पुणेरी विक्षिप्तपणा!

तर त्यांचेच होते ना !

१४:२० पासून १८:१० पर्यंत भुक मारली या पेक्षा उपास करणे काय वाईट होते. पुण्याल राहून पुण्य पदरात पाडून घेण्याची मालकांनी सोय केलेली होती. ती संधी तुम्ही वाया घालवली. आता पुन्हा प्रयत्न करा.

(सदर प्रतिक्रिया केवळ आपल्या मनोरंजनासाठी, माझा कोणाच्याही भावना दुखावण्याचा उद्देश नाही.)

अहो पुणेरी विक्षिप्तपणा काय म्हणता? मालकांचे कुठे काय चुकले? पुणेकरांना बरोब्बर माहित असते कुठल्या ठिकाणी कसे वागावे. (ही माहिती नुकत्याच एका शतकी धाग्यात कळली हो). तुमच्या जागी एखादा पुणेकर असता तर तो सगळे विचारून मगच गेला असता. पाव कुणाचे, अन्डी कुणाची, कांदा, तेल, तवा कुणाचा. आणि इतके करूनही त्याला असा अनुभव आला असता तर त्याने इथे असा धागा-बिगा अजिबात काढला नसता. कारण मांजरीचे दात (की नखे, नक्की माहित नाही) तिच्या पिल्लांना लागत नाहीत. (संदर्भ :- तोच शतकी धागा)

तुम्हालाच माहित नव्हते कुठे कसे वागायचे आणि मग वरून इथे असा कांगावा करता होय. मुंबईकर म्हणजे पण ना, एकेक नग असतात. हात टेकले आम्ही या मुंबैकरांपुढे !!!
(ह. घ्या.)

एक्स मुंबईकर

मरतंय आता, पळावे लागणार इथून

!! इं प्रेमी पुणेरी म्हणणार , जुनाच वाद रंगणार
कल्ला येथे होणार , मज्जा येणार निश्चित !!

खुप छान काल्पनिक संवाद लिहिला आहे. बहुदा ढकलपत्रातुन आला असावा.
सध्या स्वतःचा टी.आर्.पी वाढवण्यासाठी लोक पुण्याचा वापर करत आहेत.
करा हो करा.

१७:३० ला येतो सांगून १८:१० ला गेलात तरी ही तुम्हाला ऑम्लेट मिळले.. :O
मा. नी तुमचा उद्धार नाही केला? :O ऑम्लेट कोंबडीने खाल्ले असे नाही सांगितले :O केवळ अशक्य..
एकतर मालक पुणेरी नसणार नाहीतर नक्कीच ही घटना काल्पनिक आहे..
(पुणेरी)केशवसुमार

आत्तापर्यन्त अश्या गोष्टी पुण्यातच होतात असे वाटत होते. (मी पुणेकरच आहे) नुकताच अमेरिकेत गेलो होतो. प्रवास करताना highway वर भारतिय क्यफे मध्ये थाम्बलो. मालक शीख होता पण दुकानतल्या पाट्या अगदी पुणेरी होत्या.
उदा: cash only, no checks-- NO EXCEPTIONS
मेनुवर होते: none of the dishes include rice or nan or any thing else.
आणि अशाच अनेक सुचना. सगळ्या वेळात एकदाही हसला नाही. waiters नी सर्व काहि बघितले- जाताना वरपण बघितले नाहि. दुपारि फक्त आम्हीच तेथे होतो आणि ते पण सर्व भरतिय!
म्हणजे काय की असे 'पुणेरी" सगळीकडेच. भेटतात

जाउद्याहो आता असल्या भाकडकथेत काही राम नाही.

||कोणीतरी पुण्यावर कोटी करणार , जुनाच वाद रंगणार
यांचा उगाच टी आर पी वाढणार, आता कंटाळा आला निश्चित||

चालू द्या..

इथे बऱ्याच गोष्टी गृहीत धरल्यामुळे गडबड झाली आहे.

१. तुम्ही विद्यार्थी-गृहात राहत होतात आणि तरीही दुपारी २:२० पर्यंत झोपा काढत होतात ही तुमची पहिली चूक. मेसची वेळ पाळायलाच हवी.

२. दुपारी ३ वाजता खायला मागितलं, ही दुसरी चूक. पुण्यात वेळच्या वेळी खायला मिळतं, उगाच अवेळी खायला मागाल तर लोक फाट्यावर मारतात.

