच माझ्या मनात जागवले होतेस.......... सतत त्यांच्या पराक्रमाच्या कथा सांगून."

"भद्रे......... तू माझी लाडकी धाकटी बहिण आहेस. मी तुझ वाईट व्हावं अशी कामना करेन का?"

"नाही रे दादा..... माझा तुझ्यावर पूर्ण विश्वास आहे. मात्र माझ्या आयुष्याचा तीर माझ्याच वर्मी येऊन बसला आहे त्याला काय करू? मी गर्भवती होते त्याचवेळी पांडवांसमवेत द्रौपदी ताईना वनवासात जावे लागले. इच्छा असूनही मी माझ्या प्राणप्रिय पती समवेत राहू शकले नाही. त्याकाळात मी दु:खी राहू नये म्हणून तू कायम माझी सोबत करायचास. अनेक युद्ध कथा अनेक युद्ध रहस्ये सांगून तू माझं मन वीररसाने भारलेले राहील याची काळजी घ्यायचास हे का मला माहित नाही. माझ्या गर्भारपणीच सातव्या महिन्यात तू मला चक्रव्यूह भेदाचे रहस्य सांगितले होतेस; हे मला अजूनही आठवते. मात्र त्यातून बाहेर पडण्याचे रहस्य मात्र तू हेतुपुरस्सर मला सांगायला विसरलास आणि तुझी करणी लक्षात न आलेली मी........ तू जितके सांगितलेस तितकेच मनात घोळवत राहिले. मात्र त्या अपराधाचे फळ हे असे असेल याची मला त्यावेळी किंचित देखील शंका आली नव्हती."

"लाडके...... भद्रे........... आवर हे दु:ख. जन्माला येणारा प्रत्येक जीव एक जीवितकार्य घेऊन आलेला असतो. तुझा तेजस्वी पुत्र अभिमन्यू देखील केवळ चक्रव्यूह भेदण्यासाठी जन्माला होता........"

"दादा.............. काय बोलतो आहेस हे? माझ्या पुत्राचा मृत्यू तुला माहित होता? हाय रे माझ्या नशिबा!!! माझा जाग्त्नीयन्ता बंधूच जर माझ्या पुत्राच्या दीर्घायुष्याची कामना करत नव्हता तर माझ्यासारख्या य्कंचित स्त्रीच्या इच्छेचा प्रश्नच उद्भवत नाही. जा दादा जा............ याहून जास्त मला तुझ्याशी काहीच बोलायचे नाही. मात्र मला एका प्रश्नांचे उत्तर देऊन जा.... त्या नवयौवना...... नववधू.......... गर्भवती उत्तरेला मी कसे तोंड दाखवू? दादा........ तिच्या गर्भातील बाळाच्या आयुष्याची दोरी देखील तू अशीच लहान ठेवली आहेस का रे?"

"सुभद्रे.......... तू अतीव दु:खात आहेस त्यामुळे तू काय बोलते आहेस ते तुला समजत नाही आहे. अर्थात तुझे दु:ख मी समजू शकतो. तुझे सात्वन करण्यासाठी माझ्याकडे शब्द नाही आहेत भद्रे. कदाचित् तुझ्या दु:खासोबत तुला एकटे सोडणे हाच एक उपाय आहे याक्षणी. मात्र जाताना शब्द देतो धाकटे......... उत्तरेचा पुत्रच पुढे जाऊन पांडवांचे राज्य सांभाळेल. तो महान पराक्रमी आणि अजिंक्य राजा असेल.......... येतो मी!'