जंगली तो सिद्दी , तुझा अधिपति होतो
मालक होऊन तुझा , सागरी स्वार होतो
माजलेला सिद्दी , जेव्हा किनार्यावर येतो
त्रास देऊन जनतेला , सारं लुटुन नेतो
याच त्रासातून सूटका व्हावी शिवाजी राजा इर्षा धरतो
तेव्हाच सिद्दीला साथ देऊन जंजिऱ्या , अजिंक्यतेचा गर्व तू करतो
राजा आमचा चालून येतो , सिद्दी तुझा आसरा घेतो
कुशीत तुझ्या शिरून जातो , आक्रमनाने बेजार होतो
माघार घेता घेता , मध्येच कुणी पुढे येतो ताब्यात घेऊन तुला , मालिक तुझा होतो
हतबल झालेला हां सिद्दी मग बादशहाकडे आर्जव करतो
बादशहाचा मांडलिक होऊन जंजिऱ्या , अजिंक्यतेचा गर्व तू करतो
शह देण्यासाठी , राजा पदमदुर्ग उभारी
राजपुरीच्या उरावर , दुसरी राजपुरी
देखता असा दरारा , तोफा तू डागतो
हार दिसता पुढे , तू भेकडपणे वागतो
म्हणून , राजांच्या ख्यातीपुढे , नेहमीच तू हरतो
तरी मान वर करून जंजिऱ्या ,
अजिंक्यतेचा गर्व तू करतो
- अभिषेक पांचाळ
प्रतिक्रिया
27 Mar 2016 - 9:06 am | हकु
छान