३. पुण्यात कोणीही दुसऱ्याला दुपारी झोपेतून उठवत नाही. अपमान करून घ्यायची तयारी असेल तरच असले प्रमाद करावेत.

४. ज्या अर्थी मालकांनी स्पष्ट सांगितलं नाही की 'ते सोय करणार आहेत', त्याअर्थी तुम्ही ओढून ताणून ते गृहीत धरलं!

५. १० रुपयाच्या नोटेची चाचणी कशी घेतात ते एकदा स्पष्ट करून सांगितले तर बरे होईल. आणि चाचणी करावी लागेल अशी नोट तुम्ही का दिली??

तुम्हाला पायपीट झाली म्हणून हे सगळं रामायण तुम्ही जन्माला घातलं खरं, पण रामाची सीता कोण ते विसरलात. एकाच दुपारी ५ चुका केल्यावर (आणि त्यातल्या २ चुका म्हणजे अक्षम्यच) तुम्हाला फक्त ब्रेडसाठी पायपीट झाली हे खरं तर तुमचं भाग्य!

उगाच आपलं कोण पण चालू होतं आणि पुण्याला नावं ठेवायला सुरुवात! आहे हे असं आहे, पुण्यात यायला कोणीही आमंत्रण दिलेलं नाही. जमत असेल तर या, हा इथला सिंपल रूल आहे!

-- (पक्का पुणेकर) असुर

टीप: सदर प्रतिसाद केवळ आपल्या मनोरंजनासाठी, माझा कोणाच्याही भावना दुखावण्याचा उद्देश अजिबात नाही.
--(डिसक्लेमर) असुर

आम्लेट कस झाल होत?

हा लेख विरंगुळा/मनोरंजनासाठी असल्याने तसेच कुणाच्या भावना दुखावण्यासाठी नसल्याने, त्याच प्रकारात केवळ गंमत म्हणून ही कॉमेंट धरावीत.

या शिर्षकात redundancy आहे. एकतर पुणेरी म्हणा अथवा विक्षिप्तपणा म्हणा... ;)

पॉपकॉर्न घेउन बसलो होतो.

पण पुरेशी मजा नाही आली.

(निराश)चिंतामणी.

मजा वाटली. हे केवळ पुण्यातच घडू शकेल. उगाच आपले आपटत बसतात हे पुणेकर. आधी विक्षिप्तपणे वागायचं आणि वरती दुसर्‍यांना शहाणपणा शिकवायचा. चालायचंच. पाण्याचा गुण असावा.
(हलके घ्या अथवा घेउ नका. आहे हे असं आहे असं म्हणावंसं वाटतंय. पण आम्ही पुण्याचे नाही. ह.घ्या. )

पुणेरी पुण्यवंत केवळ दयाबुद्धीने दुसर्‍यांवर उपकार म्हणून व्यवसाय करत असतात हे एकदा समजून घेतले म्हणजे त्यात विक्षिप्तपणा काही नाही हे सहज कळेल. व्यवसायच काय काही काही अतिपुण्यवान अतिपुणेरी लोक तर इतरांवर उपकार म्हणूनच जन्म घेतात. हे माहित नसताना कोणी वर त्यांच्याकडून ग्राहकसेवा वगैरेची अपेक्षा करण्याची जुर्रत करत असेल तर ती ज्याची त्याची जबाबदारी. त्यातूनही त्यांची वेळ न पाळणे म्हणजे उपकारकर्त्यावर उलटण्यासारखे आहे. त्या मालकांनी तुम्हाला ऑम्लेट दिले यातूनच त्यांचा मायाळू आणि परोपकारी स्वभाव दिसतो.

(पुणेरी दुकानदारांकडून अनेकदा उपकृत झालेला पापी) नगरीनिरंजन.

या पुर्वी मिपावरील समाजात विक्षिप्तांची संख्या वाढावी - अरुण टिकेकर हा लेख जरुर वाचावा. शीर्षकात हायपर लिंक आहे.
संक्षिप्त

झक्कास प्रतिक्रिया...
लगे राहो मुंबई-पुणे मुंबई...
मनी... :-)

मला तरी एक ऑम्लेट खाण्यासाठी पुण्यासारख्या मोठ्या शहरात संध्याकाळी ६ वाजेपर्यंत वाट पाहणे हाच विक्षिप्तपणा वाटतो. पुण्यातले लोक त्यापेक्षा घरी करुन खातील.

