अपराध मीच केला... शिक्षा तूझ्या कपाळी

रुस्तुम

संरक्षण क्षेत्र त्यामधला भ्रष्टाचार. कुणी तरी एक त्याविरुद्ध लढतो. त्यामधे खूप काही सोसतोही. रंग दे बसंतीमधे याची उत्तम हाताळणी झालेली आहे.

तसंच काही असेल अशी आशा होती कारण तशी प्रसिद्धी झाली होती. पण सुरुवातीला प्रेमकथा, नंतर अपेक्षाभंग, त्यानंतर विश्वासाला तडा. देशासाठी लढणार्‍याने देशाकडे लक्ष द्यावे की घराकडे... वगैरे वगैरे.

ही कहाणी सुरुवातीला अर्धा भाग चांगली पकड घेते. चेहरेही बघणेबल आहेत.

बाय द वे
इतक्यात स्वातंत्र्य दिन पार पडला. वंदे मातरमचा जयघोष झाला. वंदे मातरम नावाचा एक मराठी सिनेमा होता. त्यात गाणे होते. अपराध मीच केला शिक्षा तूझ्या कपाळी. अर्थात अपराध मीच केला नावाचे नाटकही येऊन गेले अनेक वर्षापूर्वी. त्याचे नाव फक्त ऐकले होते. तेच या रुपात भेटेल अशी कल्पना नव्हती.

भारतात न्याय हा जनमतावर, जनमताच्या रेट्यावर अवलंबून असतो आणि जनमत हे मेडियाच्या लूडबूडीवर अवलंबून असते हे पहायला मिळते. पवन मल्होत्राचा पोलिस अधिकारी उत्तम आहे. आधी याच विषयावर एक धागा आलेला आहे पण त्यात अवांतर बरेच आहे. त्यामुळे हा नवा डाव.

कोर्ट केसेस सुनावणी आणि त्यातले लांबलचक संवादही आपल्याला नविन नाहीत. पण ते जर बोजड, न समजणारे असतील तर जरा डोक्यावरून जातात.

शेवटी शेवटी देश, देशभक्ती यांचा उल्लेख येतो काही वाक्यांपुरताच.
मात्र चित्रपट डोळ्याला सुखद वाटेल याची काळजी घेतली आहे हे नक्की.