आणि जिथे रांगा लागत नाहीत तिथे काही चांगले मिळु शकते या गोष्टीवर आमचा विश्वास नाही.

शिवाय पुणेरी माणुस दुपारी १-४ दुकान बंद ठेवतो. पण ठीक ४ वाजता उघडतो देखील (दुकान). त्यामुळे ५ वाजेपर्यंत जर झोपला असेल तर तो नक्कीच पुणेकर नव्हता. बाहेर्गावचा कोणि असेल तर त्याची जबाबदारी त्या गावावर राहील. कृपया उठ्सुट पुण्याला नावे ठेवु नयेत.

त्यात भरीस भर म्हणजे ५.३० ला येतो असे सांगुन तुम्ही ६ वाजता गेलात. तरी तुम्हाला ऑम्लेट दिले गेले म्हणे. मग चुक त्याची नाही. एकतर दिवसभरात त्याच्याकडे जाणारे तुम्ही एकमेव गिर्‍हाइक. त्यात उपहारगृह चालवणार्‍या माणसाच्या घरी जाउन तुम्ही त्याला त्रास दिलात. ५ चांदण्या चमकवणार्‍या हॉटेल मालकाच्या घरी जाउन असे काहीतरी मागवुन दाखवा बरे. बरे गेलात तर गेलात ज्या वेळेस संपुर्ण पुणे विश्रांती घेते त्या वेळेत गेलात. त्यात नंतर जाताना सांगितलेल्या वेळेपेक्षा उशिराने गेलात. एवढे सगळे प्रमाद एका दिवसात घडल्यावर त्याने तुम्हाला पुणेरी हिसका (तो पुणेरी नसेल तरी दाखवेल) दाखवला नसता तरच नवल आहे.

५ चांदण्या चमकवणार्‍या हॉटेल मालकाच्या घरी जाउन असे काहीतरी मागवुन दाखवा बरे.
पुण्याच्याच हॉटेलची कश्याला बात ..? पुणे काय नी ठाणे काय ? मालकाकडून चांदण्या मिळाल्या कि पूर्वी चपला घालून बाहेर निघायचे हा देखील एका हॉटेलचा नियम होता. (कृ. ह. घ्या )

एक तुच्छता पूर्ण कटाक्ष टाकतात ? छान टिपले !
पुणेकर आहेच मुळी जगात अद्वितिय !!!!

लेख मजेशीर आहे.

मुंबईकर असून वाट कसली बघत बसता ४-४ तास!
मला मी. छ. शि.रा.बो. सारखे नाट्यमय वाक्य टाकावसे वाटतय..
'लाज वाटते तुम्हाला मुंबईकर म्हणण्याची!'
...४ तास भूक मारून वाट पहायची,
....... तीसुद्धा एका 'पुणेकरावर' विसंबून.
अशा वेळेस पुणेकर सुद्धा 'बावळट'च म्हणणार तुम्हाला...(एक तुच्छता पूर्ण कटाक्ष!!)
पुण्यात १७६० ठिकाणे आहेत गिळायला.............
********************
( वास काढत भटकणारी-मुंबईकर)

स्वतःच्या लेखनाला भारंभार प्रतिसाद पडावेत,कुठेतरी आणि कशीतरी का होईना लेखनाची दखल घेतली जावी, धुरळा उडावा ह्यासाठी केलेला एक अतिशय खोडसाळ प्रयत्न.

ही घटना 'मे २००७' मधली, या काळात मी 'चाणक्य मंडल परिवारचा एक अभ्यासक्रम' पूर्ण करण्यासाठी म्हणून पुण्यात सुमारे एक महिना वास्तव्याला होतो. सदाशिव पेठेतील एका विद्यार्थी गृहात मी आणि माझा मित्र राहत असताना आलेला हा एक गंमतीशीर अनुभव.

गंमतीशीर का विक्षिप्त ?? का खरेतर गंमतीशीर पण पुण्यात आला म्हणुन विक्षीप्त ??

दुपारी काहीश्या उशिरानेच जाग आली आणि घड्याळात बघून दचकलो, अरे १४:२०? ओह माय गोड इट्स टू लेट... घाई घाईत आन्हिक उरकली आणि आता संध्याकाळ होई पर्यंत काहीतरी टीपी करू म्हणून जवळच्या सायबर ची वाट धरू म्हणून विचार केला. पण भूक लागली होतीच ना..तितक्यात आमच्या शेजारील रुम मधला विद्यार्थी म्हणाला आपला मालक आहे ना श्री. XXXX (या श्री. XXXX चे एक छोटेसे अल्पोपहारगृहपण आहे)तो एकदम उत्कृष्ट आम्लेट बनवतो.. यु मस्ट गिव इट अ ट्राय.. मी म्हटलं ठीकाय जाऊ त्यांच्याकडेच.

दुपारी उठुन आन्हिक उरकली ?? हे कसे शक्य झाले ? बरं तुम्ही ट्राय करायला गेलात ह्याचा अर्थ स्वतःच्या अक्कल हुषारीने गेलात, मालक अक्षता घेउन आलेले न्हवते हे क्लिअर झाले.

(वेळ: 15:00)
त्यांच्या रूम वर पहिल्या माळ्यावर गेलो. तेव्हा तर मालक झोपलेले असून ते १६:३० वाजता उठतील असे समजलं.

इंप्रे सेठ खुद १४:२० तक सोने वाले १६:३० तक सोनेवाले दुसरे के बारे मे ऐसा नही लिखते.

(वेळ: १६:3०)
मी पुन्हा त्यांच्या रूम वर पहिल्या माळ्यावर गेलो. तर मालक अजूनही झोपलेले असून ते आता आपल्या पुनः निर्धारित वेळेस म्हणजे १७:०० वाजता उठतील अस समजलं.

बर मग ? आपण स्वतःला हापिसातले साहेब समजता काय ? की आपण आल्याबरोबर मालकाने चपराशासारखे खाडकन उठुन सलाम ठोकावा ?

मालक झोपेतून जागे आणि अस्मादिकांना खास पुण्याचं वैशिट्य असलेल्या शैलीत "काय पाहिजे?" म्हणून विचारते...

कौतुकास्पद. उशीरा उठुनही, आन्हिक न उरकता मालकानी आधी तुमची दखल घेतली ह्याबद्दल खरेतर तुम्ही त्याचे आजन्म ॠणी राहायला हवे होते. कातड्याचे जोडे करुन...

असो..

इं: काका मला एक दोन आम्लेट हवी आहेत..
मा: ओ नीट काय ते सांगा एक का दोन?

ह्या संवादात काही चूक वाटत नाही. ऑर्डर देताना एकदाच आणि क्लिअर द्यावी असे महागड्या हाटिलात देखील लिहिलेले असतेच की.

इं: दोन, दोन..
मा: बर कशाबरोबर खाणार पोळी का ब्रेड?

इं: ब्रेड.
मा: ठीक आहे, अर्ध्या तासाने या.

इथे खरेतर तुमच्याकडून "काय काय मिळु शकेल?" असा प्रश्न अपेक्षीत होता. म्हणजे पुढचा खुलासा मालकाला आपोआप झाला असता. इथे तुम्ही प्रश्न न समजुन घेता घाईघाईने माती खाल्ल्याचे स्पष्ट दिसुन येते.

इं: ठीक, पण काका मला जरा बाहेर जायचं आहे, लवकर नाही का मिळणार?
('मा' एक तुच्छता पूर्ण कटाक्ष टाकतात.)

इं: ठीक आहे मग मी १७:३० वाजता येतो.
मा: हम्म..

टपरी पासून पंचतारांकीत पर्यंत सगळीकडे (सगळ्या शहरात) ऑर्डर दिल्यापासून ती तयार होउन येईपर्यंत कमीत कमी १५ मिनिटे लागतील असे ठळकपणे लिहिलेले कधी वाचले नाहीत काय ? मग उगा मालकासमोर बाजीरावकी कशाला ?

भुकेने पोटात कावळे ओरडू लागले आणि आम्ही चला आता आम्लेट घेऊन येऊ आणि मस्त पैकी ब्रेड बरोबर हाणू अस विचार करून मालकांकडे रवाना.

(वेळ: १८:१०)

मा: हे घ्या आम्लेट तयार..
इं: छान , किती झाले पैसे?

मा: २५ रु.
इं: हे घ्या..
[मा', 'इं' कडुन पैसे घेतात, (आणि वाचकांना अतिशयोक्ती वाटेल, पण ते रु.१० च्या नोटांच्या खरेपणाची चाचणी देखील घेतात!) असो.]

तुमच्या चेहर्‍याकडे बघुन आता त्यांना झाला असेल मोह नोटा तपासून घ्यायचा त्याला आता काय करणार ? बाकी २५ रुपायात २ घरगुती आम्लेट म्हणजे तुमचे पांचो उंगलीया घी मे और सर...

मा: ब्रेड कुठायत?
'इं' अवाक, मालकानेच ब्रेड आणार असे आश्वासन दिल्याने, अस्मादिकांनी ब्रेड आणलेच नव्हते!

वरच्या संभाषणात मालकानी आश्वासन दिल्याचे कुठेही आढळून येत नाही.

मा : अरे काय तुम्ही मुंबईकर? ब्रेड कुठायत..? मी तुम्हाला विचारलेल ना कशाबरोबर खाणार म्हणून?
इं: मा, हो आणि मी तुम्हाला सांगितलेलं की ब्रेड बरोबर खाणार.

मा: अरे मग आणायचे नाही का ब्रेड? तुम्ही मुंबईकर असेच बावळट!

+१ महामुर्ख सुद्धा चालले असते.

इं पुन्हा एकदा अवाक, खरतर तुम्हाला एखादी गोष्ट कशाबरोबर खाणार अस एखादा खाद्य सेवा पुरवठादार विचारतो, तेव्हा तोच ती वस्तू मुख्य वस्तू सोबत पुरवणार असाच त्याचा साधा सरळ अर्थ होतो. इथे मात्र 'मा' मात्र सरळ माझ्यावरच घसरले.

हे कुठले गणित बॉ ? उद्या दूधवाल्याने दूध आणायला कधी न्हवे ते दुपारी गेल्यावर "काय साहेब दूध काय बासुंदीला का आज ?" असे विचारल्यावर त्याच्याकडून दुध आटवुन, चारोळ्या/बदाम वगैरे घालुन मिळायची अपेक्षा करता का ?

आणि शेवटी मलाच पायपीट करत जाऊन, ब्रेड आणून ते आम्लेट खावं लागलं!

बर मग ?

(एक्स पुणेकर)

एक्स ? आमच्याकडे प्रेमभंगी माणसे दुसर्‍या पार्टिला हा शब्द वापरतात. पुणेकर हा फक्त पुणेकर असतो ! तो एक्स फेक्स वगैरे नसतो.

असो...

पुढच्यावेळी शिक्षणासाठी परदेशी जावे, इकडे येउन नये.

???

पुणेकर महन्जे विहीरीतले शहाणे आहेत....

अनुभव मस्त आहे .... मला पन ओम्लेट खाव वतायल लागल अहे....काय करनार श्रावण चालु आहे.....!!!!
मला पण असाच एक अनुभव आहे ...एकदा मी पुण्यातल्या एका दुकानात आण्डी आहेत का विचरले ....तर उत्तर काय मिलाव " हे दुकान शाकाहारी आहे ....!! "

अरे हे तर काहिच नाय,
एकदा त्या चितळेच्या दुकानात जाऊन ये, मग कळेल पुणेरी प्रकार काय असतो तो.
तुमच्याकडे पैसे व ईच्छा आहे म्हणुन तुम्ही विकत घेऊ शकत नाही (ईथे अर्थशास्त्राच्या नियमाला छेद देणार दुकान आहे ते चितळे म्हणजे)
त्याला तुम्ही ग्राहक म्हणून आवडलात, त्याच्या नियमाचे पालन केलात व कसलिही कुरबुर न करता मान खालि घालुन दिलेलि वस्तु मुकाटयाने घेण्याची तयारी दाखविलात तरच तुम्हाला वस्तु मिळतील.
ये है पुणे.

मी चितळ्यांच्या नियमांचे पालन करेन असे १०० वेळा लिहावे लागते.

'चि' पहिली का दुसरी ह्याचा विचार करण्यात वेळ घालवला तर ऑन द स्पॉट त्या माणसावर ६ महिन्यांची बंदीपण आणतात म्हणे.

महा नाठाळ हे पुणेकर. मला तर कधी कोणी पुण्यात येऊ का विचारले तर मी सरळ सांगतो "*** जा ! पण पुण्यात येउ नका."